Ο προπονητής που δίδαξε στ’ αλήθεια τακτική με... κεφτεδάκια

Μερικοί τον αντιμετωπίζουν ως γραφικό.

Άλλοι τον θεωρούν μέγα μύστη της τακτικής και τον λατρεύουν σαν Θεό.

Η ζωή του Νίκου Αλέφαντου κάλλιστα θα μπορούσε να μεταφερθεί στις κινηματογραφικές οθόνες, καθώς πρωταγωνίστησε σε αναρίθμητα κωμικοτραγικά σκηνικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Γράφει ο Παναγιώτης Ιωάννου

Μια από τις ιστορίες που τον ακολουθεί δεκαετίες έχει λάβει διαστάσεις θρύλου. Φαντάζει κάτι μεταξύ πραγματικότητας και μύθου.

Σύμφωνα με αυτή, ως τεχνικός ενός συλλόγου ο «Αλέ» δίδαξε κάποτε τακτική με κεφτέδες, κάτι που δεν αληθεύει.

Ή, ακριβέστερα, η εκδοχή των γεγονότων η οποία παρουσιάζεται δεν είναι απόλυτα σωστή. Κεντρικό πρόσωπο του συμβάντος αποτελεί ο Μπάμπης Τακούνας.



Ορισμένοι διαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές ίσως να ένιωσαν λες και ολόκληρος ο κόσμος της ποδοσφαιρικής καλτίλας γκρεμίστηκε σε μια στιγμή σαν ένας πύργος από τραπουλόχαρτα. Δικαιολογημένα.

Είθισται οι συνεχείς ομιλίες των προπονητών από ένα σημείο και έπειτα να χαρακτηρίζονται από τους παίκτες ως πληκτικές και τυποποιημένες.

Ωστόσο, κάτι τέτοιο σίγουρα δεν ισχύει για τον μετρ των μικρότερων κατηγοριών, Μπάμπη Τακούνα.

Το απόσπασμα από το βιβλίο του Γιώργου Αρκουλή: «10 μικροί μύθοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο» ρίχνει φως στην υπόθεση:

«Παραμονή πολύ κρίσιμου αγώνα ο Μπάμπης, ο προπονητής του Ρουφ, ζητούσε επιμόνως από τη διοίκηση να συγκεντρωθούν όλοι οι παίκτες στο κοντινό μαγέρικο, ώστε τρώγοντας όλοι μαζί να μπορεί να τους αναλύσει τους κινδύνους του αγώνα μέσα σε μια οικογενειακή ατμόσφαιρα.

Πάντα τού έκαναν το χατίρι οι παράγοντες, διότι το έξοδο το άντεχαν. Άλλωστε, αυτός που είχε το μαγέρικο ήταν ψιλοπαράγοντας και γνώριζε πως όταν η ομάδα προτιμούσε το ταβερνείο του, διαφήμιση τού έκαναν…

Κορυφαίοι ποδοσφαιριστές -και οι πιο έμπειροι, καθότι βρίσκονταν σε ηλικία προχωρημένη- ήταν ο μεγάλος Νίκος Αλέφαντος και ο σπουδαίος για τους δίκαιους καυγάδες του, Στέργιος Στεργίου. Ο ένας έβαζε τα γκολ και ο άλλος κράταγε το αμυντικό σύστημα με νύχια και δόντια, κυρίως δόντια…

Οι δύο διάσημοι ποδοσφαιριστές αγαπούσαν τον προπονητή τους, διότι δεν τους κούραζε στην προπόνηση και στην τακτική τούς έφτιαχνε το κέφι. Άλλο που δεν ήθελαν, γιατί ειδικά ο Αλέφαντος είναι γνωστός ως πλακατζής και άνθρωπος με πηγαίο και πλούσιο χιούμορ.

Παραμονή πολύ σημαντικού αγώνα, λοιπόν, το ραντεβού μεσημεράκι Σαββάτου είχε δοθεί στο οινομαγειρείο στα Κάτω Πετράλωνα. Όλοι έφτασαν στην ώρα τους πεινασμένοι και περίεργοι. Πρώτον να μάθουν τι είχε μαγειρέψει ο εστιάτορας και δεύτερον τι σόι τακτική θα τους ανέλυε ο κόουτς.

Ο μάγειρας δεν είχε τίποτα σπουδαίο στις κατσαρόλες, μερικούς καπαμάδες, βαριά πράγματα για αθλητές, αλλά ο προπονητής βρήκε τη λύση παραγγέλνοντας να τηγανίσει μερικές μερίδες κεφτέδες και να φτιάξει πλούσιες σαλάτες με κρεμμύδι και τυρί.

Παράλληλα, άρχισε να μιλάει στους παίκτες του για τις δυνατότητες αλλά και τις αδυναμίες του αντιπάλου, τον οποίο ένας Θεός γνώριζε αν είχε ξαναδεί μέχρι τότε να παίζει.

Κάποια στιγμή ήρθαν οι κεφτέδες, μυρωδάτοι, αφράτοι και μεγάλοι στο μέγεθος. Η κυρά του ταβερνιάρη είχε βάλει φρέσκο δυόσμο, από αυτόν που είχε φυτέψει στην άκρη της αυλής.



«Κάποιος μου πήρε το σέντερ μπακ!»

Ο Μπάμπης παρήγγειλε μερικές μεγάλες λαδόκολλες. Όταν τις έφεραν, τις άπλωσε στο μακρόστενο τραπέζι και μπροστά στους έκπληκτους ποδοσφαιριστές, τοποθέτησε έντεκα κεφτέδες παραταγμένους σε σχήμα εντεκάδας! Οι παίκτες γύρω-γύρω πεινούσαν, η μυρουδιά του κεφτέ τούς άνοιξε την όρεξη.

Ένας πιτσιρικάς είχε ήδη κοπανήσει μισή φρατζόλα στα μουλωχτά… Ο προπονητής διαπιστώνοντας βιασύνη άρχισε την τακτική του. "Λοιπόν, Νίκο (κοιτάζοντας τον Αλέφαντο στα μάτια) εσύ θα παίξεις σέντερ φορ, όμως σε θέλω περισσότερο κρυφό και όχι φανερό".

Κάτι ψιθύρισε στο διπλανό του γυρίζοντας δεξιά, οπότε ο Στεργίου απλώνοντας αστραπιαία το χέρι αφαίρεσε ένα κοντινό κεφτεδάκι. Ο Τακούνας επιστρέφοντας στην τακτική του αγώνα διαπίστωσε πως λείπει ένας κεφτές, όποτε έβαλε τις φωνές.

"Ρε κάποιος μου πήρε τον σέντερ μπακ"!

Μέσα στο χαχανητό, ο "Αλέφας" σούφρωσε δύο κεφτέδες και τους σκέπασε στην καβάτζα με μια χαρτοπετσέτα, αφού δεν ήταν δυνατόν να τους μπουκώσει, θα τον ανακάλυπτε ο προπονητής του.

Ο Τακούνας, με ένα μεγάλο πιρούνι στο χέρι, συνέχιζε τις κινήσεις πάνω στη λαδόκολλα, όταν αντιλήφθηκε ότι η ομάδα είχε μείνει με οκτώ παίκτες, οπότε άφησε κατά μέρος τις περαιτέρω οδηγίες για το ματς, παραγγέλνοντας ένα καλό κρασί για πάρτη του».