Οι ευεργετικές συνέπειες ένος πιθανού αποκλεισμού

Μετά και το τέλος του αγώνα στο γήπεδο των Ζωσιμάδων, στα Ιωάννινα, με τον οποίο ολοκληρώθηκε και η 28η αγωνιστική ημέρα του φετινού πρωταθλήματος, νομίζω πως έγινε πλέον ξεκάθαρο ότι οι πράσινοι δεν θα συμμετάσχουν στα επικείμενα play- off και άρα θα απουσιάσουν από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης περιόδου.

Ένας αποκλεισμός, που σαφέστατα αποτελεί πλήγμα για το μέγεθος και το όνομα του συλλόγου, αλλά που έρχεται ως φυσική συνέπεια της τραγικής και γεμάτης από λάθη, σε κάθε επίπεδο, χρονιάς. Πέρα όμως από το προφανές, της μαύρης σελίδας για την ιστορία του συλλόγου με τις μεγαλύτερες, κατά τεκμήριο, επιτυχίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο από κάθε άλλο ελληνικό club, καλό θα ήταν να δούμε τις προεκτάσεις που αφορούν τα τωρινά δεδομένα της ομάδας.

Στα οικονομικά ζητήματα που υπάρχουν η ζημιά είναι μεγάλη. Τα λίγα, σε σχέση με τα αντίστοιχα του Champions League, έσοδα από το Europa σίγουρα θα ήταν μια μεγάλη ανάσα για τα αραχνιασμένα ταμεία των πρασίνων. Δεν γνωρίζω τον τρόπο που η διοίκηση Αλαφούζου θα καλύψει αυτήν την τρύπα που δημιουργείται, απλώς ελπίζω να μην πάει στην λογική του ξεπουλήματος των όποιων περιουσιακών στοιχείων διαθέτει ακόμα στις τάξεις της η ομάδα και μπορούν να αποτελέσουν την μαγιά πάνω στην όποια μπορεί να χτίσει το αγωνιστικό του μέλλον ο Παναθηναϊκός. Αναφέρομαι, κυρίως, στις περιπτώσεις των Μαυρία και Καρνέζη.

Σε αγωνιστικό επίπεδο ο πιθανός αποκλεισμός από την διαδικασία των play- off μάλλον καλό θα κάνει στο τριφύλλι. Έχοντας ως εικόνα όλη τη φετινή παρουσία του στους αγώνες του πρωταθλήματος, και περισσότερο με αντιπάλους τους άλλους συμμετέχοντες στην διαδικασία, δηλαδή τον ΠΑΟΚ, τον Αστέρα Τρίπολης και τον Ατρόμητο, το πιθανότερο αποτέλεσμα θα ήταν οι παίκτες του Γιάννη Βόνορτα να τερμάτιζαν τελευταίοι παίρνοντας έτσι το χειρότερο από τα ευρωπαϊκά εισιτήρια.

Ένα εισιτήριο που θα τους οδηγούσε σε αγωνιστική δράση πολύ νωρίς, από τα μέσα προς τέλη Ιουλίου δηλαδή, με κουτσουρεμένη περίοδο ξεκούρασης και ελλιπή προετοιμασία και που δεδομένα θα τους κόστιζε αγωνιστικά στην νέα περίοδο. Μια περιπέτεια τέτοιου είδους, με αμφίβολα αποτελέσματα για μια νέα ομάδα που θα φτιαχτεί το καλοκαίρι στηριζόμενη σε ποδοσφαιριστές νέους και " άβγαλτους" δεν θέλει πολύ να εξελιχθεί σε τραγωδία, αφού δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ομάδων που έχουν πέσει θύμα κάποιας έκπληξης σε τόσο πρώιμο στάδιο.

Η προετοιμασία της νέας χρονιάς, αφού δεν θα υπάρχουν καλοκαιρινές υποχρεώσεις μπορεί να ξεκινήσει αργότερα από κάθε άλλη φορά, δίνοντας με αυτό τον τρόπο στο καινούριο τεχνικό τιμ, όποιο και αν είναι αυτό, τη δυνατότητα να κάνει τις σωστότερες επιλογές χωρίς το άγχος της άμεσης στελέχωσης του ρόστερ. Δίνει, επίσης, την δυνατότητα στη διοίκηση και στους υπεύθυνους του ποδοσφαιρικού τμήματος να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τα πενιχρά οικονομικά της ομάδας για μεταγραφές περιμένοντας ως και το τέλος της μεταγραφικής περιόδου τα λεγόμενα " λαβράκια" που θα προκύψουν χωρίς την δαμόκλειο σπάθη του άμεσου ευρωπαϊκού αποτελέσματος.

Αλλά και κατά την διάρκεια του επόμενου μαραθωνίου η απουσία ευρωπαϊκών αναμετρήσεων ευεργετικά θα λειτουργήσει, έτσι ώστε οι παίκτες να παραμείνουν προσηλωμένοι στον μεγάλο στόχο της νέας περιόδου που δεν πρέπει να είναι άλλος από το να δημιουργηθεί ένα σύνολο που να κάνει τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού, που τόσο ταλαιπωρήθηκαν την φετινή χρονιά, να θέλουν να παρακολουθήσουν την ομάδα τους. Να κάνει δηλαδή η νέα ομάδα τις Κυριακές ξανά γιορτή και όχι βάσανο. Θα πει κανείς αρμόζει στο μέγεθος των πρασίνων να αρκούνται σε απλώς καλές εμφανίσεις χωρίς διεκδίκηση τίτλων; Δυστυχώς δεν υπάρχει πια το πως έμαθες, αλλά το πως μπορείς.

Η επόμενη μέρα στο σύλλογο θέλει κατά βάση δύο πράγματα. Αλήθεια στον κόσμο για την κατάσταση της ομάδας και σωστό πλάνο. Τα κλειδιά σε έναν έμπειρο άνθρωπο με άξονα την επόμενη τριετία, αξιοποίηση των ακαδημιών και χτένισμα της εσωτερικής αγοράς. Να γίνει ο ΠΑΟ ο πιο ελκυστικός προορισμός για τα νέα ελληνικά ταλέντα. Δεν είναι δύσκολο και μάλιστα σε αυτή την κατεύθυνση, όσο και αν φαίνεται περίεργο, βοηθάει με την πρακτική του ο αιώνιος αντίπαλος Ολυμπιακός.

Αν ο νέος ποδοσφαιριστής γνωρίζει πως τον πιστεύουν και πάνω του θα φτιαχτεί το σύνολο που θα επαναφέρει το τριφύλλι στον δρόμο των επιτυχιών θα προτιμήσει να γίνει μέρος αυτής της προσπάθειας παρά να πάει σε μια ομάδα που θα τον χρησιμοποιεί ως αντάλλαγμα για την σύσφιγξη σχέσεων ή την εδραίωση της υποτέλειας άλλων συλλόγων. Το μόνο που χρειάζεται είναι η σωστή προσέγγιση η οποία δεν μπορεί να γίνεται με τον ερασιτεχνικό τρόπο που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο χειμώνα σε αρκετές περιπτώσεις και από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν το αντικείμενο.

Επίσης κάλο θα ήταν, για να ελαχιστοποιηθούν τα λάθη, οι επιλογές ξένων να γίνονται είτε από το ελληνικό πρωτάθλημα, όπου υπάρχει εικόνα για το τι μπορούν να κάνουν, είτε από αγορές του εξωτερικού όπου αποδεδειγμένα υπάρχει τεχνογνωσία, όπως για παράδειγμα αυτή της Αργεντινής λόγω Ρότσα. Άλλωστε δεν νομίζω να υπάρχει καταλληλότερος για τη θέση του τεχνικού διευθυντή, στην παρούσα φάση τουλάχιστον, από τον Χουάν.

Τώρα για τη θέση του προπονητή χρειάζεται γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας και μεγάλη υπομονή από την διοίκηση που θα τον επιλέξει να τον στηρίξει και να τον αφήσει απερίσπαστο να δουλέψει ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων την πρώτη χρονιά. Δώνης και Χριστόπουλος μοιάζουν ιδανικές επιλογές αν φύγουν από τις ομάδες τους.