Παιχνίδια εξουσίας ή ρίχνω άδεια για να πιάσω γεμάτα;

Η είδηση έσκασε σαν βόμβα την Κυριακή όταν η «Independent» την είχε ως αποκλειστική στην πρώτη της σελίδα στα σπορ! Η Βραζιλία και η Αργεντινή θα δεχτούν πρόσκληση για να πάρουν μέρος στο Euro του 2020.

Αυτό που ήδη η ΟΥΕΦΑ πήρε απόφαση να μετατρέψει σε σόου, αφού θα διεξαχθεί σε 13 πόλεις. Για μία διοργάνωση που ξεκίνησε το 1960 με μόλις τέσσερις εθνικές ομάδες να παίρνουν μέρος και εξελίχτηκε σε τουρνουά με οκτώ το 1980, 16 το 1996 και με 24 από το 2016 είναι ολοφάνερο πως στη Νιόν θα τη χρησιμοποιήσουν ως μοχλό πίεσης στην κόντρα με τη ΦΙΦΑ.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο παραμένει η ναυαρχίδα, ανά τέσσερα χρόνια καταφέρνει να συγκεντρώνει τεράστια ποσά και με αυτά καλύπτεται το 75% της λειτουργίας της ΦΙΦΑ, οπότε εύκολα καταλαβαίνει κανείς πόσο μεγάλη ζημιά θα πάθει προσωπικά ο Μπλάτερ αν οι δύο πιο σημαντικές ποδοσφαιρικές δυνάμεις εκτός Ευρώπης, συν το Μεξικό αποφασίσουν να αποδεχτούν την πρόταση!

Θα μιλάμε πια όχι για Euro αλλά για μία κανονική παγκόσμια διοργάνωση, που μην αποκλείετε να περιέχει και την Ιαπωνία! Πιθανώς να μη λέγεται πια Euro αλλά διοργάνωση Λέναρντ Γιόχανσον ή κάπως αλλιώς. Η ουσία θα είναι η ίδια.

ΤΩρα, η δύσκολη ερώτηση είναι, θα αφήσει ο Μπλάτερ έτσι την πρόκληση αυτή; Ξεκάθαρα όχι. Ο Ελβετός που είχε πει πριν τρία χρόνια πως δεν θα διεκδικήσει ξανά την προεδρία και πως θα άφηνε τη θέση του πιθανώς και στον Πλατινί, εδώ και καιρό έχει δεύτερες σκέψεις και είναι σχεδόν βέβαιο πως θα επιχειρήσει να διατηρήσει τα προνόμια.

Ενα μέτρο πίεσης που μπορεί να έχει είναι να μειώσει τις ομάδες της Ευρώπης από 13 σε 11 για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018. Θα πάει όμως σε τόσο ανοιχτό πόλεμο;

Πιθανώς όχι, τη στιγμή που ακόμη ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί η υπόθεση του 2022 και του αν θα γίνει καλοκαίρι ή χειμώνα στο Κατάρ το Μουντιάλ. Ή, ακόμη πιο περίπλοκα, αν θα παραμείνει στα χέρια του Κατάρ η διοργάνωση με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

ΕπΙ της ουσΙας, πάντως πιθανώς η ΟΥΕΦΑ να ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα. Δηλαδή να αφήνει προς τα έξω την πληροφορία να διαρρεύσει πως θα επεκτείνει το Euro για να αναγκάσει τον Μπλάτερ σε μία συνθηκολόγηση.

Αλλωστε είναι κοινό μυστικό πως ο Πλατινί με βαριά καρδιά θα εγκατέλειπε αυτή τη στιγμή τη γαλλόφωνη Ελβετία και τα τόσα σημαντικά πρότζεκτ που έχει υπό τη σκέπη της η ευρωπαϊκή ομοσπονδία για τη γερμανόφωνη πλευρά στη Ζυρίχη και ουσιαστικά μία σημαντική υποχρέωση ανά τετραετία!

Οσο για την πολυδαίδαλη διοργάνωση του 2020 που και η Ελλάδα διεκδικεί έναν όμιλο (χωρίς προσωπικά να βλέπω να έχουμε πολλές πιθανότητες στο να πάρουμε κομμάτι της πίτας) σας βάζω και στοίχημα πως θα είναι μόνο μία και μοναδική φορά που θα συμβεί! Είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος πως από το 2024 θα επιστρέψουμε στη λύση της μίας χώρας.

Γιατί ήδη πριν ακόμη ξεκινήσει η ανάθεση για το 2020, τα προβλήματα που προκύπτουν στα διαδικαστικά και γραφειοκρατικά τού πώς θα μπορέσουν διαφορετικές νοοτροπίες να συνεργαστούν για να βγει τελικό αποτέλεσμα, προξενούν λογική ανησυχία!

Οπότε το πιο λογικό, το 2024 να πάμε ξανά στην εγγυημένη λύση κάποιας χώρας με παράδοση, όπως η Αγγλία ή η Γερμανία.