Ο Παναθηναϊκός κυνηγά στο σκορ στο 53% των αγώνων

Για την ποιότητα του ρόστερ του Παναθηναϊκού δεν υπάρχει αμφιβολία. Οι «πράσινοι» μετρούν έξι νίκες στις πρώτες εννιά αγωνιστικές της Ευρωλίγκας δείχνοντας πως και φέτος θα είναι από τα φαβορί για τον τίτλο.

Ωστόσο αυτό που μέχρι τώρα είναι παράδοξο, είναι πως η ομάδα του Εργκίν Αταμάν κυνηγά στο σκορ στο μεγαλύτερο διάστημα των αγώνων της. Συγκεκριμένα, οι πρωταθλητές Ελλάδας και Ευρώπης στα 360 λεπτά παιχνιδιού που έχουν αγωνιστεί, είναι πίσω στα 191:01, ήτοι στο 53% των αναμετρήσεών τους.

Ειδικότερα, ο Παναθηναϊκός δεν βρέθηκε ποτέ πίσω στο σκορ σε τρία παιχνίδια, με Άλμπα (77-87), Μπάγερν (94-79) και Βιλερμπάν (92-68), τρία θεωρητικά εύκολα παιχνίδια, αλλά στα υπόλοιπα υπήρχε πρόβλημα.



Με εξαίρεση το ματς με τη Φενέρμπαχτσε, το οποίο και κέρδισε (76-81) κυνηγώντας στο σκορ για μόλις 8:26, στις άλλες πέντε αναμετρήσεις του ήταν πίσω για τουλάχιστον τα 3/4 των ματς.

Στην ήττα από την Παρί (84-80) ήταν πίσω στο σκορ για 34:45, σε αυτή από τη Ρεάλ (90-86) για 39:39, στη νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα (77-81) για 31:28, στην ήττα από τον Ολυμπιακό (89-94) για 38:51 και στη νίκη επί της Μακάμπι (93-87) για 37:52.

Είναι, λοιπόν, προφανές πως ο Παναθηναϊκός δεν αποδίδει παρά μόνο κατά διαστήματα με βάση τις πολύ μεγάλες δυνατότητες του ρόστερ του. Κυρίως λόγω της αμυντικής του αστάθειας, στα περισσότερα παιχνίδια και ειδικά σε αυτά με αυξημένο βαθμό δυσκολίας, βρίσκεται στα περισσότερα λεπτά σε μειονεκτική θέση έναντι των αντιπάλων του.

Πιθανότατα πρόκειται για ζήτημα νοοτροπίας, το οποίο έχει αναγνωρίσει και ο ίδιος ο Εργκίν Αταμάν. Οι «πράσινοι» έχοντας ολοκληρώσει με μυθικό τρόπο και δύο σπουδαίους τίτλους την περασμένη σεζόν, για την ώρα δεν παρουσιάζουν την ίδια ένταση στο παιχνίδι τους από το ξεκίνημά τους. Όταν ανεβάζουν στροφές θυμίζουν την ομάδα που θριάμβευσε την περασμένη σεζόν, ωστόσο αυτό δεν αρκεί πάντα για να υπερκαλύψουν το χαμένο έδαφος από τις νωθρές τους εκκινήσεις.



Τα πράγματα είναι απλά: ο Παναθηναϊκός πέρσι δεν κατέκτησε την Ευρωλίγκα γιατί είχε την περισσότερη ποιότητα από κάθε άλλη ομάδα στη διοργάνωση (υπήρχαν πιο ποιοτικά ρόστερ, με πρώτο της Ρεάλ), αλλά γιατί διέθετε μια από τις καλύτερες άμυνες της διοργάνωσης, είχε σκληράδα, ισορροπία και κυρίως το μάτι που… γυαλίζει για μια ομάδα που διψούσε πολύ για κάτι σπουδαίο. Φέτος η ομάδα του Εργκίν Αταμάν έχει αναμφίβολα περισσότερη ποιότητα, αλλά μάλλον και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση από ό,τι… πρέπει δείχνοντας συχνά την εντύπωση ότι θεωρεί πως το τεράστιο ταλέντο της θα αρκεί πάντα για να κερδίζει καταβάλλοντας την μίνιμουμ προσπάθεια στα μετόπισθεν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη παγίδα για τη φετινή σεζόν.

Αν ο Παναθηναϊκός καταφέρει να συγκεράσει το πλεόνασμα ποιότητας και βάθους που έχει σε σχέση με πέρσι, με την αμυντική ισορροπία, την ένταση και τη σκληράδα που είχε την περασμένη περίοδο στην άμυνα, τότε ταβάνι του είναι μόνο η back-to-back κορυφή και πάτωμα τίποτα λιγότερο από το Final 4. Αν… όχι τότε θα σαμποτάρει μόνος του την τεράστια προσπάθεια που έχει κάνει σε όλα τα επίπεδα ο οργανισμός για να παραμείνει στην πρώτη θέση.