Πάλι καλύτερος, πάλι δεν κέρδισε…

Επτά αγωνιστικές πριν το φινάλε του πρωταθλήματος της Σούπερ Λίγκας και τρεις ομάδες διεκδικούν τον τίτλο σχεδόν με ίδιες πιθανότητες. Μετά την νίκη του ΠΑΟΚ επί του Παναθηναϊκού στην Τούμπα, ο «δικέφαλος του Βορρά» ισοβαθμεί με τον Ολυμπιακό στη δεύτερη θέση, απέχοντας μόλις δύο βαθμούς από την κορυφή, όπου βρίσκονται οι «πράσινοι». Μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα, ένα πρωτάθλημα που από πολλούς θεωρούνταν τελειωμένο, με την κούπα να οδεύει προς Παιανία μεριά, πλέον έχει πάρει «φωτιά», κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια. Το φινάλε αναμένεται συναρπαστικό και ουδείς μπορεί να πει με σιγουριά ποια από τις τρεις ομάδες θα κόψει πρώτη το νήμα.

Αυτό εν πολλοίς οφείλεται στο γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός κατάφερε να χάσει τη μεγάλη διαφορά των οχτώ βαθμών από τους διώκτες του και πλέον όλα είναι ανοιχτά. Οι «πράσινοι» σε ένα ακόμη «μεγάλο» παιχνίδι, όπως συμβαίνει τελευταία, ήταν καλύτεροι από τον αντίπαλο τους, έχασαν σωρεία ευκαιριών, αλλά τελικά έμειναν με την ικανοποίηση της καλής εμφάνισης. Κι αν στους αγώνες με τον Άρη και την ΑΕΚ, πήραν από έναν βαθμό, στην Τούμπα δεν πήραν κανέναν από έναν ΠΑΟΚ που ευτύχησε να βάλει δύο γκολ εκμεταλλευόμενος δύο τραγικά λάθη του αντιπάλου του. Στο πρώτο τέρμα έχει ευθύνη ο Τζόρβας, που δεν εκτίμησε σωστά την πορεία της μπάλας στην εκτέλεση φάουλ του Γκαρσία από πολύ πλάγια θέση, ενώ στο δεύτερο βγαίνει στην πλάτη της άμυνας ο Μουσλίμοβιτς, που σε καμία περίπτωση δεν φημίζεται για την ταχύτητα του. Το αντίθετο μάλιστα.

Οι παίκτες του Νίκου Νιόπλια εφάρμοσαν άριστα την τακτική στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, εγκλώβισαν με πρέσινγκ στα ? του γηπέδου την μεσαία γραμμή του ΠΑΟΚ, που είχε τεράστιο πρόβλημα στην οργάνωση και ανάπτυξη του παιχνιδιού και σε αρκετές για να μην πω σε πολλές περιπτώσεις απείλησαν με αξιώσεις την εστία του Χαλκιά, που όποτε χρειάστηκε, με εξαίρεση το γκολ, ήταν εκεί. Παρ’ όλα αυτά δεν κατάφεραν να μετουσιώσουν την υπεροχή τους σε κάτι παραπάνω από ένα τέρμα και αφού δέχθηκαν δύο, έφυγαν χωρίς βαθμό από την Θεσσαλονίκη. Ο ΠΑΟΚ είχε κενά στην άμυνα, κάτι για το οποίο που δεν μας έχει συνηθίσει φέτος, ενώ και επιθετικά υστέρησε, αφού ήταν λίγες οι φορές που βρήκε κενούς χώρους για να αναπτυχθεί είτε από τον άξονα, είτε από τα πλάγια. Όπως ανέφερα και πριν, εκμεταλλεύτηκε δύο λάθη του Παναθηναϊκού και πέτυχε ισάριθμα τέρματα. Και στο ποδόσφαιρο αυτός που εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες, κερδίζει και τα παιχνίδια. Ο ΠΑΟΚ το έκανε και κέρδισε, ο Παναθηναϊκός δεν το έκανε και έχασε. Τόσο απλά.

Συνοψίζοντας, ο Παναθηναϊκός στα τρία «μεγάλα» παιχνίδια που έχει δώσει τον τελευταίο μήνα με Άρη, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ δεν κέρδισε. Το επόμενο τέτοιο με ομάδα που βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα της βαθμολογίας είναι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Εκεί, αν θέλει να «τελειώσει» την υπόθεση-πρωτάθλημα, η νίκη είναι εκ των ουκ άνευ, μονολότι έχει μηδέν στα τρία το τελευταίο διάστημα. Είχα γράψει και μετά την ισοπαλία με την ΑΕΚ ότι μόνο οι καλές εμφανίσεις δεν φτάνουν για να φτάσεις στον τίτλο. Οι βαθμοί είναι περισσότερο απαραίτητοι και ο Παναθηναϊκό έχει «πετάξει» δέκα στις τελευταίες πέντε αγωνιστικές. Με δεδομένο ότι το πρωτάθλημα φέτος είναι αυτοσκοπός, αν αυτό τελικά έρθει, νομίζω ότι ούτε οι φίλαθλοι, ούτε η διοίκηση θα σταθούν ιδιαίτερα στο αν η ομάδα έπαιξε καλή μπάλα.

Υ.Γ. Όλη την εβδομάδα γράφτηκαν πολλά για τον ορισμό του Δαλούκα στην Τούμπα και το κατά πόσο θα παιχτεί στα ίσια το ντέρμπι ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκού. Νομίζω ότι η απάντηση δόθηκε και ήταν «πληρωμένη». Γράφτηκαν επίσης πολλά και για τον ορισμό του Σπάθα στο παιχνίδι Εργοτέλη-Ολυμπιακού. Στον Πειραιά θεωρούν ότι αδικήθηκαν κατάφορα, εγώ προσπαθώ να καταλάβω γιατί. Όπως και το τι ενόχλησε περισσότερο: ότι δεν έδωσε το πέναλτι στον Τοροσίδη στο 79’ ή γιατί παραπέμφθηκε ο Πειραιώτης ρέφερι για την μη επανάληψη της εκτέλεσης του πέναλτι του Λούα Λούα και την μη αποβολή του Μέλμπεργκ, αλλά όχι για την παράβαση που δεν έδωσε;