ΟΜΑΔΑ με όλα τα γράμματα κεφαλαία

Απλά εκθαμβωτικός! Βάζοντας 100 πόντους σε έναν τελικό ευρωπαϊκού μπάσκετ και ρίχνοντας στο καναβάτσο με επιμέρους σκορ στα τρία δεκάλεπτα, εκτός του εφιαλτικού για τους ερυθρόλευκους πρώτου, 90- 61 δεν μπορείς παρά να υποκλιθεί ο οποιοσδήποτε στο μεγαλείο αυτής της ομάδας. Αξίζουν χίλια μπράβο τόσο στον Μπαρτζώκα και τους συνεργάτες του, που τόσο αμφισβητήθηκαν κατά τη διάρκεια της σεζόν, όσο και στην διοίκηση της ομάδας που για μια ακόμα χρονιά με τη σοβαρότητα που την διακρίνει έκλεισε τα αυτιά της στους εξωτερικούς θορύβους αφήνοντας την ανεπηρέαστη να δουλέψει και να δρέψει τους καρπούς λίγους μήνες αργότερα. Ο άθλος που πέτυχε ο Ολυμπιακός φέτος είναι πραγματικά ασύλληπτος.

Μπορεί στην ιστορία να μην είναι η μόνη ομάδα που πέτυχε κάτι τέτοιο, όμως σίγουρα είναι η πιο ομάδα απ' όλες. Μπορεί να μην έχει την λάμψη της μεγάλης Τρέισερ των Μάκαντου, Ντ' Αντόνι, Πίτις και Μενεγκίν, ή της μεγάλης Μακάμπι του Σάρας, του Πάρκερ και του Βουίσιτς ή ακόμα και το τεράστιο ταλέντο της Γιουγκοπλάστιγκα ή Pop 84 που το πήρε τρεις φορές στη σειρά, αλλά με διαφορά είναι η πιο εργατική, η πιο μαχητική και η πιο αντρίκια απ' όλες. Δεν ξέρω αν θα καταφέρει να ισοφαρίσει το ρεκόρ της υπερομάδας των Ράτζα και Κούκοτς αλλά με τον χθεσινό της θρίαμβο δικαίως βρίσκεται πια στο πάνθεον του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Δεν έχει νόημα να μπούμε σε αγωνιστική ανάλυση του τελικού. Νομίζω όμως πως επιβάλλεται να κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά σε κάποια πρόσωπα. Από την πλευρά των νικητών αξίζει να σταθούμε στον κόουτς Μπαρτζώκα, τον πρώτο Έλληνα προπονητή που σήκωσε την Ευρωλίγκα. Με μαεστρία κατεύθυνε το κόκκινο καράβι ακόμα και όταν στην αρχή έμοιαζε να μπάζει νερά. Χωρίς άγχος, η βόλτα αντί για προπόνηση στο Λονδίνο δείχνει άνθρωπο πρώτα και μετά οτιδήποτε άλλο, με εναλλακτικά πλάνα κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης, μετά τον Μεσίνα " έραψε " το κουστούμι και του Λάσο, αλλά κυρίως με τη διαχείριση του ρόστερ του έδειξε ότι έχει πλήρη επίγνωση του τι μπορεί να πάρει από τον κάθε του παίκτη. Το μεγαλύτερο παράσημο του όμως είναι πως πάνω στην επιτυχημένη συνταγή του Ίβκοβιτς επένδυσε την δική του φιλοσοφία και δεν πήγε να αλλάξει τα πάντα. Στον Βασίλη Σπανούλη, την μεταγραφή που άλλαξε το χάρτη του ευρωπαϊκού αλλά και του ελληνικού μπάσκετ, που έχοντας μείνει άποντος στο πρώτο ημίχρονο δεν δίστασε να πάρει όλα τα κρίσιμα σουτ βάζοντας τον Ολυμπιακό σε θέση οδηγού στο ματς. Θα ήθελα να σταθώ και στο ήθος του ανδρός που αποδεικνύεται από τις δηλώσεις του στο συνδρομητικό κανάλι μετά το τέλος του αγώνα. ΄Τέλος στον Ηρακλή τσέπης τον Κάιλ Χάινς την καρδιά του Ολυμπιακού που χωρίς να έχει τα σωματικά προσόντα των αντιπάλων που αντιμετωπίζει βάζει την ψυχή του μπροστά και ισοπεδώνει τις όποιες διαφορές.

Από την μεριά των ηττημένων δυστυχώς είδαμε την συμπεριφορά προς το τέλος των παικτών της Ρεάλ να αμαυρώνει το όνομα της ομάδας τη φανέλα της οποίας έχουν την τιμή να φοράνε. Βρε Ρούντι οι μεγάλες προσωπικότητες πέρα από ταλέντο πρέπει να έχουν και σωστό χαρακτήρα. Ο Λάσο δεν μπόρεσε να διαχειριστεί το αρχικό μεγάλο προβάδισμα της ομάδας του και βραχυκύκλωσε μπλέκοντας στα συστήματα του Έλληνα κόουτς.

Είναι απίστευτο αλλά πέρα για πέρα αληθινό πως το ελληνικό μπάσκετ έχει κατακτήσει τα τρία τελευταία ευρωπαϊκά τρόπαια. Το μπάσκετ αποδεικνύει μέσα από έργα και όχι λόγια γιατί θεωρείται και όχι άδικα το εθνικό μας σπορ. Δείτε επίσης την διαφορά στην νοοτροπία των παραγόντων, των παικτών ακόμα και τον δημοσιογράφων που ασχολούνται με τα δύο πιο δημοφιλή σπορ. Και μάλιστα όταν οι μεν γίνονται μάρτυρες της ιστορίας πραγματικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο και οι άλλοι βλέπουν τις αθλιότητες ενός σάπιου συστήματος που διοικεί τον βασιλιά των σπορ στην Ελλάδα.

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΓΙΑ ΕΝΑΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ