Ο Φέργκιουσον, ο Μπέκαμ και το… ιπτάμενο παπούτσι

Αψιμαχίες, διαξιφισμοί, ήπιοι ή εντονότεροι, αιχμηρά σχόλια, «φαρμακερές» ατάκες. Τα παραπάνω λίγο-πολύ αποτελούν πολυφορεμένα κλισέ στις σχέσεις μεταξύ παίκτη-προπονητή που μπορεί να μην είναι οι ιδανικότερες. Όμως τη 15η Φεβρουαρίου του 2003 καταστρατηγήθηκαν κανόνες και πεπατημένες, αφού συνέβη κάτι που δύσκολα θα ξαναδεί κανείς στο μέλλον.

Τα κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας αποτέλεσαν ο πλέον πετυχημένος προπονητής της ποδοσφαιρικής υφηλίου, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και ένας από τους πιο χαρισματικούς Ευρωπαίους ποδοσφαιριστές, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ.

Η ήττα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον πέμπτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας με σκορ 2-0 από την Άρσεναλ, μέσα στο «Θέατρο των Ονείρων», χάρη σε γκολ του Έντου και του Βιλτόρ είχε ως συνέπεια τον αποκλεισμό της ομάδας. Αυτή η εξέλιξη αποτέλεσε την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Σκωτσέζο προπονητή των «κόκκινων διαβόλων» με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο.

«Δεν δέχεσαι κουβέντα από κανέναν»

Ο Φέργκιουσον όρμησε μέσα στα αποδυτήρια σαν ταύρος σε υαλοπωλείο, επιθυμώντας να ζητήσει εξηγήσεις από τους παίκτες για την κάκιστη εικόνα τους. Ο χείμαρρος θυμού παρέσυρε πρώτον από όλους τον Μπέκαμ, ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρό του.

«Ντέιβιντ, τι ήταν αυτά που έκανες στο δεύτερο γκολ; Σου είχαμε πει τι πρέπει να γίνει, είχαμε μιλήσει. Το πρόβλημά σου είναι ότι δεν δέχεσαι κουβέντα από κανέναν, δεν θέλεις να ακούσεις», ήταν οι πρώτες φράσεις που βγήκαν από τα άδυτα του θολωμένου του μυαλού.

Ο Μπέκαμ απέκρουσε τις κατηγορίες, επισημαίνοντας ότι δεν αποτελεί τον μοναδικό υπαίτιο για την ήττα. Ωστόσο, ο «Φέργκι» δεν δεχόταν μύγα στο σπαθί του: «Όχι, κάνεις λάθος. Η ευθύνη είναι δικιά σου και οφείλεις να την αναλάβεις».

Τίποτα δεν έδειχνε ικανό να αμβλύνει τα οξυμένα πνεύματα και για κακή τύχη του τότε αρχηγού της Εθνικής Αγγλίας, στα διάβα του «Φέργκι», βρέθηκε ένα ποδοσφαιρικό παπούτσι. Οι οιωνοί στον ορίζοντα μαρτυρούσαν ότι το γεγονός δεν επρόκειτο να τελειώσει αναίμακτα. Πράγματι, ο τεχνικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κλώτσησε το παπούτσι, το οποίο προσγειώθηκε στον Μπέκαμ που βρισκόταν στο λάθος μέρος, την πιο ακατάλληλη στιγμή.

Απότοκο αυτού ήταν να «κληρονομήσει» ένα ανοιγμένο φρύδι. Η ζημιά για να αποκατασταθεί χρειάστηκε να γίνουν ράμματα και μπορεί ευτυχώς να μην ήταν σοβαρή, όμως το οικοδόμημα του οργανισμού των «κόκκινων διαβόλων» είχε κλονιστεί συθέμελα.

Ο Μπέκαμ αποχώρησε από τη «σκηνή του εγκλήματος» μαζί με τη σύζυγό του Βικτόρια και το γιο του Μπρούκλιν και όπως είναι φυσικό επόμενο το γυαλί ανάμεσα στους δύο άνδρες ράγισε οριστικά. Δεν είναι τυχαίο ότι λίγους μήνες μετά ο Άγγλος σταρ μετακόμισε στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Στην βιογραφία του με τίτλο «BOTH FEET ON THE GROUND» ο περί ου ο λόγος εξομολογείται: «Ένιωθα ότι είχα γίνει ρεζίλι μπροστά σε όλους τους συμπαίκτες μου, ότι με είχε στριμώξει στον τοίχο δίχως πραγματική αιτία, μόνο από φθόνο. Αισθάνθηκα παγιδευμένος».

Λίγο παρακάτω τονίζει, αναφορικά με τις πρώτες στιγμές, ύστερα από το συμβάν: «Δεν έχω χάσει πότε μου τον έλεγχο, όπως εκείνη τη νύχτα. Ήταν σαν μια τρελή σκηνή από κάποιου είδους ταινία γκάνγκστερ».

Στον αντίποδα, ο Σέρ Άλεξ καταθέτει την δική του εκδοχή στην αυτοβιογραφία του: «Το σφάλμα του Ντέιβιντ στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν ότι αμέλησε να επιστρέψει στην άμυνα στο δεύτερο γκολ της Άρσεναλ, που πέτυχε ο Σιλβέν Βιλτόρ. Αυτός έτρεξε χαλαρά και ο άλλος απλώς κρατήθηκε μακριά του.

Στο τέλος, τα έβαλα μαζί του. Ως συνήθως με τον Ντέιβιντ εκείνη την εποχή, περιφρονούσε την κριτική μου. Είναι πιθανό ότι ο ίδιος είχε αρχίσει να πιστεύει πως δεν χρειαζόταν πλέον να επιστρέφει στην άμυνα και να κυνηγάει, στοιχεία του παιχνιδιού του τα οποία υπήρξαν και τα μεγαλύτερα προσόντα που τον έκαναν αυτό που ήταν.

Ήταν περίπου τέσσερα μέτρα μακριά μου. Ανάμεσά μας στο πάτωμα ήταν μια σειρά από παπούτσια. Ο Ντέιβιντ έβρισε. Κινήθηκα προς το μέρος του και, καθώς πλησίαζα, κλώτσησα ένα παπούτσι. Τον χτύπησε ακριβώς πάνω από το μάτι. Φυσικά, σηκώθηκε για να τα βάλει μαζί μου και οι παίκτες τον σταμάτησαν.

"Κάτσε κάτω", είπα. "Απογοήτευσες την ομάδα σου. Μπορείς να διαφωνείς όσο θέλεις".

Του τηλεφώνησα την επόμενη μέρα να δει το βίντεο και εξακολουθούσε να μην αποδέχεται το λάθος του. Κάθισε να με ακούσει, αλλά δεν είπε λέξη. Ούτε μια λέξη.

"Καταλαβαίνεις για ποιο πράγμα μιλάμε, γιατί τα βάλαμε μαζί σου;" ρώτησα.

Δεν μου απάντησε καν.

Την επόμενη μέρα η ιστορία υπήρχε στον Τύπο. Δημοσίως, μια στέκα για τα μαλλιά επεδείκνυε τη ζημιά που προήλθε από το παπούτσι. Ήταν εκείνες τις μέρες που είπα στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου ότι έπρεπε να φύγει».

Επιμέλεια: Παναγιώτης Ιωάννου