Πενήντα δύο χρόνια από το έπος της ΑΕΚ

Είναι κάποιες στιγμές που αποτελούν ορόσημα ενός συλλόγου. Που σημαδεύουν την ιστορία τους ανεξίτηλα και τους ανεβάζουν σε ένα διαφορετικό επίπεδο αποτελώντας όχι απλώς φωτεινούς πυλώνες του παρελθόντος, αλλά και φάρους για το μέλλον τους.

Τέτοια είναι για την ΑΕΚ η κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων, σαν σήμερα πριν από 52 ολόκληρα χρόνια στο Καλλιμάρμαρο, με το 89-82 απέναντι στη Σλάβια Πράγας. Οι μνήμες του 1968 μένουν ζωντανές και ο κόσμος της ΑΕΚ βιώνει τα τελευταία χρόνια την αναγέννηση του τμήματος με τέσσερις τίτλους μέσα σε μια διετία.



Η «Ένωση» παρουσία 80.000 Ελλήνων (κι όχι μόνον της ΑΕΚ) φιλάθλων, αριθμός που αποτελεί ακόμη και σήμερα ρεκόρ Γκίνες (σχετική φωτογραφία βρίσκεται ακόμα και σήμερα στα αρχηγεία της FIBA Europe στο Μόναχο), σημείωσε την πρώτη μεγάλη επιτυχία στον ελληνικό ομαδικό αθλητισμό και άνοιξε το δρόμο για αυτές που ακολούθησαν.

Ο αείμνηστος Γιώργος Αμερικάνος, η φανέλα του οποίου κοσμεί την οροφή του ΟΑΚΑ κι έχει αποσυρθεί, ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής εκείνου του αλησμόνητου αγώνα με 29 πόντους.

Προπονητής της ΑΕΚ στον τελικό της 4ης Απριλίου ήταν ο Νίκος Μήλας, ενώ τη φανέλα της ομάδας φόρεσαν οι: Χρηστέας 4, Αμερικάνος 29, Βασιλειάδης 11, Λαρεντζάκης 6, Ζούπας 12, Τρόντζος 24, Τσάβας 3, Νεσιάδης, Δημητριάδης, Πετράκης.



Η πορεία προς τον τελικό

Το 1968 το Κύπελλο Κυπελλούχων βρισκόταν στο δεύτερο χρόνο ζωής του. Η ΑΕΚ πέρασε άνευ αγώνος από τον πρώτο γύρο και στον δεύτερο αναμετρήθηκε με την ισπανική Βιτόρια. Μολονότι έχασε στον πρώτο αγώνα με 82-75, στον επαναληπτικό συνέτριψε την αντίπαλό της με 86-65. Επόμενο εμπόδιο ήταν η βελγική Άντερλεχτ, της οποίας επιβλήθηκε με 76-54 στην Αθήνα και πήρε το εισιτήριο παρότι έχασε με διαφορά είκοσι πόντων, 74-54, στη ρεβάνς. Στα ημιτελικά η ΑΕΚ ηττήθηκε από την Ίνις Βαρέζε στην Ιταλία με 78-60, αλλά μπροστά σε 60.000 φιλάθλους στον επαναληπτικό πήρε τη νίκη με 72-52, χάρη σε καλάθι του Τρόντζου στο τέλος.





Το έπος του 1968 αποτυπώθηκε εξαιρετικά στην ταινία που δημιουργήθηκε από τον Τάσο Μπουλμέτη και με χρηματοδότηση του Μάκη Αγγελόπουλου με αφορμή τα 50 χρόνια από την κατάκτηση του τίτλου.