Γερουλάνος: «Οι παράγκες είναι σαν τον καρκίνο»

Αισιόδοξος για την κάθαρση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αρκεί η μάχη εναντίον των «σκοτεινών» κυκλωμάτων να συνεχιστεί και να μην περιοριστεί σε όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες, δήλωσε ο Υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος σε συνέντευξή του στο «Έθνος της Κυριακής». «Οι παράγκες στον αθλητισμό είναι σαν τον καρκίνο. Πάνω που νομίζεις ότι κέρδισες τη μάχη εμφανίζεται αλλού. Η μάχη δεν τελειώνει», ανέφερε χαρακτηριστικά. «Το ξεκίνημα του πρωταθλήματος δεν είναι άφεση αμαρτιών», πρόσθεσε.

Αναλυτικά, τα σχετικά αποσπάσματα των δηλώσεων του Παύλου Γερουλάνου:

-Πιάσατε την «παράγκα»; Και τώρα τι;
«Οι παράγκες στον αθλητισμό είναι σαν τον καρκίνο. Πάνω που νομίζεις ότι κέρδισες τη μάχη εμφανίζεται αλλού. Η μάχη δεν τελειώνει, διότι είναι πολλά τα λεφτά και πρέπει να είσαι μονίμως μπροστά από τις εξελίξεις. Η UEFA έχει το ίδιο πρόβλημα σε μεγαλύτερη και πιο σύγχρονη μορφή. Για αυτό ζητήσαμε και τη συνδρομή της. Το ίδιο και η βία. Το ίδιο και το ντόπινγκ. Μεταλλάσσονται και πρέπει να τα προλαβαίνεις».

Ποια είναι η εξέλιξη για τους στημένους αγώνες. Γνωρίζετε αν υπάρχουν και άλλα στοιχεία;
«Έχω ως αρχή να τα μαθαίνω και εγώ από τις εφημερίδες. Διότι είναι η ώρα της Δικαιοσύνης και είναι η ώρα να αφεθεί στη δουλειά της χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις. Μέχρι τώρα η δουλειά μοιάζει οργανωμένη και συστηματική. Δεν μπορούμε τη μία να φωνάζουμε να προχωρήσουν τα πράγματα και όταν προχωρούν να μπαίνουμε στα πόδια τους».

Θα υποβιβαστούν και άλλες ομάδες, ακόμα και εφόσον το πρωτάθλημα θα έχει ξεκινήσει;
«Το ξεκίνημα του πρωταθλήματος δεν είναι άφεση αμαρτιών. Όσο έρχονται νέα στοιχεία, η αθλητική Δικαιοσύνη θα πρέπει να συνεχίσει το έργο της. Κανείς δεν θα δεχθεί δύο μέτρα και δύο σταθμά με τη δικαιολογία ότι άρχισε το πρωτάθλημα».

Πιστεύετε ότι όσοι έχουν ενεργό συμμετοχή, είτε πρωταγωνίστησαν είτε εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση προς όφελος των ιδίων ή των ομάδων τους, θα υποστούν ανάλογες κυρώσεις, όσο επώνυμα στελέχη της ελληνικής κοινωνίας κι αν είναι;
«Δεν αδικώ τη δυσπιστία σας και τη δυσπιστία κανενός Έλληνα. Τη συμμερίζομαι, διότι όλοι έχουμε εμπειρίες από τις αδικίες της ελληνικής κοινωνίας. Όμως γιατί να καταδικάσουμε στη μιζέρια, μια δουλειά που μοιάζει ότι για μία φορά προχωρά συντεταγμένα; Η δυσπιστία οδηγεί σε μία μιζέρια, από την οποία δεν υπάρχει σωτηρία. Ας μην παραδοθούμε σε αυτή αμαχητί. Έχει γίνει μία σοβαρή προσπάθεια και πρέπει να την στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Άλλωστε η Πολιτεία δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη. Το νέο νομοσχέδιο και οι ρήτρες βίας είναι πάντα στη διάθεσή μας και δεν θα φοβηθούμε να τα χρησιμοποιήσουμε, όταν χρειαστεί».

Θεωρείτε ότι η ΕΠΟ χειρίστηκε σωστά τα ζητήματα που προέκυψαν ή έχει μεγαλύτερη ευθύνη για τη μέχρι τώρα κατάσταση;
«Ως φορέας έχει τεράστια ευθύνη. Ίσως την κύρια ευθύνη. Αλλά και η Πολιτεία δεν είναι αναμάρτητη και δεν είναι ώρα να πετροβολούμε ο ένας τον άλλον».