Ο Τζέραρντ θα έμενε στη Λίβερπουλ αν του πρότειναν το σωστό πόστο

Η ζωή του θα μπορούσε να γίνει ταινία και να προβληθεί στο «Hollywood» που είναι πλέον το νέο του σπίτι. Αντί γι’ αυτό, ο Τζέραρντ γράφει την αυτοβιογραφία του και αποτυπώνει τη ζωή του στο χαρτί.

Μέσα από τις σελίδες της Daily Mail, αρχής γενομένης από το προσεχές Σάββατο, οι φίλοι της Λίβερπουλ και οι ευλαβείς οπαδοί του Στίβεν Τζέραρντ, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν κάποιες από τις άγνωστες πτυχές του εμβληματικού αρχηγού των «κόκκινων», στην αυτοβιογραφία του.

Στις σελίδες του βιογραφικού τεύχους, που έχει τον τίτλο «Sportsmail», ο Stevie G ανοίγει πτυχές από την ποδοσφαιρική και όχι μόνο ζωή του, ξετυλίγει το κουβάρι της πορείας του, ενώ στις σελίδες του βιβλίου το οποίο αναμένεται να συγκεντρώσει τα βλέμματα, ο παντοτινός αρχηγός μιλάει για...πολλά.

Για τη Λίβερπουλ και τη φόρμουλα που δε βρέθηκε για την παραμονή του στο «Anfield», για το πόσο του λείπει η Premier League, ενώ ως γνήσιος ηγέτης τολμά να χρίσει και τον άνθρωπο που θα τον διαδεχθεί.

Στα 35 του χρόνια αποφάσισε να τραβήξει το δρόμο για... άλλες πολιτείες, που έχουν άρωμα «Hollywood». Πλέον η νέα ποδοσφαιρική του περιπέτεια, γράφεται κάπου στην πολιτεία της Καλιφόρνια και την πόλη των Αγγέλων, το Λος Άντζελες, αφού οι LA Galaxy με τους οποίους έχει αγωνιστεί 624 λεπτά, αποτελούν τη νέα ποδοσφαιρική του στέγη.

Στον Τζέραρντ όμως δεν έχουν να πουν τίποτα οι λαμπεροί κινηματογραφικοί αστέρες, αλλά ούτε και η βιομηχανία του θεάματος. Άλλωστε, το δικό του αστέρι έχει λάμψει αλλού και έχει πορευτεί σε μια αλλιώτικη «Λεωφόρο της Δόξας».

Αυτή που περνούσε από την περιοχή του Anfieldκαι χανόταν στους δρόμους του λιμανιού του Μερσεϊσάιντ, πίσω από το KOP και το Anfield Road, εκεί που όλοι τον είχαν θεοποιήσει, σε αντίθεση με τώρα που είναι απλά ένας... άγνωστος σε μια μητρόπολη.

Εκεί ακριβώς, που ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά, γυρνάει το μυαλό και η καρδιά μέσα από τις σελίδες της αυτοβιογραφίας του, νοσταλγώντας το πολύ πρόσφατο παρελθόν που ήδη του λείπει.

Άλλωστε όντας... ζηλιάρης κατά δήλωση του, αισθάνεται ένα δυσαναπλήρωτο κενό και κυρίως κάτι να του λείπει, που δεν μπορεί να καλυφθεί με τις πολυτέλειες του Λος Άντζελες.

Διότι ο Στίβεν Τζέραρντ δεν είναι ο ιθαγενής που θα θαμπωθεί με κάθε λογής καθρεφτάκια.

«Δεν μπορώ να κρύψω πως είμαι ζηλιάρης. Ανοίγω την τηλεόραση και βλέπω 60.000 κόσμο σε ένα γήπεδο και νιώθω πόσο πολύ μου λείπει όλο αυτό» θα δηλώσει ο πρώην αρχηγός των «κόκκινων».

Όμως του λείπουν κι άλλα από τον πρότερο ποδοσφαιρικό βίο.

«Μου λείπει ο ανταγωνισμός με τους κορυφαίους, όπως επίσης και η αίσθηση να ηγούμαι μιας προσπάθειας που είχε στόχο πάντα τη νίκη. Μου λείπει η πίεση του να προσπαθείς να πάρεις το αποτέλεσμα» θα σχολιάσει, αναφερόμενος στο πρόσφατο παρελθόν.

Μπορεί το νέο ξεκίνημα να αποτελεί πρόκληση για τον ίδιο, όμως αυτό που πραγματικά θα ήθελε είναι να μπει σε μια χρονοκάψουλα, να γυρίσει το χρόνο περίπου μια δεκαετία πίσω, και να έχει ακόμα δέκα χρόνια πορείας με τη φανέλα της Λίβερπουλ.

Ο ίδιος τολμάει να κάνει την αυτοκριτική του, λέγοντας πως δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα του να μην είναι βασικός, όπως έγινε κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν, ενώ αποστασιοποιημένος πλέον αντιμετωπίζει με στωικότητα τα πράγματα, λέγοντας πως θα μπορούσε να αποτελεί ακόμα και μια καλή λύση από τον πάγκο.

«Δεν μπορούσαν να συμβιβαστώ με την ιδέα ότι δεν αγωνιζόμουν, κυρίως στο Champions League. Ήταν όντως εγωιστικό. Όμως νομίζω θα μπορούσα να μείνω στην ομάδα για ακόμα ένα χρόνο και να προσφέρω από τον πάγκο. Θα ήμουν ένας καλός ρολίστας. Όπως επίσης θα μπορούσα να αξιοποιηθώ και στο τεχνικό επιτελείο, όταν η ομάδα το καλοκαίρι έψαχνε ανθρώπους για αυτές τις θέσεις. Θα μπορούσαν να κάνουν και με εμένα, ότι έκανε η Γιουνάιτεντ με τον Γκιγκς», σχολιάζει με παράπονο στο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει.

Ανάμεσα στις σελίδες του βιβλίου αναφέρονται γεγονότα από τη ζωή του πρώην παίκτη των «κόκκινων», όπως για παράδειγμα η στιγμή στο παιχνίδι με την Τσέλσι το 2014 που οδήγησε στην απώλεια του πρωταθλήματος, κάτι που ακόμα τον στοιχειώνει όπως λέει, ενώ δεν διστάζει μεταξύ άλλων να σχολιάσει φίλους και αντιπάλους, όπως ο ΖοζέΜουρίνιο.

Γιώργος Σπανομανώλης