Ήταν μακράν από τον δεύτερο η πιο τραγική φιγούρα της περιόδου 2012-13. Πέρυσι τέτοια εποχή, ο Ζόρζε Ζέσους ως προπονητής της Μπενφίκα, κυριολεκτικά τα «είδε όλα» και έχασε τον κόσμο κάτω από τα πόδια του. Σε διάστημα 16 ημερών είδε να του ξεφεύγουν μέσα από τα χέρια και τα τρία τρόπαια που διεκδίκησε η ομάδα του και μάλλον από θαύμα γλίτωσε το… εγκεφαλικό.
Του Τάσου Νικολόπουλου
Για θυμηθείτε… Στις 11 Μαΐου η Μπενφίκα ηττάται με 2-1 από την Πόρτο για την 29η αγωνιστική, δεχόμενη γκολ στις καθυστερήσεις και ουσιαστικά χάνει το πρωτάθλημα. Οι «δράκοι» βρέθηκαν στην κορυφή, έχοντας έναν πόντο περισσότερο και πήραν τον τίτλο, αφού νίκησαν και στο φινάλε. Τέσσερις μέρες αργότερα, οι «αετοί» αγωνίζονται στον τελικό του Europa League με την Τσέλσι. Όλα έδειχναν ότι θα υπάρξει παράταση, αλλά με γκολ του Ιβάνοβιτς στο 93’, οι «μπλε» κάνουν το 2-1 και κατακτούν το τρόπαιο. Η δεύτερη κατραπακιά ήταν γεγονός και το κερασάκι στην τούρτα των αποτυχιών μπήκε στις 26 Μαΐου στον τελικό του κυπέλλου Πορτογαλίας. Η Μπενφίκα προηγήθηκε στο σκορ, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο υπέστη καθίζηση, ηττήθηκε με σκορ 2-1 από τη Βιτόρια Γκιμαράες και έχασε και το τρίτο τρόπαιο που διεκδίκησε. Τι άλλο να της συμβεί δηλαδή;
Με ένα πρωτάθλημα Πορτογαλίας και τρία κύπελλα από το 2009 ως το 2013 στον πάγκο της Μπενφίκα, δεν μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει «loser» τον Ζόρζε Ζέσους, αλλά μετά από μια τέτοια σεζόν με τρεις χαμένους τελικούς και μηδέν τρόπαια, η διοίκηση της ομάδας θα μπορούσε να του «κουνήσει μαντήλι». Ή στη χειρότερη, να ζητήσει ο ίδιος από μόνος του να αποχωρήσει για λόγους ευθιξίας και να μείνει εκτός πάγκων για έναν χρόνο, σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει και να ξεχάσει όλα αυτά που συνέβησαν τον περσινό Μάιο. Γιατί δεν ήταν μόνο η απώλεια των τριών τίτλων, αλλά και ο τρόπος που αυτό συνέβη. Σαν να υπήρχε μια αόρατη δύναμη, που να μην ήθελε την Μπενφίκα να φτάσει στην κορυφή. Όχι ένα, αλλά απανωτά εγκεφαλικά θα μπορούσε να είχε πάθει...
Τελικά, δεν έγινε τίποτε από τα δύο και έναν χρόνο μετά, ο 59χρονος Πορτογάλος προπονητής και η Μπενφίκα ετοιμάζονται να πάρουν τη ρεβάνς. Οι «αετοί» έχουν ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα, δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε και διεκδικούν άλλους τρεις τίτλους, πηγαίνοντας για ένα μεγάλο καρέ. Στις 7 και 18 Μαΐου θα αντιμετωπίσουν φορές τη Ρίο Άβε στους τελικούς του Λιγκ Καπ και του κυπέλλου αντίστοιχα, όντας το ξεκάθαρο φαβορί, ενώ ενδιάμεσα στις 14 του μήνα θα διεκδικήσουν το τρόπαιο του Europa League με αντίπαλο τη Σεβίλλη, στον τελικό που θα γίνει στο Τορίνο.
Ανεξάρτητα, πάντως, από την κατάληξη της φετινής σεζόν, αφού ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να παιχτεί το ίδιο έργο και να χαθούν άλλοι τρεις τίτλοι, ο τρόπος που λειτούργησε όλος ο οργανισμός της Μπενφίκα και η στάση του Ζόρζε Ζέσους, αξίζουν συγχαρητήρια. Αφενός η διοίκηση στήριξε τον προπονητή και το έργο του, αφού η ομάδα έφτασε μια ανάσα από την κορυφή, αφετέρου ο Πορτογάλος, έχοντας πίστη στις δυνατότητες του, έβαλε στοίχημα με τον εαυτό του ότι μπορεί να πετύχει το απόλυτο την επόμενη χρονιά.
Θα ήθελα να βρίσκομαι από μια πλευρά με μια κάμερα για να καταγράψω τις μέχρι τώρα αντιδράσεις του Πορτογάλου προπονητή, πόσω μάλλον σε μερικές μέρες, αν καταφέρει να πάρει πίσω ό,τι στερήθηκε πέρυσι. Και μόνο, πάντως, που έφτασε τη Μπενφίκα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και σε τρεις τελικούς (δύο εγχώριους και έναν ευρωπαϊκό), αποτελεί δικαίωση. Δεν είναι καθόλου μικρό και εύκολο πράγμα να πετυχαίνεις κάτι τέτοιο, μετά από μια χρονιά που είχε μόνο αποτυχίες. Και άπαντες στις τάξεις των «αετών» της Λισσαβόνας ελπίζουν ότι το τέλος της φετινής σεζόν θα τους βρει να κλαίνε με δάκρυα χαράς, ξορκίζοντας μια για πάντα το φινάλε του 2012-13. Νομίζω ότι το αξίζουν και με το παραπάνω…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
