Και φέτος ο Τζίγκερ φταίει;

Μέσα Μαρτίου και άλλη μια αγωνιστική περίοδος τελείωσε πρόωρα για τον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» έμειναν εκτός διεκδίκησης του βασικού τους στόχου, που ήταν το πρωτάθλημα, από τον Δεκέμβριο, προσφάτως απώλεσαν και τον δεύτερο εγχώριο στόχο, το Κύπελλο, έχοντας αποκλειστεί από τον συμπαθή Πανσερραϊκό, ενώ την Τρίτη έλαβε τέλος και το ευρωπαϊκό ταξίδι με τον αποκλεισμό από την Βιγιαρεάλ στη φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Με έναν πρόχειρο, αλλά ψύχραιμο και ρεαλιστικό υπολογισμό, το ταμείο και την φετινή σεζόν είναι μείον. Και δεν μιλάω για το ταμείο της ΠΑΕ, γιατί εκεί μπήκαν αρκετά εκατομμύρια ευρώ από την πορεία στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση.

Πείτε μου, λοιπόν, ποια είναι η διαφορά του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού σε σχέση με πέρυσι; Για μένα καμία απολύτως. Και πέρυσι η ομάδα έχασε τους δύο εγχώριους τίτλους και έφτασε μέχρι τους «32» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου αποκλείστηκε από την Ρέϊντζερς. Θα μου πει κάποιος ότι το Τσάμπιονς Λιγκ είναι διαφορετικό, έχει μεγαλύτερη αίγλη και το επίπεδο είναι υψηλότερο. Συμφωνώ και λέω ότι η ομάδα έκανε φέτος περισσότερα από αυτά, που είχαν οριοθετηθεί ως στόχοι στην Ευρώπη, αλλά δεν μπορώ και να μην πω ότι στο παρελθόν υπήρξαν πολύ καλύτερες παρουσίες.

Ακόμη θυμάμαι πέρυσι τέτοια εποχή και όχι μόνο (από τις αρχές του 2008) τις ύβρεις και τις πιέσεις προς τον Γιάννη Βαρδινογιάννη να πουλήσει την ΠΑΕ και να φύγει. Λες και ήταν ο ένας και μοναδικός που έφταιγε για όλα τα δεινά του Παναθηναϊκού. Σαφώς και είχε μεγάλο μερίδιο ευθύνης, αλλά δεν ήταν ο μόνος. Τι έκανε ο Τζίγκερ για όλα αυτά; Επί της ουσίας αυτό που του ζήτησαν. Μπήκε το καλοκαίρι νέο αίμα στη διοίκηση, το χρήμα ρέει άφθονο, το «μαγαζί» το… τρέχουν άλλοι, αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Ο Παναθηναϊκός καλείται, όπως και πέρυσι, να παλέψει για την δεύτερη θέση, ώστε να καταφέρει να αγωνιστεί και του χρόνου στα σαλόνια του Τσάμπιονς Λιγκ. Ναι μεν είναι σημαντικό να το πετύχει, αλλά για το μέγεθος αυτής της ομάδας, το να έχει έναν τέτοιο στόχο μέσα Μαρτίου, εγώ το λέω παρηγοριά.

Και για φέτος, λοιπόν, ο Τζίγκερ φταίει για όλα; Γιατί μπορεί να μην ακούγεται όλο αυτό το διάστημα, αλλά παραμένει ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ. Που είναι τώρα οι γκρίνιες για την απώλεια των εγχώριων τίτλων και τα σχετικά; Δεν μου αρέσει να τα μηδενίζω όλα και δεν περίμενα να έρθουν τα πάνω-κάτω στην πρώτη χρονιά της πολυμετοχικότητας, αλλά, δυστυχώς στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι και την νοοτροπία, δεν είδα στις εγχώριες διοργανώσεις μεγάλες διαφορές με τον Παναθηναϊκό του Τζίγκερ, που τόσο λοιδορήθηκε. Ή μήπως υπάρχουν;

Το θέμα από εδώ και πέρα για αυτούς που έχουν «τα γένια και τα χτένια», είναι να μάθουν από τα λάθη της πρώτης χρονιάς και να μην τα επαναλάβουν. Ήδη, έχει αρχίσει να οργανώνεται το τμήμα σκάουτινγκ, που είναι πολύ βασικό κομμάτι, ώστε να περιοριστούν οι πιθανότητες για κακές επιλογές στις μεταγραφές. Χρόνος και χρήμα για την επόμενη χρονιά υπάρχουν σε αφθονία, αλλά πρέπει να αξιοποιηθούν κατάλληλα και από τους κατάλληλους ανθρώπους, ώστε να έρθουν ξανά οι τίτλοι, οι οποίοι τόσο έχουν λείψει από όλους τα τελευταία χρόνια.