Το Νο 1 πρόβλημα του Ολυμπιακού αυτή την στιγμή…

• Ο Ολυμπιακός έχει ξεκινήσει λοιπόν ιδανικά τη σεζόν, με σχεδόν 100% νικηφόρα αποτελέσματα στα οκτώ πρώτα επίσημα παιχνίδια του, σε Ευρώπη κι Ελλάδα! Εκεί δε που περισσότερο έχει προβληματίσει είναι στα παιχνίδια πρωταθλήματος, παρά στου Τσάμπιονς Λιγκ!!!

• Οι νίκες τόσο επί του Αστέρα Τρίπολης στο Καραϊσκάκη, όσο κι επί της ΑΕΛ στη Λάρισα ήταν με το μικρότερο δυνατό σκορ, κι οι δύο με εύστοχες εκτελέσεις πέναλτι. Κάπως έτσι δημιουργούνται κι εντυπώσεις, με τη διαφορά ότι πρέπει να θυμηθούμε ότι ο Ολυμπιακός στο πρώτο παιχνίδι είχε δοκάρι σε κοντινή προβολή του Ελ Αραμπί και στο δεύτερο του ακυρώθηκε ένα ωραιότατο γκολ του ίδιου παίκτη για ένα οριακό οφσάϊντ, που καλά καλά ούτε από το VAR δεν το διακρίναμε.

• Τέλος πάντων, στα δικά μου μάτια το Νο 1 πρόβλημα του Ολυμπιακού αυτή την στιγμή, ιδίως στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά σε ένα βαθμό και γενικότερα, είναι ότι δεν «σκοτώνει» τα παιχνίδια του, ενώ μπορεί να το κάνει! Έχει τη δυνατότητα να βγάλει νοκ άουτ τον αντίπαλο του, αλλά τον αφήνει ζωντανό μέσα στο παιχνίδι.

• Κι όταν τον άλλο τον αφήνεις ζωντανό, πολύ απλά θα κινδυνεύεις από αυτόν ανά πάσα στιγμή. Και η Λάρισα θα μπορούσε να ισοφαρίσει, στις καθυστερήσεις είτε του α΄ ημιχρόνου, είτε στο τέλος του αγώνα. Κι ο Αστέρας θα μπορούσε επίσης να ισοφαρίσει με την κοντινή προβολή του Πασαλίδη στο 80’…

• Το παιχνίδι με την Τρίπολη ο Ολυμπιακός έπρεπε να το είχε καθαρίσει από το α΄ ημίχρονο, με το τετ α τετ του Σουντανί. Η, έστω από το ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου, με τις ευκαιρίες των Σουντανί, Σεμέδο και Αραμπί. Όπως και στη Λάρισα, τόσο ο Αραμπί (με την κοντινή κεφαλιά του), όσο κι ο Ομάρ (με το σουτ από καλή θέση), θα μπορούσαν να είχαν τελειώσει το ματς από το α΄ ημίχρονο.

• Το δε πρόβλημα αυτό, να αφήνει δηλαδή ένα «δικό του» παιχνίδι «ζωντανό», φάνηκε ακόμη εντονότερο ακόμη και στον τελευταίο αγώνα του στην Ευρώπη! Διότι, αυτό που συνέβη με την Κράσνονταρ μετά το 2-1 μόλις από το 48ο λεπτό, το λες έως κι ακατανόητο!

• Ο Ολυμπιακός από το 62’ έως και το 93’, έφτιαξε δέκα φάσεις για γκολ!!! Προσέξτε, δεν είναι υπερβολή. Είναι μετρημένες δέκα φάσεις για γκολ. Και η μπάλα στα δίκτυα δεν μπήκε ποτέ! Οκ, ο αντίπαλος τερματοφύλακας βρέθηκε σε καλή βραδιά κι έσωσε κάποιες φορές την εστία του. Αλλά έχει λογική στις δέκα ευκαιρίες, να μην κάνεις έστω ένα-δύο γκολ;

• Αν μη τι άλλο έπρεπε να σκοράρει ο Σουντανί στην τελευταία φάση του αγώνα, από την ασίστ που του έβγαλε ο Μασούρας. Ο Έλληνας άσος στη συγκεκριμένη φάση ενήργησε τέλεια, βγάζοντας τη σωστή πάσα στην ολοκλήρωση μίας έξοχης αντεπίθεσης. Λίγο νωρίτερα, όμως, δεν είχε κάνει το ίδιο, όταν σούταρε άστοχα, ενώ μπορούσε να κάνει πάσα σε συμπαίκτη του. Ο Ποντένσε είχε κάνει το ίδιο και (πολύ) χειρότερο, όταν κατέστρεψε μία άλλη φοβερή κόντρα επίθεση του Ολυμπιακού κι έχοντας δύο επιλογές (κι ειδικά μία εύκολη πάσα στον Μασούρα) προτίμησε να τα κάνει όλα μόνος του κι απέτυχε.

• Πού θέλω να καταλήξω: με την παραγωγή φάσεων που βγάζει ο Ολυμπιακός, χρειάζεται απλά λίγη συγκέντρωση, προσοχή κι ομαδικότητα για να «σκοτώνει» τα παιχνίδια του. Είναι κρίμα να μην το κάνει και να ρισκάρει τρίποντα παίζοντας με τη φωτιά. Το δε ποδόσφαιρο έχει ξεκάθαρους κανόνες: δεν την πλήρωσες μία, δεν την πλήρωσες δύο, θα την πληρώσεις την επόμενη που θα το ξανακάνεις…