Ο Σαλπιγγίδης υπέγραψε ένα ακόμα χάπι έντ

Το καθιερωμένο θρίλερ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του ΠΑΟΚ αυτή τη φορά, είχε σασπένς περισσότερο ή σε μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα και... σεβόμενο το σενάριο και την ποιότητά του ως θρίλερ είχε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας όσον αφορά την επίλυση των προβλημάτων.

Ο ΠΑΟΚ πρόσφερε χθες δύο γκολ στον αντίπαλο. Το πρώτο από ένα τραγικό λάθος για το επίπεδο και την εμπειρία του Κατσουράνη, κι ένα δεύτερο από ένα άπιαστο σουτ του Γκόλασα, σε μια στιγμή, όμως, που σχεδόν όλη η ομάδα του ΠΑΟΚ είχε μείνει στην προηγούμενη φάση, διαμαρτυρόμενη δικαίως για το πέναλτι πάνω στον Αθανασιάδη που αν δινόταν θα σήμαινε και αποβολή του Σαράνοφ. Παρ' όλα αυτά, δεν δικαιολογείται για μια ομάδα στο επίπεδο του ΠΑΟΚ να κατεβάζει διακόπτες ούτε στιγμή.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά η Μακάμπι ακούμπησε και το 0-3, αλλά αυτή τη φορά τουλάχιστον το σουτ πήγε εκτός στόχου. Εκείνη τη στιγμή το μόνο που μπορούσε κάποιος να κάνει για να πιαστεί από κάπου ήταν να ανατρέξει 16 χρόνια πίσω, ένα αυγουστιάτικο βράδυ του 1997 όταν η Σπαρτάκ Τρνάβα από τη Σλοβακία προηγήθηκε με 3-0 στην Τούμπα στο πρώτο ημίχρονο και ηττήθηκε με 5-3. Ως αναδρομή δεν θα σήμαινε και πολλά αν δεν ερχόταν πολύ γρήγορα ένα γκολ, από ωραία κεφαλιά του Βίτορ.

Οταν, δε, ο Στοχ έστησε για πρώτη φορά στο ματς την μπάλα στο σημείο του πέναλτι η εξέδρα είχε ήδη πιστέψει στην ανατροπή. Το κακό σουτ του Σλοβάκου και η ενυπωσιακή απόκρουση του Σαράνοφ στο σουτ του Νίνη έδωσε ένα κόρνερ από το οποίο ο ΠΑΟΚ έφτασε στο 2-2 με κεφαλιά του διεθνούς χαφ.

Σενάριο, το οποίο αν διάβαζες πριν το δεις στην πράξη θα νόμιζες πως ο δημιουργός του θέλει να τρελάνει κόσμο. Η ανατροπή θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί με το 2ο πέναλτι που κέρδισε κι έχασε ο ΠΑΟΚ.

Εχω την αίσθηση πως πολύ σωστά οι υπόλοιποι παίκτες του ΠΑΟΚ παραμέρισαν και έδωσαν στον Στοχ την ευκαιρία να ισορροπήσει ψυχολογικά.

Στο δεύτερο ημίχρονο έγινε εξαιρετική διαχείριση του αγώνα από τον πάγκο, αφού όλες οι αλλαγές βοήθησαν, ιδίως του Λούκας. Φυσικά, σε μια τέτοια βραδιά που έμοιαζε βγαλμένη από ταινία το χάπι εντ δεν θα μπορούσε να το δώσει άλλος από τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη που πέρασε την μπάλα από την τρύπα της βελόνας και χάρισε το δικαίωμα στον ΠΑΟΚ να κάνει άλλη μια επική ανατροπή.

Το να πει κανείς ότι ο ΠΑΟΚ κρατά την τύχη στα χέρια του είναι κάτι σχεδόν περιττό. Χες αποδείχθηκε ότι εύκολα σενάρια για τον ΠΑΟΚ δεν υπάρχουν. Το μόνο που μπορείς να πεις με σιγουριά είναι ότι με το πάθος που έβγαλε χθες όσο και να στραβώσουν τα πράγματα για τον ΠΑΟΚ όλα είναι δυνατά.