Το «έγκλημα» και η αλήθεια του Μπέντο

Η υπομονή δεν είναι χαρακτηριστικό των Ελλήνων, ειδικά όταν μιλάμε για επαγγελματικό ποδόσφαιρο και ανώνυμες εταιρίες. Αλήθεια είναι επίσης ότι ως Έλληνες δεν αγαπάμε τον αθλητισμό, αλλά μόνο τη νίκη. Κάθε άλλο αποτέλεσμα είναι μη αποδεκτό, αφού έτσι μάθαμε.

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Στη χώρα, λοιπόν, στην οποία δεν υπάρχει υπομονή και στον Ολυμπιακό των μεγάλων απαιτήσεων, υπάρχει ένας άνθρωπος που πάει κόντρα σε όλους και όλα. Από τα μέσα Αυγούστου που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία, ο Πάουλο Μπέντο έχει καταστήσει σαφές και σε όλους τους τόνους ότι είναι άνθρωπος με συγκεκριμένες αρχές από τις οποίες δεν παρεκκλίνει ποτέ. Κι ας έχει βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, κι ας έχει δεχθεί σκληρή κριτική (δίκαια πολλές φορές), που έχει φτάσει κάποιες φορές στα όρια της απαξίωσης. Είτε για το θέαμα που δεν παρουσιάζει η ομάδα του, είτε για τις σχέσεις του με τους παίκτες, είτε για την συμπεριφορά του απέναντι σε κάποιους άλλους (βλέπε Φορτούνη, Μάριν και Τσόρι).

Πρόκειται για μια ισχυρή προσωπικότητα, έναν αρκετά εγωιστή άνθρωπο, αλλά και κάποιον, που έχει άγνοια κινδύνου. Οι προπονητές είναι αναλώσιμοι και στην Ελλάδα αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο. Ο Πορτογάλος μολονότι βρίσκεται στο τιμόνι μιας ομάδας που παίζει για το αποτέλεσμα και ο ίδιος αποτελεί τον όγδοο προπονητή από το 2010 μέχρι σήμερα, εντούτοις, είναι αποφασισμένος να ζήσει και να πεθάνει με τα πιστεύω του. Είτε αρέσει, είτε όχι…

Το νέο «έγκλημα» που έκανε ο Πάουλο Μπέντο είναι οι… πειραματισμοί στον πρώτο προημιτελικό του κυπέλλου με τον Ατρόμητο, χρησιμοποιώντας και τους τέσσερις νεαρούς ποδοσφαιριστές, που ο ίδιος έχει αναδείξει. Ήρθε και αυτό το 0-0, έπεσε και η σχετική γιούχα κι «έδεσε το γλυκό». Κι αυτό γιατί έρχονται τα ευρωπαϊκά παιχνίδια με την Οσμανλίσπορ και ενδιάμεσα το ντέρμπι με την ΑΕΚ και ο προπονητής του Ολυμπιακού θα έπρεπε να έχει ήδη κατασταλάξει σε αυτούς που υπολογίζει περισσότερο. Αν ο Ολυμπιακός είχε πάρει ένα σκορ πρόκρισης, όλα θα ήταν καλά…

Είναι ξεκάθαρο ότι στην Ελλάδα η επιθυμία των φιλάθλων-οπαδών-πελατών να δουν παίκτες από τα σπλάχνα της ομάδας να προωθούνται, εξαντλείται στα λόγια ή συνδέεται με τα αποτελέσματα. Όταν αυτά δεν έρχονται, το ανάθεμα στον πρόεδρο που δεν κάνει μεταγραφές από το «πάνω ράφι», πάει σύννεφο… Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι ο Πάουλο Μπέντο είναι ένας αντισυμβατικός τύπος, που δεν ταιριάζει στη χώρα μας. Μετά το παιχνίδι με τη Βέροια είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Αν δεν μπορέσουν τα παιδιά της Ακαδημίας να πάρουν ευκαιρίες και χρόνο συμμετοχής, ποτέ δεν θα μάθεις την αξία τους». Και αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια, που ισχύει σε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο εκτός από την Ελλάδα. Η αλήθεια της Ελλάδας είναι ότι οι νεαροί παίκτες πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο στα εύκολα παιχνίδια ή σε αυτά που έχουν «καθαρίσει».

Η παρακαταθήκη που θα αφήσει ο Πάουλο Μπέντο για το μέλλον, όμως, θα είναι ότι προώθησε (στην πράξη και όχι στα λόγια) μερικούς νεαρούς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι δείχνουν ότι έχουν τα φόντα να σταθούν στο υψηλό επίπεδο. Ο Παναγιώτης Ρέτσος μετράει ήδη 20 συμμετοχές και στην τελευταία φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, ο Γιώργος Μανθάτης 18 (συν 2 γκολ) και ο Θανάσης Ανδρούτσος 17, ενώ στην εξίσωση έχει μπει εσχάτως και ο Δημήτρης Νικολάου, ο οποίος έχει τέσσερις συμμετοχές και ένα γκολ.

Και αυτό δεν προέκυψε μόνο λόγω κάποιων τραυματισμών ή απουσιών στο Κόπα Άφρικα. Έχει ξεκινήσει από νωρίς και δείχνει ότι ο Πάουλο Μπέντο είναι συνεπής στα όσα λέει και κάνει. Θα πει κάποιος ότι έχει την ευχέρεια να το κάνει, ειδικά στο πρωτάθλημα, αφού το επιτρέπει η διαφορά από τους διώκτες. Μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει πάρει ξεκάθαρο προβάδισμα και να βαδίζει ολοταχώς για ένα ακόμη πρωτάθλημα, αλλά το ίδιο συνέβη και πέρυσι και πρόπερσι και πάει λέγοντας… Προσωπικά δεν θυμάμαι να «έβγαλε» κάποιον παίκτη από τις Ακαδημίες ούτε ο Ερνέστο Βαλβέρδε, ούτε ο Μίτσελ, ούτε ο Μάρκο Σίλβα. Το αντίθετο μάλιστα... Αφήνω στην άκρη τους Λεονάρντο Ζαρντίμ και Βίτορ Περέιρα, καθώς δεν πρόλαβαν να καθίσουν για μια ολόκληρη σεζόν.

Γι’ αυτό και ο Ολυμπιακός θα πρέπει τουλάχιστον να αναγνωρίσει τη δουλειά του Πάουλο Μπέντο σε αυτό το κομμάτι, καθώς χωρίς να υπολογίζει το προσωπικό κόστος, κοιτάζει το μελλοντικό συμφέρον του συλλόγου. Όσα στραβά κι αν έχει, αυτό που θα αφήσει φεύγοντας από την Ελλάδα, ίσως και να είναι σημαντικότερο από την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος ή ενός κυπέλλου. Το πώς θα διαχειριστεί ο σύλλογος αυτά τα παιδιά, είναι μια άλλη ιστορία…