Deja vu

Εάν κάποιος έχει την αίσθηση ότι το… έργο κάπου το έχει ξαναδεί, έχει απόλυτο δίκιο! Για ένα ακόμη εκτός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι, ο Ολυμπιακός έκανε ότι μπορούσε για να κερδίσει και ταυτόχρονα… ότι μπορούσε για να μην κερδίσει! Οι «ερυθρόλευκοι» αν και προηγήθηκαν δύο φορές με τα γκολ των εξαιρετικών Κωνσταντίνου (24΄) και Καστίγιο (67΄), τελικά αρκέστηκαν στον βαθμό της ισοπαλίας, με το τελικό 2-2 να αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Οι Πειραιώτες, όπως και στο ματς με τη Βαλένθια, έτσι και σε αυτό, μετά τα γκολ που πέτυχαν, δεν άντεξαν στην αφόρητη πίεση του αντιπάλου, ο οποίος απάντησε σχεδόν άμεσα και τις δύο φορές, αρχικά με τον Ματουζαλέμ (34΄) και εν συνεχεία με τον Μαρικά (71΄). Καλή -σε γενικές γραμμές- η εμφάνιση του Ολυμπιακού που έφτασε ξανά κοντά στην πηγή, όμως νερό (δηλαδή νίκη)… γιοκ. Ακέραιες διατηρούνται, ωστόσο, οι ελπίδες για πρόκριση, ιδίως μετά και τη νίκη 2-1 της Βαλένθια επί της Ρόμα.

Το ματς

Απειλητικά μηνύματα με το «καλημέρα»

Η Σαχτάρ μπήκε πολύ δυνατά στο παιχνίδι, πιέζοντας τον Ολυμπιακό στην προσπάθειά της να οδηγήσει το παιχνίδι σε πολύ γρήγορο τέμπο. Οι Ουκρανοί έβγαιναν στην επίθεση κυρίως από τα άκρα και από πολύ νωρίς έδειξαν να έχουν άκρως απειλητικές διαθέσεις. Μπορεί στα πρώτα λεπτά οι γηπεδούχοι να μην είχαν κλασικές ευκαιρίες, με τις 2-3 επικίνδυνες επιθέσεις τους να περνούν ανεκμετάλλευτες. Μέχρι το 10ο λεπτό, ο Ολυμπιακός βρισκόταν μονίμως στην άμυνά του και γενικά τα κατάφερε αρκετά καλά στον τομέα αυτό.

Κατάλαβε ότι πρέπει να «ανέβει»…

Μετά το πρώτο τέταρτο άρχισε να ανεβαίνει ο Ολυμπιακός, όταν δηλαδή αντιλήφθηκε ότι μπορεί να προκαλέσει ρήγματα στην άμυνα της Σαχτάρ που φάνηκε να έχει αρκετά αργές επιστροφές και να είναι επιρρεπής στο λάθος. Από δύο τέτοια προήλθαν δύο καλές στιγμές για τους ερυθρόλευκους. Αρχικά, στο 18΄, στην πρώτη μεγάλη ευκαιρία στο παιχνίδι, ο Γεωργάτος σέντραρε από αριστερά, ο Σουστ, ενώ είχε φαινομενικά εύκολο έργο, δεν κατάφερε να μπλοκάρει τη μπάλα, χάνοντάς τη μέσα από τα χέρια του. Ο Κωνσταντίνου που βρισκόταν στη θέση που έπρεπε έσπρωξε τη μπάλα με το κεφάλι προς τα δίχτυα, όμως ο Ρατ έσωσε την ομάδα του από βέβαιη παραβίαση απομακρύνοντάς τη πάνω στη γραμμή. Λίγο μετά, μετά από νέα σέντρα του Γεωργάτου, η μπάλα πέρασε από τους αμυντικούς της Σαχτάρ που δεν κατάφεραν να απομακρύνουν, έφτασε στον Καστίγιο, λίγο έξω από τη μεγάλη περιοχή, όμως ο Ουρουγουανός δεν κατάφερε να κάνει το κοντρόλ και έχασε την ευκαιρία να μπει κατά μέτωπο στην περιοχή.

…και «χτύπησε» στην αντεπίθεση

Ο Ολυμπιακός σωστά αντιλήφθηκε ότι πρέπει να «χτυπήσει» τη Σαχτάρ με το να επιτεθεί ταχύτατα και να εκμεταλλευθεί τα κενά που όντως υπήρχαν στην αντίπαλη άμυνα. Έτσι… δράση ανέλαβε ο Νέρι Καστίγιο. Στο 24΄ έφυγε ταχύτατα στην αντεπίθεση, πέρασε κυριολεκτικά όποιον βρήκε μπροστά του, την κατάλληλη στιγμή σέντραρε από αριστερά προς το σημείο του πέναλτι για τον Κωνσταντίνου που είχε κάνει την κίνηση, με τον Κύπριο να νικά αυτή τη φορά τον Σουστ με ένα έξοχο πλασέ με το εξωτερικό μέρος του δεξιού του ποδιού.

Η ιστορία… σχεδόν επαναλήφθηκε

Μετά το γκολ του Ολυμπιακού, ακολούθησε πάνω-κάτω η… γνωστή, ευρωπαϊκή ιστορία. Όπως και στο ματς με τη Βαλένθια και σε αρκετά άλλα παλαιότερα, έτσι και σε αυτό το παιχνίδι, μετά το γκολ που πέτυχαν οι «ερυθρόλευκοι» συνέβη το… στατιστικώς αναμενόμενο. Δηλαδή ο Ολυμπιακός «έκατσε» ανεξήγητα, οι αντίπαλοι από την πλευρά τους ανέβασαν κατακόρυφα τον ρυθμό τους αυξάνοντας την πίεση που ασκούσανε και οι ευκαιρίες άρχισαν να χάνονται από το αμέσως επόμενο λεπτό. Η ιστορία… σχεδόν επαναλήφθηκε, απλά γιατί, σε αντίθεση με το ματς της πρώτης αγωνιστικής που η Βαλένθια απάντησε σχεδόν αμέσως, σε αυτό με τη Σαχτάρ η μπάλα κατέληξε στο δοκάρι… Ήταν το αμέσως επόμενο λεπτό από το γκολ του Ολυμπιακού, όταν μετά από σύγχυση έξω από την μεγάλη περιοχή του Νικοπολίδη, ο «κεραυνός» του Λεβαντόφσκι τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι της εστίας των «ερυθρολεύκων», φάση που αποτέλεσε την αρχή ενός 20λέπτου αφόρητης πίεσης της Σαχτάρ (έχασε άλλες δύο μεγάλες ευκαιρίες στο 26΄ και το 28΄) η οποία τελικά απέδωσε και καρπούς…

Άντεξε δέκα λεπτά…

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να αντέξει στην πίεση των Ουκρανών μόλις για ένα 10λεπτο, αφού μετά δέχθηκε την ισοφάριση, λογικά βάσει της «εικόνας» του αγώνα. Οι κλασικές ευκαιρίες της Σαχτάρ είχαν χαθεί, όμως το 1-1 έγινε με τον πλέον άδοξο τρόπο. Στο 34΄, ο Μάριτς, περίπου 20 μέτρα έξω από την περιοχή της ομάδας του, έκανε ένα φάουλ από αυτά που χαρακτηρίζονται «χαζά». Ο Ματουζαλέμ το εκτέλεσε απευθείας, η μπάλα βρήκε στο πόδι του Ανατολάκη όσο χρειαζόταν για να αλλάξει πορεία και να μπερδέψει τον Νικοπολίδη και κατέληξε στα δίχτυα.

«Σφυροκόπημα» και στη συνέχεια

Εάν κάποιος περίμενε μετά το 1-1 ότι η Σαχτάρ θα έριχνε τον ρυθμό της, διαψεύσθηκε. Αντιθέτως, η ουκρανική ομάδα κράτησε το πόδι πατημένο στο γκάζι και έψαξε… μανιωδώς το 2-1 πριν τη λήξη του ημιχρόνου. Ωστόσο, ευτυχώς για τον Ολυμπιακό, τα σουτ και οι σέντρες των παικτών της Σαχτάρ που διαδέχονταν το ένα το άλλο, είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο δεν κατέληξαν στα δίχτυα του Νικοπολίδη, ο οποίος έσωσε σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις την εστία του από βέβαιη παραβίαση. Ο Ολυμπιακός πήγε στα αποδυτήρια έχοντας κρατήσει το 1-1, ευχαριστώντας για αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό και την τύχη του, στοιχείο που συνήθως του λείπει στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Το ένα σουτ μετά το άλλο…

Στιγμές τεράστιου άγχους, πανικού, και… τρικυμίας επικράτησαν στην άμυνα του Ολυμπιακού, με την έναρξη του δεύτερου μέρους, αφού η Σαχτάρ έδειξε να κινείται μια σκάλα ταχύτερα από την ελληνική ομάδα. Ξανά όμως η «ερυθρόλευκη» άμυνα τα έβγαλε πέρα, πότε μετά από στιγμές… ηρωισμού, πότε ευχαριστώντας την τύχη της, πότε επειδή οι παίκτες της Σαχτάρ ήταν άστοχοι, σημασία, τέλος πάντων, έχει ότι άντεξε στην πίεση του πρώτου 20λέπτου (μέχρι το 65΄), όταν η Σαχτάρ έχασε τρεις κλασικές ευκαιρίες για το 2-1.

Την τιμώρησε

Το στοιχείο που άφηνε τους «ερυθρόλευκους» να αισιοδοξούν για το θετικό αποτέλεσμα όμως δεν ήταν η άμυνά τους, η οποία ναι μεν δεν δεχόταν άλλο γκολ, αλλά ήταν πασιφανές ότι αντιμετώπιζε για ένα ακόμη ευρωπαϊκό παιχνίδι πολλά προβλήματα, με τα προσωπικά λάθη των Πειραιωτών να είναι ουκ ολίγα. Το θετικό στοιχείο ήταν ότι και η αμυντική λειτουργία των Ουκρανών ήταν κάθε άλλο παρά ιδανική, με τους Καστίγιο και Κωνσταντίνου που βρίσκονταν σε εξαιρετική μέρα να δείχνουν με την κάθε ευκαιρία ότι μπορούν να απειλήσουν. Έτσι και έγινε! Ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει το προβάδισμα στο 67΄ όταν, σε νέα αντεπίθεση, ο Μάριτς έκανε το σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής, ο Σουστ απέκρουσε ασταθώς και ο ερχόμενος Καστίγιο με το σώμα έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της Σαχτάρ.

Το δεκάλεπτο… έγινε τετράλεπτο

Το ίδιο σκηνικό, ξανά και ξανά και ξανά. Γκολ του Ολυμπιακού, άμεση απάντηση του αντιπάλου. Αυτή τη φορά μάλιστα ακόμη πιο γρήγορα, μέσα σε μόλις τέσσερα λεπτά, όταν η Σαχτάρ ισοφάρισε στο 71΄ με το κοντινό πλασέ του Μαρικά που εκμεταλλεύθηκε την αδυναμία των αμυντικών του Ολυμπιακού να απομακρύνουν τη μπάλα, ύστερα από εκτέλεση φάουλ του Τίμοστσουκ.

Είχε τις ευκαιρίες για τη νίκη

Παρά το σοκ της δεύτερης σχεδόν άμεσης ισοφάρισης, στα τελευταία λεπτά ο Ολυμπιακός ανέβασε ξανά την απόδοσή του, ένα διάστημα που πιθανώς να ήταν και το καλύτερό του στον αγώνα. Στο 73' χάθηκε σπουδαία ευκαιρία, όταν ο Κωνσταντίνου έφυγε μπροστά, αλλά πλάσαρε από μακριά, ο Σουστ που επιχείρησε έξοδο απέκρουσε και ο Καστίγιο σε ανυπεράσπιστη εστία έστειλε την μπάλα άουτ. Το ίδιο έκανε και ο Κωνσταντίνου στο 84', όταν ο Καστίγιο πίεσε αυτή τη φορά τον Σουστ αναγκάζοντάς τον να διώξει λανθασμένα την μπάλα προς τον Κύπριο.

Γενικώς

Ο Ολυμπιακός πήρε τον πολύτιμο βαθμό της ισοπαλίας, όμως παρέμεινε για 29ο παιχνίδι στη διοργάνωση χωρίς νίκη εκτός έδρας (23 ήττες και 6 ισοπαλίες). Η ισοπαλία, κόντρα σε μια πολύ καλή ομάδα, είναι ένα θετικότατο αποτέλεσμα που του επιτρέπει να παραμείνει για τα καλά μέσα στην υπόθεση πρόκριση. Η εμφάνισή του πρέπει μάλλον να χαρακτηριστεί μέτρια, κυρίως λόγω της αμυντικής λειτουργίας που είχε ξανά πολλά προβλήματα. Και το γεγονός πάντως ότι ο Ολυμπιακός πήρε αποτέλεσμα με μέτρια εμφάνιση είναι εξίσου σημαντικό. Οι «ερυθρόλευκοι» αυτό που πρέπει να κρατήσουν είναι η πολύ καλή απόδοση της ομάδας από τη μέση και μπροστά και κυρίως στην επίθεση, με τους Κωνσταντίνου και Καστίγιο να αποτελούν ένα εξαιρετικό «δίδυμο».

* Περίπου 1000 οπαδοί του Ολυμπιακού βρέθηκαν στις εξέδρες του «Ολιμπίνσκι»

Το φιλμ του αγώνα

Οι συνθέσεις των ομάδων:

Σαχτάρ Ντόνετσκ (Μιρτσέα Λουτσέσκου) 4-4-2: Σουστ, Ρατ, Λεβαντόφσκι, Χούμπσμαν, Σρνα, Τίμοστσουκ, Ματουζάλεμ, Φερναντίνιο, Ελάνο (75' Ζάντσον), Μαρικά (88' Αγκαχόβα), Μπραντάο (75' Βορομπέι)

Ολυμπιακός (Τροντ Σόλιντ) 5-3-2: Νικοπολίδης, Γεωργάτος, Σέζαρ, Ανατολάκης (46' Πατσατζόγλου), Κωστούλας, Πάντος (86' Ριβάλντο), Στολτίδης, Μάριτς, Τζόρτζεβιτς, Καστίγιο , Κωνσταντίνου (89' Οκκάς)

Πως έπαιξαν

Ολυμπιακός

Το συντηρητικό 5-3-2 ήταν η επιλογή του Τροντ Σόλιντ για αυτό το κρίσιμο εκτός έδρας ματς της 2ης αγωνιστικής κόντρα στη Σαχτάρ. Κάτω από τα δοκάρια κάθισε ο Αντώνης Νικοπολίδης, λίμπερο ήταν ο Σέζαρ με κεντρικούς αμυντικούς τους Κωστούλα και Ανατολάκη. Τη δεξιά πλευρά κάλυψε ο Πάντος και την αριστερή ο Γεωργάτος. Αμυντικός μέσος, μπροστά ακριβώς από τα στόπερ, ήταν ο Στολτίδης, με τους Μάριτς και Τζόρτζεβιτς να βρίσκονται μπροστά του σαν κεντρικοί μέσοι. Στην κορυφή της επίθεσης αγωνίστηκε ο Κωνσταντίνου, ενώ ο Καστίγιο κινούταν γύρω από τον Κύπριο σαν δεύτερος επιθετικός.

Σαχτάρ Ντόνετσκ

Με 4-4-2 σε διάταξη ρόμβου παρατάχθηκε η Σαχτάρ κόντρα στον Ολυμπιακό. Την εστία της ομάδας υπερασπίστηκε ο Σουστ, δεξί μπακ ήταν ο Σρνα, αριστερό ο Ρατ, με στόπερ τους Λεβαντόφκσι και Χούμπσμαν. Αμυντικό χαφ ήταν ο Τίμοστσουκ, στα άκρα της μεσαίας γραμμής, δεξιά και αριστερά, έπαιξαν οι Φερναντίνιο και Ματουζαλέμ, αντίστοιχα. Πιο μπροστά, σαν επιτελικός χαφ αγωνίστηκε ο Ελάνο, ενώ το επιθετικό δίδυμο αποτέλεσαν οι Μαρικά και Μπραντάο.

Ιστορικό ρεκόρ ενόψει για τον Νικοπολίδη

Πολύ κοντά σε ένα ιστορικό ρεκόρ βρίσκεται ο Αντώνης Νικοπολίδης. Ο διεθνής τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, αγωνιζόμενος στο ματς του Ντόνετσκ, έφτασε στις 67 συμμετοχές στα Κύπελλα Ευρώπης και «έπιασε» τον Μιχάλη Κασάπη στις συμμετοχές ποδοσφαιριστών ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Έτσι, στο επόμενο παιχνίδι που θα αγωνιστεί θα γίνει ο νέος ρέκορντμαν.

Ο Νικοπολίδης έχει 50 ευρωπαϊκές συμμετοχές με τον Παναθηναϊκό και 17 με τον Ολυμπιακό. Από τους εν ενεργεία ποδοσφαιριστές, ακολουθούν οι Λυμπερόπουλος, Τζόρτζεβιτς και λίγο πιο πίσω οι Ανατολάκης, Γκούμας.

Αναλυτικά, οι παίκτες που έχουν ξεπεράσει τις 60 ευρωπαϊκές συμμετοχές:

Παίκτης / Ομάδα / Συμμετοχές

1. Μιχάλης Κασάπης ΑΕΚ / 67
…Αντώνης Νικοπολίδης (ΠΑΟ/ΟΣΦΠ) / 67
3. Νίκος Λυμπερόπουλος (ΠΑΟ/ΑΕΚ) / 66
4. Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς (ΟΣΦΠ) / 65
5. Κριστόφ Βαζέχα (ΠΑΟ) / 63
…Άγγελος Μπασινάς (ΠΑΟ) / 63
7. Γιώργος Ανατολάκης (Ηρακλής, ΟΣΦΠ) / 61
…Γιάννης Γκούμας (ΠΑΟ) / 61

* Για τους Νικοπολίδη, Τζόρτζεβιτς, Ανατολάκη έχει μετρηθεί
και η συμμετοχή στον αγώνα με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ.

Επιμέλεια: Άκης Στρατόπουλος