Το παιδομάζωμα του Παναθηναϊκού απαγορεύεται να αποτύχει

Ο Παναθηναϊκός συμπληρώνει αυτό το καλοκαίρι δέκα χρόνια από τη στιγμή που αποστασιοποιήθηκαν Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος, με το μπάτζετ να μειώνεται δραστικά σε πρώτη φάση με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο στην κεφαλή και πλέον, τις δύο τελευταίες σεζόν, να έχει φτάσει σε πολιτική εσόδων-εξόδων.

Έχοντας στο μυαλό ότι ακρογωνιαίος λίθος για τις σπουδαίες επιτυχίες των προηγούμενων ετών εντός και κυρίως εκτός συνόρων, πέρα από τους πανάκριβους ξένους αστέρες που με ευκολία προσέλκυε το μεγάλο μπάτζετ και το status του Παναθηναϊκού, ήταν ο εξαιρετικός ελληνικός κορμός, με παίκτες από τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, Αλβέρτη, τον Οικονόμου, τον Καλαϊτζή και τον Λάζαρο Παπαδόπουλο, μέχρι τον Διαμαντίδη, τον Σπανούλη, τον Χατζηβρέττα, τον Τσαρτσαρή, τον Ντικούδη και τον Καλάθη, η προσπάθεια να δημιουργηθεί μια νέα πολύ καλή βάση Ελλήνων ήταν αναγκαία.

Στη διάρκεια όλης αυτής της δεκαετίας ο Παναθηναϊκός επένδυσε σε εφήβους με πλούσιο ταλέντο και προοπτικές, ωστόσο εισέπραξε ελάχιστα ως ανταπόδοση. Κι επειδή οι οικονομικές δυνατότητες του κλαμπ παραμένουν περιορισμένες και η δυνατότητα προσέλκυσης έτοιμων Ελλήνων top level είναι δύσκολη, η ανάδειξη νέων παικτών είναι επιβεβλημένη. Για να το θέσουμε πιο… ωμά, οι «επενδύσεις» σε σούπερ ταλέντα όπως ο Λευτέρης Μαντζούκας πέρσι και ο Αλέξανδρος Σαμοντούροβ φέτος απαγορεύεται να μην πετύχουν. Και τα αντιπαραδείγματα για το πώς εξελίχθηκαν οι προηγούμενες προσπάθειες του Παναθηναϊκού να ποντάρει σε πιτσιρικάδες είναι πολλά…

Βασίλης Χαραλαμπόπουλος

Ίσως το μεγαλύτερο what if των τελευταίων ετών στο ελληνικό μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός τον απέκτησε στα 15 του από το Αιγάλεω θαμπωμένος από τα κατορθώματά του στο Αιγάλεω και με τις μικρές εθνικές ομάδες. Εκείνος σάρωνε κάθε καλοκαίρι μετάλλια και MVP σε Ευρωπαϊκά Παίδων, Εφήβων και Νέων Ανδρών, αλλά το χειμώνα ήταν συνήθως θεατής. Η απόκτηση αμφιβόλου ποιότητας ή μικρής προσφοράς ξένων παικτών μπροστά του (βλέπε Πάβλοβιτς, Νίκολς, Τζεντίλε), σε συνδυασμό με κάποιους τραυματισμούς και το μόνιμο πρόβλημα της έλλειψης επαρκούς για το υψηλό επίπεδο αθλητικότητας είχαν ως αποτέλεσμα να πάρει λίγες ευκαιρίες και να αφήσει αρκετές εξ αυτών ανεκμετάλλευτες. Ούτε ο δανεισμός του στον ΠΑΟΚ τη σεζόν 2017/18 στάθηκε αρκετός για να αλλάξει την προδιαγεγραμμένη εξέλιξη της σχέσης του με τον Παναθηναϊκό.



Το 2018, τρία χρόνια αφότου ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δήλωνε «… αν δεν σηκώσουμε το Ευρωπαϊκό στην επόμενη πενταετία με τον Χαραλαμπόπουλο να μη με λένε Γιαννακόπουλο» και δύο χρόνια μετά το οκταετές συμβόλαιο που υπέγραφαν οι δύο πλευρές, η συνεργασία τους τερματιζόταν άδοξα. Έκτοτε, ο 25χρονος πλέον φόργουορντ αναζητεί το δρόμο του σε Λαύριο, Ολυμπιακό, Ιωνικό, Βενέτσια και τους τελευταίους μήνες Φορτιτούντο Μπολόνια.

Αντώνης Κόνιαρης

Ένα ακόμη σπουδαίο πρότζεκτ που έμεινε αναξιοποίητο από τον Παναθηναϊκό. Ο Χανιώτης πλέι μέικερ αποκτήθηκε λίγο πριν κλείσει τα 17 από τον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 2014, αλλά στη δική του περίπτωση περισσότερο η κακοδαιμονία και λιγότερο οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας αποτέλεσε ανασταλτικό παράγοντα για να κερδίσει τη θέση του στο «τριφύλλι», με το οποίο μέτρησε όλες κι όλες τρεις εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και μία στην Ευρωλίγκα. Ένα σπάνιο πρόβλημα στον αστράγαλο που χρειάστηκε δύο χειρουργεία για να επιλυθεί τον κράτησε εκτός παρκέ για σχεδόν 14 μήνες.



Όταν επέστρεψε και παρότι έδειξε σε πολύ καλή κατάσταση με την U21 των «πράσινων» κατακτώντας τον τίτλο στην ΕΣΚΑ αλλά και αγωνιζόμενος με την Εθνική U20 στο Ευρωπαϊκό της Χαλκίδας, ο Παναθηναϊκός παραδόξως τον αποδέσμευσε. Ακολούθησε μια εξαιρετική τριετία στον ΠΑΟΚ, όπου αναδείχθηκε δύο φορές καλύτερος νέος παίκτης του πρωταθλήματος, για να πάει το 2019 στον Ολυμπιακό και να παίξει (πάλι) ελάχιστα πασχίζοντας να κερδίσει λίγα λεπτά αντί των Σπανούλη, Μπόλντγουιν ή Ρότσεστι. Μετά τους σύντομους δανεισμούς του σε Ομπραντόιρο και Ιωνικό, έναν χρόνο πριν, στις 21 Μαρτίου 2021, υπέστη ρήξη χιαστού και μόλις προ ημερών έκανε ένα νέο restart, αυτή τη φορά με τη φανέλα της ΑΕΚ.

Μιχάλης Λούντζης

Ένα ακόμη σούπερ ταλέντο που μετακόμισε στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2014, από τον Κρόνο Αγίου Δημητρίου. Πήρε κάποιες σποραδικές ευκαιρίες στο πρωτάθλημα, έγραψε ιστορία ως ο νεότερος που παίζει σε τελικό Κυπέλλου και playoffs Ευρωλίγκας, κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης με Εφήβους και Νέους Άνδρες, αλλά δεν στέριωσε ούτε αυτός στο «τριφύλλι». Και πώς μπορούσε να βρει θέση έχοντας μπροστά του στο διάστημα αυτό παίκτες όπως Διαμαντίδης, Καλάθης και Τζέιμς;



Δόθηκε δανεικός σε Τρίκαλα και Λαύριο κάνοντας σαφή πρόοδο, ωστόσο η ρήξη χιαστού που υπέστη τον Απρίλιο του 2019 οδήγησε τελικά και στην αποδέσμευσή του από τους «πράσινους» το ίδιο καλοκαίρι. Επέστρεψε στο Λαύριο δυνατός, οι πολύ καλές εμφανίσεις του οδήγησαν μέχρι στην Εθνική Ανδρών των «παραθύρων» και τον προώθησαν αρχικά στον Προμηθέα και από το καλοκαίρι στον Ολυμπιακό με τριετές συμβόλαιο. Στους «ερυθρόλευκους» παλεύει για να κερδίζει θέση στη δωδεκάδα δικαιώνοντας τον Γιώργο Μπαρτζώκα όσες φορές τον έχει επιστρατεύσει από την άκρη του πάγκου, ωστόσο συχνότερα μένει εκτός αποστολής για χάρη του… Κουίνσι Έισι.

Γιώργος Παπαγιάννης

Ο «πύργος» από τα Μέγαρα αποκτήθηκε κι αυτός το καλοκαίρι του παιδομαζώματος το 2014 και είναι ο μοναδικός που όχι απλώς παραμένει στην ομάδα, αλλά έχει και πρωταγωνιστικό ρόλο. Έστω και από… άλλη οδό, γιατί η αλήθεια είναι πως η πρώτη του θητεία στα πράσινα δεν προμήνυε τι θα γινόταν στη συνέχεια. Στις δύο αυτές σεζόν περιορίστηκε κυρίως σε garbage time, ενώ μνημειώδης έχει μείνει η απόφαση του Σάσα Τζόρτζεβιτς να φέρει το καλοκαίρι του 2015 δύο «δεινοσαύρους», τον Μίροσλαβ Ραντούλιτσα και τον Όγκνιεν Κούζμιτς, μπροστά του, περιορίζοντας στο ελάχιστο τις ευκαιρίες του. Η έλευση του Αργύρη Πεδουλάκη, που είχε συνεργαστεί μαζί του και στο Περιστέρι διαβλέποντας από νωρίς το ταλέντο πίσω από το προφανές μέγεθός του, έδειξε πως ίσως αλλάζει η μοίρα του Big Papa, ο οποίος απέκτησε ξαφνικά ρόλο στα playoffs και τους τελικούς. Τότε όμως ήρθε το ΝΒΑ και η μάλλον απρόσμενη επιλογή του τόσο ψηλά στο ντραφτ, στο νούμερο 13 από τους Κινγκς, για να τον πάρει από το «τριφύλλι».



Ο θηριώδης σέντερ δεν μπόρεσε να καθιερωθεί σε Σακραμέντο και Πόρτλαντ, για να επιστρέψει το 2018 με πενταετές συμβόλαιο στο «τριφύλλι». Η σωματική του μεταμόρφωση μετά την πρώτη καραντίνα λόγω κορωνοϊού οδήγησε, σε συνδυασμό με τη σκληρή προσωπική του δουλειά, την πνευματική του ωρίμανση αλλά και την εμπιστοσύνη που επιτέλους βρήκε στον Παναθηναϊκό, στην εκτόξευσή του. Πλέον αποτελεί την κολώνα των «πράσινων», τον πιο σταθερό τους παίκτη φέτος, το βασικό «5άρι» της Εθνικής κι αναμφίβολα έναν από τους καλύτερους σέντερ στην Ευρωλίγκα.

Γιώργος Καλαϊτζάκης

Το καλοκαίρι του 2015 ο Παναθηναϊκός έριξε τα δίχτυα του στον 16χρονο Γιώργο Καλαϊτζάκη, που είχε ξεχωρίσει με το εφηβικό του Άρη. Σε αυτό το τμήμα αρκέστηκε να αγωνίζεται και με το «τριφύλλι» πραγματοποιώντας δύο περάσματα στην Ευρωλίγκα και κάποιες σκόρπιες εμφανίσεις σε «τελειωμένα» ματς στο πρωτάθλημα. Ο δανεισμός στη Νεβέζις, παρέα με τον αδερφό του, Παναγιώτη, τη σεζόν 2019/20, αποδείχτηκε ευεργετική κίνηση για τον ίδιο, αφού στη Λιθουανία βρήκε χρόνο και χώρο για να δείξει τις αρετές του.



Η επιστροφή του στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2020 προαναγγέλθηκε με υποσχέσεις για περισσότερες ευκαιρίες, λόγω και της νέας οικονομικής πραγματικότητας στο κλαμπ. Ωστόσο, μολονότι πήρε κάποιες ευκαιρίες ακόμη κι ως starter, ήταν δύσκολο να βρει ρόλο σε ένα προβληματικό σύνολο κι ένας τραυματισμός ολοκλήρωσε πρόωρα για εκείνον τη σεζόν, αλλά και τη δεύτερη θητεία του με τα πράσινα. Το ΝΒΑ εκτίμησε περισσότερο το ταλέντο του, όπως φάνηκε με την επιλογή του στο 60 του ντραφτ από τους Μπακς το 2021, ωστόσο δεν μπόρεσε να μονιμοποιηθεί στο Μιλγουόκι. Μετά από 9 μικρές παρουσίες στους πρωταθλητές αποδεσμεύτηκε και πλέον αναζητεί τη δεύτερη ευκαιρία στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου μέσω της θυγατρικής των Θάντερ στην G League.

Τα… δικά του παιδιά

Πέρα από τους προαναφερθέντες, που αποκτήθηκαν ως έφηβοι από άλλες ομάδες την τελευταία δεκαετία, ο Παναθηναϊκός κατά καιρούς επιχείρησε να βάλει στην πρώτη ομάδα παίκτες από τις ακαδημίες του. Φώτης Ζούμπος, Γιώργος Διαμαντάκος, Γιάννης Καραμαλέγκος, Πάρης Μαραγκός, Κώστας Παπαδάκης και Κωστής Γόντικας είναι μερικά μόνο ονόματα. Όλοι τους δεν κατάφεραν να βρουν χώρο και χρόνο στον Παναθηναϊκό, αλλά αναζήτησαν και βρήκαν αλλού το δρόμο τους στο μπάσκετ, έστω και σε χαμηλότερο level.

Απαγορεύεται να χαθούν Μαντζούκας και Σαμοντούροβ

Αν για τον Παναθηναϊκό των προηγούμενων ετών, που ήταν σταθερά στα playoffs της Ευρωλίγκας χτυπώντας την πόρτα των playoffs και ήταν το φαβορί στο ελληνικό πρωτάθλημα, η μετάγγιση νέου αίματος έμοιαζε κάποιες φορές περιττή και πάντα δύσκολη, σε αυτή τη χρονική συγκυρία μοιάζει επιβεβλημένη. Ο μνημονιακός Παναθηναϊκός αποφάσισε να επενδύσει την τελευταία διετία στα δύο με διαφορά μεγαλύτερα prospect του ελληνικού και εκ των κορυφαίων του ελληνικού μπάσκετ.



Ο Λευτέρης Μαντζούκας πέρσι και ο Αλέξανδρος Σαμοντούροβ φέτος είναι δύο ταλέντα που απαγορεύεται για τους «πράσινους» να έχουν την τύχη των προηγούμενων. Πλέον δεν είναι πολυτέλεια, αλλά πραγματική ανάγκη να «βγουν» αυτά τα παιδιά, να αποκτήσουν το συντομότερο χρόνο και ρόλο στην ομάδα, ακόμη κι αν κάτι τέτοιο-αν δεν αλλάξει το οικονομικό status της ΚΑΕ-θα φέρει και τον κίνδυνο να χαθούν από πιο πλούσιες ομάδες ή ακόμη και το ΝΒΑ.