Este es balompie!

«Este es balompie» αναφώνησαν για ακόμα μια φορά οι απανταχού φίλοι της «Μπάρτσα» και φυσικά όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο, ελληνιστί «αυτό είναι ποδόσφαιρο». Αυτό όντως ήταν Τσάμπιονς Λιγκ και το ματς του «Στάμφορντ Μπριτζ» τα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα βλέπεται με ευχαρίστηση ξανά και ξανά και ξανά… Σε έναν ποδοσφαιρικό παιχνίδι που τα είχε όλα, από… βαρεμάρα μέχρι… «εμφράγματα», η Μπαρτσελόνα πέτυχε σπουδαία νίκη με 2-1 επί της Τσέλσι και εκτός από το ότι έγινε η πρώτη ισπανική ομάδα που κερδίζει τους «μπλε» στο Λονδίνο, πήρε τεράστιο προβάδισμα για την πρόκριση ενόψει του επαναληπτικού του «Καμπ Νου». Αν και με δέκα παίκτες η Τσέλσι από το 36΄ λόγω αποβολής του Ντελ Όρνο, κατάφερε να προηγηθεί στο 59΄ με αυτογκόλ του Μότα, όμως, δεν άντεξε στην αφόρητη πίεση των Καταλανών. Στο 72΄ ισοφάρισε για τη «Μπάρτσα» ο Τέρι, επίσης με αυτογκόλ, με τον Ετό να δίνει τη λύση στο 80΄ μετά από… ανελέητο σφυροκόπημα.

Το ματς

Μπορεί στο πρώτο ημίχρονο του ματς στο «Στάμφορντ Μπριτζ» να έλειψε το γκολ, κανείς όμως από αυτούς που το παρακολούθησαν δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν παρέμεινε καθηλωμένος. Σίγουρα το γκολ είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου, όμως ένας ποδοσφαιρικός αγώνας μπορεί να προσφέρει πολλές συγκινήσεις στον θεατή ακόμη και όταν λείπει το γκολ, ακόμα και όταν μάλιστα λείπουν οι πολλές ευκαιρίες. Και το συγκεκριμένο 45λεπτο ήταν ένα κλασικό παράδειγμα τέτοιου παιχνιδιού. Εάν μάλιστα στην απουσία τέρματος και αρκετών ευκαιριών προστεθεί και ο κάκιστος αγωνιστικός χώρος που θύμιζε… τοπικό ντέρμπι της Βορείου Ιρλανδίας μια βροχερή Κυριακή, τότε ο χαρακτηρισμός «ματς που καθηλώνει» θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον περίεργος.

Όπως και να’ χει όμως, ήταν μια κλασική «τιτανομαχία» του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα σε δύο ομάδες που εκτός από το ότι αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές ποδοσφαιρικές σχολές είναι και κατά κοινή ομολογία (συμπεριλαμβανομένης ίσως και της Γιουβέντους) οι καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Πάθος, δυνατά μαρκαρίσματα αλλά και μια αποβολή που συνέβαλε τα μέγιστα στο να πάρει τον έλεγχο η μια από τις δύο ομάδες και αυτό με τη σειρά του να βοηθήσει στο να υπάρξει ρυθμός στο παιχνίδι -και μάλιστα αρκετά καλός- ήταν τα στοιχεία που συνέθεσαν το πρώτο ημίχρονο.

Στο πρώτο τέταρτο δεν συνέβη κάτι το αξιοσημείωτο πέρα από ένα-δύο σουτ και για τις δύο πλευρές, με την κατοχή της μπάλας να είναι μοιρασμένη και τις δύο ομάδες (σε μεγαλύτερο βαθμό η Μπαρτσελόνα) να προσπαθούν να προσαρμοστούν στον κάκιστο αγωνιστικό χώρο. Όταν συνέβη αυτό για τους Καταλανούς, άρχισαν να παίρνουν σιγά-σιγά την μπάλα στα πόδια τους και με αρκετά καλή για τα δεδομένα του συγκεκριμένου αγώνα κυκλοφορία να αναλαμβάνουν σταδιακά τον έλεγχο του αγώνα και να «ανεβαίνουν». Αντίθετα, η Τσέλσι έδειξε να αρκείται στο γνωστό παιχνίδι της, δηλαδή, υπομονή, αντεπιθέσεις και αποτελεσματικότητα… μέχρι αηδίας, ένα στυλ που φυσικά ξέρει πώς να το αξιοποιεί προκειμένου να φτάνει σε αυτό που θέλει.

Η πρώτη καλή στιγμή για τους πρωταθλητές Ισπανίας ωστόσο δεν άργησε να έρθει. Αυτός που δεν την εκμεταλλεύθηκε ήταν ο Ροναλντίνιο που άργησε να σουτάρει, όσο χρειαζόταν ο Τέρι για να τον κόψει. Λίγα λεπτά μετά, στο 30΄, αυτή τη φορά ήταν ο Τσεχ που σταμάτησε τον «Ρόνι», απομακρύνοντας με μεγάλη δυσκολία το δυνατό σουτ του Βραζιλιάνου, ύστερα από μια ακόμα άριστα οργανωμένη επίθεση της «Μπάρτσα», που έφτανε για δεύτερη φορά πολύ κοντά στο γκολ.

Όμως, ότι δεν κατάφερε η ίδια η Μπαρτσελόνα, δηλαδή να πάρει το προβάδισμα, το προσέφερε στο πιάτο της ένας παίκτης των «μπλε», ο Άσιερ Ντελ Όρνο. Ήταν η φάση του 36ου λεπτού, όταν ο Μέσι «εξέθεσε» (για πρώτη φορά στο ματς) τον Ρόμπεν, από τα δεξιά, προχώρησε, άνοιξε τη μπάλα, για να έρθει ο Βάσκος και με μια κίνηση καράτε να τον γκρεμίσει στο έδαφος. Έτσι, ο αριστερός αμυντικός της ομάδας του Μουρίνιο, αποβλήθηκε δικαίως από τον Χάουγκε και έγινε ο άνθρωπος που έδωσε στους φιλοξενούμενους, έστω το αριθμητικό προβάδισμα, κάτι που αποδείχθηκε φυσικά σε σημείο «κλειδί» του ματς.

Ότι… χρώσταγαν στο φίλαθλο κοινό από το πρώτο ημίχρονο οι δύο ομάδες το ξεπλήρωσαν και με…τόκο στο δεύτερο 45λεπτο. Οι μεν της Τσέλσι μπήκαν στο γήπεδο αποφασισμένοι να νικήσουν ακόμη και με αριθμητικό ντεζαβαντάζ, οι δε της Μπαρτσελόνα να αξιοποιήσουν τη μεγάλη ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε και να κάνουν έτσι ένα πρώτο βήμα προς την πρόκριση αλλά και την… εκδίκηση για τον περσινό αποκλεισμό. Περιττό να αναφερθεί πως από τα πρώτα δευτερόλεπτα ο ρυθμός του παιχνιδιού ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακός.

Στα πρώτα λεπτά της επανάληψης η Τσέλσι σίγουρα ξεκίνησε καλύτερα από τους αντιπάλους της και για ένα διάστημα θύμισε την ομάδα που κάνει… περίπατο στο Αγγλικό πρωτάθλημα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Μπορεί να μη δημιούργησε τη μεγάλη ευκαιρία, όμως τελικά η επιμονή και η πίστη της στη νίκη επιβραβεύθηκε στη φάση του 60ου λεπτού, όταν ο Λάμπαρντ εκτέλεσε φάουλ και ο Μότα στην προσπάθειά του να διώξει πλάσαρε με το γόνατο τον Βαλντές. Τι το ήθελε όμως η Τσέλσι να σκοράρει…

Το αυτογκόλ του Μότα ξύπνησε βίαια τους συμπαίκτες του, οι οποίοι στο 20λεπτο που ακολούθησε δεν άφησαν στους «μπλε» το περιθώριο ούτε καν να σκεφτούν για το πώς θα έπρεπε να διαχειριστούν τακτικά αυτό το αναπάντεχο 1-0 και απλώς να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να απορροφήσουν το «σφυροκόπημα» που ξεκίνησε νωρίς και συνεχίστηκε για αρκετή ώρα.

Στο 62΄ Ο Μέσι φωνάζει με τον δικό του τρόπο «show time» και η αντεπίθεση ξεκινά. Ο νεαρός Αργεντινός μπαίνει από πλάγια στην περιοχή… αδιαφορώντας για τους αντίπαλους αμυντικούς, φτάνει κοντά στον Τσεχ, σεντράρει παράλληλα, όμως κανείς (ούτε αντίπαλος) δεν βρίσκεται στην πορεία της μπάλας για να την σπρώξει στα δίχτυα. Στο δεκάλεπτο που ακολούθησε, ήδη ο Ράικαρντ είχε κάνει τις δύο από τις τρεις αλλαγές που δικαιούνταν, ρίχνοντας στη «μάχη» τους Λάρσον και Σιλβίνιο, αντί των Μότα και Φαν Μπρόνκχορστ. Η πίεση της Μπαρτσελόνα έχει αρχίσει να γίνεται αφόρητη.

Η ισοφάριση ήρθε τελικά σαν «Θεία Δίκη» στο 72΄ με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που είχε σκοράρει και η Τσέλσι. Ο Ροναλντίνιο ήταν αυτός που εκτέλεσε φάουλ από αριστερά, με τον Τέρι, σαν άλλος Μότα, να νικά στον αέρα τους αντίπαλους επιθετικούς, στέλνοντας όμως τη μπάλα στο βάθος της εστίας του Τσεχ. Μετά την ισοφάριση, τα πράγματα έδειξαν να παίρνουν το δρόμο τους για την Μπαρτσελόνα που πλέον, απαλλαγμένη από το άγχος, άρχισε να κάνει ότι θέλει μέσα στο γήπεδο.

Το πεντάλεπτο που ακολούθησε ήταν πραγματικά εφιαλτικό για την άμυνα της Τσέλσι. Ένα λεπτό μετά το γκολ, στο 73΄, ο Μέσι «χόρεψε» τον Φερέιρα, το σουτ του όμως κατέληξε στη συμβολή των δοκαριών του Τσεχ. Στο αμέσως επόμενο λεπτό, ο Ροναλντίνιο πασάρει κάθετα για τον Λάρσον, ο Σουηδός κερδίζει την κόντρα από τον εξερχόμενο Τσεχ, όμως χιλιοστά του δευτερολέπτου πριν… φυσήξει την μπάλα προς τα δίχτυα, κόπηκε με εξαιρετικό τάκλιν του Τέρι, δείγμα της τεράστιας κλάσης του. Στο 76΄ ο Ετό, φτάνει απέναντι στον Τσεχ, αντί να σουτάρει πασάρει προς το πλάι, οι αμυντικοί δεν καταφέρνουν να διώξουν σωστά την μπάλα που καταλήγει στον Ροναλντίνιο, το σουτ του οποίου απομακρύνεται πάνω στη γραμμή.

Οι πρωταθλητές Αγγλίας τελικά άντεξαν ακριβώς ένα 20λεπτο από όταν προηγήθηκαν στο σκορ. Στο 80΄ ο Ροναλντίνιο φεύγει στην αντεπίθεση, ανοίγει πλάγια την μπάλα για τον Λάρσον, αυτός με τη σειρά του γυρίζει για τον Μάρκες, ο Μεξικανός στέλνει τη μπάλα… συστημένη στο κεφάλι του Ετό, ο οποίος με μια εύκολη για την κλάση του κεφαλιά νικά τον Τσεχ.

Στα λεπτά που ακολούθησαν δεν άλλαξε τίποτα απολύτως, με τις δύο ομάδες να έχουν συμβιβαστεί με το τελικό αποτέλεσμα. Έτσι, η Μπαρτσελόνα έκανε ένα τεράστιο βήμα προς την πρόκριση στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ και την πολυπόθητη… εκδίκηση.

Το φιλμ του αγώνα

Οι συνθέσεις των ομάδων:

Τσέλσι (Ζοσέ Μουρίνιο) 4-3-3: Τσεχ, Φερέιρα, Καρβάλιο, Τέρι, Ντελ Όρνο, Μακελεκέ, Γκούντγιονσεν, Λάμπαρντ, Κόουλ (38, Γκέρεμι), Ρόμπεν (78, Ράιτ-Φίλιπς), Κρέσπο (46, Ντρογκμπά)

Μπαρτσελόνα (Φρανκ Ράικαρντ) 4-3-3: Βαλντές, Ολεγκέρ, Πουγιόλ, Μάρκες, Φαν Μπρόνκχορστ (70, Σιλβίνιο), Εντμίλσον, Ντέκο (85, Ινιέστα), Μότα (67, Λάρσον), Μέσι, Ροναλντίνιο, Ετό

Διαιτητής: Τέργε Χάουγκε (Νορβηγία)
Βοηθοί: Όλε Χέρμαν Μπόργκαν, Στάιναρ Χόλβικ

Επιμέλεια: Άκης Στρατόπουλος