Είναι βαριά η κόκκινη φανέλα…

Στην Ευρώπη, μετά τη Ρεάλ είναι η Λίβερπουλ και… τέλος. Κάτι που φάνηκε και το βράδυ της Τετάρτης στο «Καμπ Νου», όπου η Μπαρτσελόνα φιλοξένησε τους «κόκκινους» στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι για τη φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Παρά την πορεία της στο Νησί, στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις η φανέλα της Λίβερπουλ αποδεικνύεται συνεχώς ότι μπορεί από μόνη της ακόμη να κερδίσει σε οποιοδήποτε γήπεδο. Οι πρωταθλητές Ευρώπης του 2005, μετά από ένα παιχνίδι που πρέπει να διδάσκεται στα σεμινάρια ποδοσφαίρου όσον αφορά στην τακτική και την αποτελεσματικότητα, νίκησαν 2-1 την τωρινή πρωταθλήτρια και πήραν τεράστιο προβάδισμα πρόκρισης στους «8».

Καλύτερη στο πρώτο ημίχρονο η «Μπάρτσα», είχε τον έλεγχο και την κατοχή της μπάλας, όμως μετά το 1-0 (14’ Ντέκο) δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ιδιαίτερες ευκαιρίες κόντρα στην άμυνα-γρανίτη της Λίβερπουλ. Αντίθετα, οι «ρεντς» βρήκαν στο πρόσωπο του Βαλντές τον… σύμμαχο που έψαχναν και ισοφάρισαν σε 1-1 πριν το τέλος του ημιχρόνου με τον Μπέλαμι να νικά τον Καταλανό τερματοφύλακα. Στο δεύτερο ημίχρονο πάντως, οι φιλοξενούμενοι ήταν πολύ καλύτεροι από τους «μπλαουγκράνα», τους οποίους και περιόρισαν σε κάθε περίπτωση. Όταν μάλιστα βρήκε την ευκαιρία, μετά από νέο αστείο λάθος της άμυνας της Μπαρτσελόνα, η ομάδα του μεγάλου λιμανιού είπε «thanks» και έκανε το 1-2 με τον Ρίισε, μετά από ασίστ του Μπέλαμι, παίκτη με τον οποίο λίγες ώρες πριν είχε… παίξει ξύλο στην προπόνηση.

Το ματς

Επί της ουσίας, το παιχνίδι στο «Καμπ Νου» άρχισε μετά το πρώτο δεκάλεπτο. Στο διάστημα αυτό, δεν υπήρχε η παραμικρή υποψία ρυθμού, καθώς το ματς παιζόταν ως επί το πλείστον στον χώρο του κέντρου. Η Μπαρτσελόνα προσπαθούσε να πάρει τη μπάλα στα πόδια της και να δημιουργήσει, ενώ η Λίβερπουλ από την πλευρά της, κατέβηκε στο γήπεδο με άκρως αμυντικούς προσανατολισμούς. Οι «κόκκινοι» από την πλευρά τους προσπάθησαν και αυτοί να κρατήσουν τη μπάλα, προκειμένου όμως να περάσουν «αλώβητοι» από το πρώτα 15-20 λεπτά, ούτως ώστε ύστερα να αρχίσουν σταδιακά να ανεβαίνουν προς την αντίπαλη εστία.

Κάτι που πάντως δεν συνέβη σε κανένα σημείο του πρώτου ημιχρόνου, αφού οι «μπλαουγκράνα» μετά το δεκάλεπτο, ανέβασαν κατακόρυφα τους ρυθμούς τους και πήραν τον έλεγχο της αναμέτρησης, κρατώντας τους αντιπάλους τους πολύ πίσω. Εξ’ αιτίας της υπεροχής των γηπεδούχων, η Λίβερπουλ αναλώθηκε στο συντριπτικό μέρος του πρώτου ημιχρόνου σε εξαιρετικά παθητικό παιχνίδι, προσπαθώντας απλώς να διαφυλάξει τα μετόπισθεν, βγαίνοντας στην επίθεση μονάχα όταν της δινόταν ευκαιρία για κάποια αντεπίθεση και ακόμη τότε με αρκετά λίγους παίκτες. Ωστόσο, στην αμυντική της λειτουργία, η πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2005, ήταν σχεδόν άψογη, αφού ναι μεν η «Μπάρτσα» είχε τον έλεγχο και την κατοχή της μπάλας, όμως δεν μπόρεσε να απειλήσει ιδιαίτερα την εστία του Ρέινα.

Από τη στιγμή όμως που οι Καταλανοί κατάφεραν και πέτυχαν αυτό που ήθελαν, δηλαδή να σκοράρουν νωρίς (με κεφαλιά του Ντέκο στο 14’ μετά από σέντρα του Τζαμπρότα) και να έχουν παράλληλα τον έλεγχο της αναμέτρησης, ίσως συνειδητά δεν φόρτσαραν όσο πιθανώς θα μπορούσαν. Μια τακτική βέβαια που δεν θέλει πολύ για να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι. Πόσω μάλλον όταν αντίπαλος είναι μια ομάδα, που όσο ακίνδυνη και αν είναι σε ένα παιχνίδι, η… φανέλα της και μόνο είναι αποδεδειγμένα βαρύτερη από οποιαδήποτε άλλη στην Ευρώπη -πλην της Ρεάλ βέβαια. Και από τη στιγμή που ούτε αυτή κινδυνεύει άλλο στην άμυνά της, πέρα από το γκολ που δέχθηκε, έχει την ευκαιρία να κυνηγήσει με τη σειρά της την τύχη της και να πετύχει το πολύτιμο εκτός έδρας γκολ. Κάτι που συνέβη στο 43’ όταν η Λίβερπουλ βρήκε τον… σύμμαχό της στο πρόσωπο του Καταλανού τερματοφύλακα. Μετά από βαθιά μπαλιά του Τζέραρντ από δεξιά, η μπάλα έφτασε στον Μπέλαμι μέσα στην περιοχή, ο οποίος με εξαιρετική κεφαλιά «ψαράκι» νίκησε τον Βαλντές, που επί της ουσίας έχασε την μπάλα μέσα και από τα δύο του χέρια. Το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε με το αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά ευνοϊκό για τη Λίβερπουλ.

Στο β’ μέρος, ενώ άπαντες περίμεναν την Μπαρτσελόνα να αντιδράσει, αυτό δεν συνέβη ποτέ. Σε κάθε περίπτωση, η άψογη τακτική της ομάδας του Ράφα Μπενίτεθ, δεν επέτρεψε στους Καταλανούς ούτε καν να πλησιάσουν, πλην εξαιρέσεων, την εστία του Ρέινα. Πλέον, οι «ρεντς» είχαν φέρει το παιχνίδι στα μέτρα τους και παρόλο που από τη μέση και μπροστά δεν απειλούσαν, το 1-1 φαινόταν ως κάτι περισσότερο ιδανικό ενόψει της ρεβάνς του «Άνφλιντ». Εάν μάλιστα ο Κάιτ ήταν λίγο πιο τυχερός στη φάση του 67’ όταν η κεφαλιά του «έγλυψε» το οριζόντιο δοκάρι του Βαλντές, το 1-2 θα ήταν γεγονός. Τελικά πάντως, το 1-2… έγινε γεγονός λίγα λεπτά μετά, κάτι για το οποίο φρόντισε ξανά η άμυνα της Μπαρτσελόνα στο 74΄. Σκόρερ ήταν ο Ρίισε με δυνατό σουτ μέσα από την περιοχή μετά από φάση διαρκείας και λανθασμένη απόκρουση του Μάρκες. Στο επόμενο λεπτό ο Σαβιόλα βγήκε μόνος του απέναντι στην αντίπαλη εστία, όμως άνοιξε πολύ τη μπάλα και ο Ρέινα πρόλαβε να βγει και να διώξει. Η τελευταία ευκαιρία για τους «μπλαουγκράνα» χάθηκε στο 87΄, όταν το εξαιρετικό φάουλ του Ντέκο από τα αριστερά σταμάτησε στο κάθετο δοκάρι του Ρέινα.

Η Λίβερπουλ σε αυτό το παιχνίδι έκανε χρήση δύο πραγμάτων. Της βαρύτατης φανέλας της στην Ευρώπη και της άρτιας τακτικής της, που άλλωστε την οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης, δύο μόλις χρόνια πριν. Βάσει πάντως της «εικόνας» του αγώνα, το δίκαιο αποτέλεσμα ήταν μάλλον η ισοπαλία.

Τι φιλμ του αγώνα

Οι συνθέσεις των ομάδων:

Μπαρτσελόνα (Φρανκ Ράικαρντ) 4-3-3: Βίκτορ Βαλντές, Τζαμπρότα, Πουγιόλ, Μαρκές, Μπελέτι, Τσάβι (65΄ Ζιουλί), Τιάγκο Μότα (54΄ Ινιέστα), Ντέκο, Μέσι, Ροναλντίνιο, Σαβιόλα (82΄ Γκούντγιονσεν)

Λίβερπουλ (Ράφα Μπενίτεθ) 4-5-1: Ρέινα, Αρμπελόα, Φίναν, Κάραγκερ, Αγκερ, Ρίισε, Σισόκο (84΄ Ζέντεν), Τσάμπι Αλόνσο, Τζέραρντ, Κούιτ (90΄+ Κράουτς), Μπέλαμι (80΄ Πέναντ)

Διαιτητής: Κύρος Βασσάρας (Ελλάδα)
Κίτρινες: Μπελέτι, Τζαμπρότα - Αγκερ, Κούιτ, Σισόκο, Μπέλαμι

Επιμέλεια: Άκης Στρατόπουλος