«Σε καλό δρόμο η Παναχαϊκή. Αξιέπαινος ο Κατσουράνης»

Σαράντα τέσσερα χρόνια συμπληρώθηκαν πρόσφατα από την πρώτη συμμετοχή επαρχιακής ομάδας στα Κύπελλα Ευρώπης, όταν η Παναχαϊκή αντιμετώπισε στις 20 Σεπτεμβρίου 1973 κόντρα στην αυστριακή Γκράτσερ για το τότε Κύπελλο UEFA και προκρίθηκε στους «32» της διοργάνωσης.

Με αφορμή τη συγκεκριμένη επέτειο μίλησε στον ΣΠΟΡ FM 94,6 και τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο, ο Μίμης Σπεντζόπουλος (φορ με ωραία τεχνική και ξεχωριστό στιλ που είχε πάρει από την Καλαμάτα η Παναχαϊκή) που είχε πετύχει ένα από τα δύο νικητήρια γκολ της αχαϊκής ομάδας.

Παράλληλα, ο βετεράνος άσος απένειμε τα εύστημα στην προσπάθεια του Κώστα Κατσουράνη και της ομάδας του, ελπίζοντας σύντομα η Παναχαϊκή να επιστρέψει στη θέση της, στην πρώτη κατηγορία.



Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Μίμης Σπεντζόπουλος στην εκπομπή «Τα διαμάντια είναι παντοτινά» και τον Χρήστο Σωτηρακόπουλου

Για την συμμετοχή της Παναχαϊκής στο τότε Κύπελλο UEFA: «Δεν πρόκειται να φύγουν από την μνήμη μου, ειδικά το δεύτερο που πέτυχα το γκολ και προκρίθηκε στους 32 του Κυπέλλου UEFA. Ο Τζανετάκος είχε κάνει φοβερές αποκρούσεις και είχε προκαλέσει τον τραυματισμό του καλύτερου παίκτη της και είχε βγει έξω με αλλαγή. Αυτό ήταν καλό για εμάς, κακό για το παιδί που χτύπησε. Βγήκε ο καλύτερός τους παίκτης, έβαλα το γκολ και η Πάτρα βγήκε στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου και είχαν μπει μέχρι στα… σιντριβάνια».

Για το αγωνιστικό του στιλ, το οποίο ήταν πολύ μπροστά για την εποχή, αφού ως επιθετικός δεν έμενε μπροστά αλλά βοηθούσε γενικότερα στο παιχνίδι της ομάδας: «Δεν μπορούσα να σταθώ στο γήπεδο, να μου έρθει η μπάλα στην περιοχή και είχα μία τάση να πηγαίνω προς την μπάλα. Και στην άμυνα να ήταν θα γύριζα πίσω για να πάρω την μπάλα. Θυμάμαι τον Αντώνη Γεωργιάδη, που ήταν και στην Εθνική Ελλάδας, που όταν με είχε πρωτοδεί στην Παναχαϊκή και τους προέτρεπε να παίζουν μαζί μου, έβλεπε ότι πήγαινα σαν στήριγμα στον παίκτη που είχε την μπάλα και βοηθούσα να με ανέβουμε στην αντίπαλη περιοχή. Ήμουν… ανήσυχος ως παίκτης και γύριζα πίσω έπαιρνα την μπάλα, έδινα πάσα στον χαφ και μπορούσα ανά πάσα στιγμή να βρίσκομαι μπροστά στο τέρμα για να είμαι σε θέση να κάνω την τελική ενέργεια».

Για την συνεργασία του με τον σπουδαίο Άγγλο προπονητή, Γουλφ Μακ Γκίνες: «Μεγάλη μου τιμή που ήταν προπονητής μου. Με αγαπούσε πάρα πολύ και το ίδιο ισχύει από την πλευρά μου. Είναι αμοιβαία τα αισθήματα…»

Για το άγνωστο περιστατικό με τον Μακ Γκίνες: «Είχε τα δύο πιτσιρίκια τότε, ήταν τα παιδιά του μικρά, έμενα προσωρινά στο χωριό του γαμπρού μου και δεν είχα βρει ακόμα σπίτι για να μείνω. Του είπα ότι δεν θα προλάβαινα να πάρω το λεωφορείο και μου είπε ότι θα έρθει και σε 5 λεπτά θα είμαστε μαζί στην προπόνηση. Είχε μία κατηφόρα πολύ στενή και είχε μία Jaguar κόκκινη, μεγάλη σε μάκρος, και με πήγε μέχρι την πόρτα του σπιτιού που έμενα και πραγματικά με εντυπωσίασε που ήταν τόσο απλός άνθρωπος. Προσφέρθηκε να με πάει στο χωριό και δεν ένιωθα καλά».

Για την τωρινή Παναχαϊκή: «Είναι μελετημένες οι μεταγραφές που κάνουν και έχει μαζέψει ταλέντα από την περιοχή. Ο Κατσουράνης είναι αξιέπαινος, επειδή με άλλους επιχειρηματίες έχουν βγει μπροστά και τους συμπεριφέρονται με εκπληκτικό τρόπο. Εύχομαι να πετύχει η ομάδα αυτή, δεν έχει πρόβλημα με τα χρήματα σε σχέση με άλλες ομάδες. Πιστεύω ότι αυτή η ομάδα, αν όχι φέτος, θα επιστρέψει στη θέση που της αξίζει».

Ακούστε το σχετικό απόσπασμα