Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς με αψεγάδιαστη τακτική προσέγγιση έδεσε… κόμπο τη Μαρσέιγ!

Ο Παναθηναϊκός επικράτησε δικαίως με 1-0 τη Μαρσέιγ και το «έργο» που είδαμε στο χορτάρι του «Απόστολος Νικολαΐδης» έχει όνομα και επίθετο: Ιβάν Γιοβάνοβιτς!

Οι «πράσινοι» ήταν ανώτεροι και απολαυστικοί ανά διαστήματα, περιόρισαν στο έπακρο τους Μασσαλούς και τους άφησαν να φτιάξουν μόλις 3 τελικές, εκ των οποίων καμία καθαρή ευκαιρία, πηγαίνοντας στη ρεβάνς του «Βελοντρόμ» με προβάδισμα-πρόκρισης.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του με αψεγάδιαστη τακτική προσέγγιση και καταθέτοντας ψυχή στον αγωνιστικό χώρο της «Λεωφόρου», έδειξαν πως δεν έχουν να φοβούνται κανέναν αντίπαλο. Με τα αγωνιστικά τους στοιχεία

Το sportfm.gr παρουσιάζει τα σημεία-κλειδιά του αγώνα:

*Αυτός ο Παναθηναϊκός δεν φοβάται ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ: Τι και αν η διαφορά στη χρηματιστηριακή αξία των δύο ομάδων είναι χαώδης; Ο Παναθηναϊκός κατάφερε όχι απλά να εξαφανίσει αυτή τη διαφορά, αλλά να δείξει μέσα στον αγωνιστικό χώρο ανώτερος ως σύνολο και να κυριαρχήσει στα 98 λεπτά του παιχνιδιού. Κοίταξε στα μάτια μια ομάδα με παίκτες τεράστιας κλάσης όπως οι Ομπαμεγιάνγκ, Σαρ, Ουνάχι, Λόντι, Βερετού, Κοντογκμπιά που έχουν φοβερές παραστάσεις, οι οποίοι φάνηκαν ανήμποροι να τα βγάλουν πέρα απέναντι στους «πράσινους». Απλά ας αντιληφθεί κανείς πως ο πιο ακριβός παίκτης του Παναθηναϊκού βάσει του transfermarkt θεωρείται ο Σπόραρ (με 5 εκατ. ευρώ), ενώ από το ρόστερ της Μαρσέιγ μόλις 4 παίκτες έχουν μικρότερη αξία. Πουθενά βέβαια μέσα στο χορτάρι δεν φάνηκε αυτό, το αντίθετο θα έλεγε κανείς και πως οι σούπερ-σταρ των Γάλλων ήταν... εξαφανισμένοι!



*Ο Γιοβάνοβιτς εμφάνισε έναν Παναθηναϊκό που δεν περίμενε ο Μαρθελίνο: Είχαμε πάρει δείγματα γραφής από τα όσα θέλει να περάσει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό της νέας σεζόν, αλλά σίγουρα δεν είχαμε αντιληφθεί πως αυτά τα διαστήματα καλού ποδοσφαίρου και υψηλού πρέσινγκ μπορούν να γίνουν σχεδόν σε όλο το 90λεπτο. Ο Σέρβος τεχνικός παρέταξε στο χορτάρι μια έκδοση των «πράσινων» που δεν έχουμε ξαναδεί και σίγουρα δεν περίμενε ο Μαρθελίνο να αντιμετωπίσει.

Είδε ένα σύνολο που είχε κοντά τις γραμμές του, μεταφερόταν μέσα στο γήπεδο λες και οι παίκτες ήταν… δεμένοι μεταξύ τους, έχοντας συντονισμένο πρέσινγκ και αμυντική λειτουργία που δεν επέτρεπε στον αντίπαλο να τον πιάσει στον ύπνο. Είχε άμεσο transiton game (σε άμυνα και επίθεση), αλλά σωστή στόχευση στον αγωνιστικό χώρο, δημιουργώντας συνεχώς ντουμπλαρίσματα στα αντίπαλα μπακ με αρκετά under laps στην πλάτη των αμυνομένων. Την ίδια ώρα, ο Γιοβάνοβιτς είχε διαβάσει ακριβώς όπως έπρεπε τους Μασσαλούς, περιορίζοντας τα ατού τους. Έριχνε ποδοσφαιριστές πάνω στα χαφ τους και στον Εντιαγέ, ο οποίος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής των Γάλλων στο κουβάλημα μπάλας, είχε τον Ρούμπεν διαρκώς κοντά στα στόπερ για να καλύψει τυχόν λάθη που θα επέτρεπαν στον ταχύτατο Ομπαμεγιάνγκ να φύγει στην κόντρα, ενώ με τα εξτρέμ του να είναι άριστα τακτικά, δεν επέτρεψε στους Λόντι-Κλάους να πάρουν μέτρα και να συμμετάσχουν στο δημιουργικό κομμάτι. Η τακτική προσέγγιση του «τριφυλλιού» ήταν αψεγάδιαστη! Φυσικά, η Μαρσέιγ είναι μια ομάδα που τώρα προσπαθεί να χτιστεί και με τρομερά κακές επιλογές επί σειρά ετών, με τον Μαρθελίνο σε πρώτο βαθμό να δείχνει να φτιάχνει ένα στιβαρό αμυντικά σύνολο, που δεν πανικοβαλλόταν εύκολα παρά τη μεγάλη πίεσ.



*Ο καλύτερος Ρούμπεν των τελευταίων μηνών και οι… τούρμπο Βιλένα-Βαγιαννίδης: Η κατακόρυφη άνοδος της απόδοσης του Παναθηναϊκού στο δεύτερο ημίχρονο που γέμισε ασφαλώς με αισιοδοξία τον κόσμο του, ήρθε λόγω και της εξαιρετικής εικόνας του Ρούμπεν Πέρεθ. Ο Ισπανός χαφ αναζητούσε μια πολύ καλή εμφάνιση τους τελευταίους μήνες και αυτή ήρθε σε κομβικό σημείο, βοηθώντας σημαντικά την ομάδα του τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά. Αναμφίβολα στους κορυφαίους των «πράσινων», χωρίς βέβαια κάποιος να υστερήσει.



Από κοντά και οι δύο… τουρμπάτοι, ο Βιλένα και ο Βαγιαννίδης. Ο πρώτος, φανερά πιο ελαφρύς και με περισσότερες ανάσες, απλώνοντας στο χορτάρι τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά. Και αν στα δύο προηγούμενα παιχνίδια με την Ντνίπρο αυτό που άρεσε ήταν οι τοποθετήσεις του και οι κινήσεις του χωρίς την μπάλα, τώρα ο Ολλανδός είχε σημαντικό ρόλο και στην κυκλοφορία της μπάλας. Ο δεύτερος, απλά εντυπωσιακός! Ο Γιοβάνοβιτς τον εμπιστεύτηκε σε ένα δύσκολο ματς, έχοντας απέναντί του έναν εκπληκτικό ποδοσφαιριστή όπως ο Ουνάχι. Δεν «μάσησε» και όλη την ώρα ανεβοκατέβαινε την πλευρά, ενώ θα μπορούσε να τρέξει… άλλο τόσο! Βάζει δύσκολα στον Σέρβο κόουτς και πάει να πάρει το προβάδισμα στο δεξί άκρο της άμυνας έναντι του Κώτσιρα. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει και στον Γεβντάι που παίζει σαν να βρίσκεται στην ομάδα… μήνες και είναι σταθερότατος!

*Η Μαρσέιγ έμεινε στις 3 τελικές και στις… 0 ευκαιρίες: Ο Μαρθελίνο είπε και στη συνέντευξη Τύπου πως η ομάδα του ήταν κατώτερη των περιστάσεων. Δεν κρύφτηκε, είπε την αλήθεια και τα πράγματα όπως είναι. Οι Μασσαλοί ήταν κακοί, τους ανάγκασε και ο Παναθηναϊκός με τον τρόπο παιχνιδιού του να εμφανίσουν ένα τόσο κακό πρόσωπο. Με αυτή την πίεση που δεν τους επέτρεπε να κυκλοφορήσουν την μπάλα, αλλά ούτε και να έχουν το build-up που έχουν οι ομάδες του Μαρθελίνο. Ο Ισπανός τεχνικός έβλεπε τον Γιοβάνοβιτς να τον «εκπλήσσει» και το «τριφύλλι» να βγάζει στοιχεία που δεν περίμενε στο γήπεδο, νικώντας τον στην… σκακιέρα. Αποτέλεσμα αυτού η Μαρσέιγ να μείνει στις μόλις 3 τελικές και συνολικά σε 0 μηδέν ευκαιρίες! Η πρώτη τελική ήταν η κάκιστη κεφαλιά του Ομπαμεγιάνγκ και οι άλλες δύο ήρθαν σε διάστημα 4 δευτερολέπτων: Το καλό σουτ του Ουνάχι που αρχικά έδιωξε με το κεφάλι ο Γεβντάι και το κακό τελείωμα του Κλάους που πήρε το ριμπάουντ.



*Ήξερε τι ήθελε, το πήρε και τώρα πάει για πρόκριση: Ο Παναθηναϊκός έκανε όλα όσα είχε σχεδιάσει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο μυαλό του. Οι παίκτες… ξεπατίκωσαν στο χορτάρι τις ιδέες του Σέρβου τεχνικού, ανάγκασαν τη Μαρσέιγ στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα να έχει παθητικό ρόλο (με εξαίρεση το διάστημα 20’-30’ που πήρε μέτρα στο γήπεδο και ισορρόπησε) και το 1-0 ήρθε απολύτως φυσιολογικά. Με στόχευση, προσήλωση στο πλάνο και ψυχωμένη εμφάνιση στο χορτάρι. Πλέον, άπαντες στο «τριφύλλι» καλούνται να αφήσουν πίσω τους το ματς της Λεωφόρου και να επικεντρωθούν στη ρεβάνς. Σε ένα γήπεδο που θα είναι ασφυκτικά γεμάτο και θα έχει καυτή ατμόσφαιρα. Το «Βελοντρόμ» είναι πάντα μια δύσκολη έδρα, αλλά ο Παναθηναϊκός απέδειξε πως δεν φοβάται από αντιπάλους, έδρες και εφόσον είναι αυτός καλά, μπορεί να ορίσει από μόνος του τη μοίρα του…