Ο Λουντ δεν έγινε λαϊκός ήρωας, αλλά ήταν… πολυτέλεια!

Έμοιαζε λίγο-πολύ προδιαγεγραμμένο το μέλλον της σχέσης του Παναθηναϊκού με τον Ρόμπιν Λουντ. Καλώς ή καλώς, από τη στιγμή που μπήκε ο Ιούλιος και ξεκίνησε η προετοιμασία της ομάδας για τη νέα σεζόν, μόνο έκπληξη θα προκαλούσε μια συμφωνία των δύο πλευρών για ανανέωση της συνεργασίας τους. Παρότι, όπως διαρρέεται από την ομάδα, η πρόταση ήταν καλή, παρά τις δυσκολίες που εξακολουθούν υπάρχουν (επί της ουσίας δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα), εντούτοις, ο Φινλανδός μέσος απάντησε αρνητικά. Ποιος να τον κακίσει όμως;

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός, χάνει έναν υπέρ-πολύτιμο ποδοσφαιριστή, ο οποίος αποτελούσε «πολυτέλεια» για την ομάδα, με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ο 25χρονος μέσος αποτελούσε τον παλαιότερο ποδοσφαιριστή του συλλόγου, φορώντας για τρία ολόκληρα χρόνια την «πράσινη» φανέλα. Μια φανέλα, την οποία τίμησε και με το παραπάνω. Την τριετία 2015-18, μέτρησε συνολικά 105 συμμετοχές και 14 γκολ, ενώ την τελευταία σεζόν ήταν ο παίκτης με τις περισσότερες παρουσίες (37) και ο δεύτερος σκόρερ (7), έχοντας ένα τέρμα λιγότερο από τον βασικό επιθετικό (Γκιγιέρμο Μολίνς).

Ο Λουντ ήταν γνήσιο… τέκνο της Σκανδιναβίας, αφού φρόντιζε να «μιλάει» στο γήπεδο. Ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα στους προπονητές του, ποτέ δεν έβγαλε δημόσια δυσαρέσκεια για την καθυστέρηση στις πληρωμές, που υπήρχε την τελευταία σεζόν και πάντα φρόντιζε να δίνει τον καλύτερό του εαυτό, είτε έπαιζε βασικός, είτε ως αλλαγή. Πραγματικό «εργαλείο». Οι δυσκολίες δεν τον κατέβαλαν και μολονότι θα μπορούσε να «την κάνει» νωρίτερα, εκείνος έμεινε μέχρι το τέλος για να βοηθήσει την ομάδα να ολοκληρώσει όσο πιο αξιοπρεπώς μπορούσε το πρωτάθλημα.

Μπορεί να μην έγινε λαϊκός ήρωας, όπως ο Robin Hood στα χρόνια του Μεσαίωνα, αλλά σίγουρα η απώλειά του είναι μεγάλη. Και ειδικά την επόμενη χρονιά και με δεδομένους τους περιορισμούς που υπάρχουν, οι φίλοι του «τριφυλλιού» θα τον μνημονεύσουν αρκετές φορές. Ήρθε χωρίς φανφάρες και έφυγε εξίσου αθόρυβα. Στο… μεσοδιάστημα υπήρξε «ΤΙΜΙΟΣ» στο χορτάρι και ΚΥΡΙΟΣ απέναντι σε όλους. Και παρότι δεν βρήκε τον σύλλογο στα καλύτερά του, ακόμη και στο φινάλε, έλεγε πως τον αισθάνεται σαν οικογένειά του. Και αυτό δείχνει πολλά...