Ο Σπανούλης, το αυτονόητο και οι αξίες…

Η λέξη ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ είναι αυτή που κυριαρχεί από χθες στην είδηση που αφορά τη δήλωση του Βασίλη Σπανούλη, όταν κλήθηκε να σχολιάσει την απόφαση του Δημήτρη Διαμαντίδη να αποσυρθεί από την ενεργό δράση στο τέλος της φετινής περιόδου. Εδώ έχουμε φτάσει ως χώρα… Αντί να λέμε ότι έκανε το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, κάτι που θα έκανε οποιοσδήποτε αθλητής, που θα βρισκόταν στη θέση του.

Του Τάσου Νικολόπουλου

Δηλαδή, αν ρωτούσαν τον αρχηγό του Ολυμπιακού να σχολιάσει για την απόφαση που θα έπαιρνε παραδείγματος χάριν, ο Ντιρκ Νοβίτσκι, πιστεύετε ότι θα έλεγε κάτι διαφορετικό; Απλώς εκεί δεν θα χρησιμοποιούσε την λέξη ελληνικό. Τόσο απλά… Προφανώς, επειδή μιλάμε για την Ελλάδα και για τους δύο «αιώνιους», κάποια πράγματα ξενίζουν. Ασφαλώς και δεν θα έπρεπε, αλλά έτσι συμβαίνει. Για όλους αυτούς που φορούν γυαλιά ενός χρώματος, για αυτούς που είναι τυφλωμένοι από τον φανατισμό, κάθε αντίπαλος είναι εχθρός. Και ως τέτοιος αντιμετωπίζεται!

Αλλά και τον αρχηγό του Παναθηναϊκού να ρωτούσαν για την αποχώρηση ενός μεγάλου παίκτη, είτε αυτός λέγεται Βασίλης Σπανούλης, είτε Τόνι Πάρκερ, τι νομίζετε ότι θα απαντούσε; Κάτι αντίστοιχο, αφού, όπως και να το κάνουμε, τέτοιοι παίκτες δεν βγαίνουν κάθε μέρα. Οι μεγάλοι αθλητές και οι μεγάλες προσωπικότητες δεν έχουν κόμπλεξ, όπως συμβαίνει πολλές φορές με τους οπαδούς. Ξέρουν πολύ καλά τι έχουν προσφέρει στον χώρο οι συναθλητές τους και μπορούν να αναγνωρίσουν τις ΑΞΙΕΣ. Περισσότερο, λοιπόν, αποτελεί αναγνώριση και λιγότερο δείγμα αθλητικού πολιτισμού!

Και το να μιλήσεις με κολακευτικά λόγια για την αξία ενός αντιπάλου και πρώην συμπαίκτη, δεν θα έπρεπε να αποτελεί μέγιστη είδηση. Ασφαλώς και είναι σημαντική ως δήλωση, ειδικά από αυτόν που γίνεται, ασφαλώς και την αναδείξουμε, αλλά, όπως έγραψα και νωρίτερα αυτό που είπε, είναι το αυτονόητο. Αλλά επειδή στην Ελλάδα, τέτοιου είδους ειδήσεις έχουν εκλείψει τα τελευταία χρόνια, αναδεικνύονται κατά την ταπεινή μου άποψη, υπέρ του δέοντος. Και με τα υπάρχοντα δεδομένα είναι εν μέρει λογικό να συμβαίνει. Ίσως γιατί θέλουμε να «πιαστούμε» από κάτι διαφορετικό, να νοιώσουμε ότι κάτι έχει μείνει και δεν είναι όλα μαύρα σε αυτή τη ρημάδα τη χώρα, που βουλιάζει ολοένα και περισσότερο.

Πολλές αξίες έχουν χαθεί, αλλά πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα μας θυμίζουν κάποιες από αυτές. Καλώς ή κακώς, ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Βασίλης Σπανούλης, ο Βασίλης Σπανούλης και ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι οι δύο τελευταίοι μεγάλοι -ίσως οι μεγαλύτεροι- μιας γενιάς που έβγαλε πολύ σπουδαίους παίκτες. Ο «3D» αποφάσισε να βάλει τέλος στην τεράστια καριέρα του στο τέλος της φετινής σεζόν, ενώ κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον, θα αποχωρήσει και ο «Kill Bill». Μπορεί για τον χαρακτήρα των δύο παικτών να υπάρχουν ενστάσεις, αλλά κανείς μα κανείς μπορεί να αμφισβητήσει την αξία τους. Ας απολαύσουμε, λοιπόν, τις στιγμές...