Το κουσούρι που έβγαλε ο Ολυμπιακός στα 2 διπλά και η απάντηση «με Εμβιλά»!

• Είναι αλήθεια ότι οι δύο εκτός έδρας αγώνες του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα, στη Λαμία και στην Τρίπολη, είχαν μεγάλες ομοιότητες, ξέχωρα βέβαια της μεγαλύτερης, ότι και τους δύο τους κέρδισε ο πρωταθλητής Ελλάδας.

• Βλέπετε, και στα δύο παιχνίδια ο Ολυμπιακός άνοιξε γρήγορα το σκορ, και στα δύο τέλειωσε το ημίχρονο με το υπέρ του 2-0, και στα δύο έριξε πολύ στροφές στα β΄ ημίχρονα και τα δύο ματς ήταν αμέσως μετά η, πριν από ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.

• Και κάτι άλλο, όμως: σε αμφότερα τα παιχνίδια ο Ολυμπιακός έβγαλε ένα αγωνιστικό κουσούρι, που μπορεί να μην τον ζημίωσε, αλλά που είναι σαφές ότι αν δεν το κοιτάξει να το φτιάξει, θα τον ζημιώσει στα πιο δύσκολα εκτός έδρας ματς που ακολουθούν, και πρώτα βέβαια στην Κωνσταντινούπολη με τη Φενέρμπαχτσε.

• Σε τι αναφέρομαι; Στην χαρακτηριστική αδυναμία που έδειξε ο Ολυμπιακός να αξιοποιήσει τους πολλούς ανοικτούς χώρους που βρήκε τόσο στη Λαμία, όσο και στην Τρίπολη, όταν προηγήθηκε στο σκορ με 2-0 και οι γηπεδούχοι αναγκαστικά βγήκαν πιο μπροστά, μην έχοντας άλλο κάτι να κάνουν.

• Στην Τρίπολη, στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, από ένα διώξιμο του Καρμπόβνικ, ο Αγκιμπού έβγαλε με μία άμεση, έξοχη πάσα τον Ονιεκούρου σε αντεπίθεση από αυτές που λέμε για γκολ, με τρεις επιτιθέμενους εναντίον μόνο τριών αμυνόμενων. Το αποτέλεσμα ήταν ο Ονιεκούρου να καθυστερήσει, να μπερδευτεί κι εύκολα να ανακοπεί…



• Στη Λαμία, στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου ο Τικίνιο βγήκε στην αντεπίθεση από θέση έξω δεξιά, αλλά η σέντρα του ήταν πάνω στα χέρια του αντίπαλου γκολκίπερ, την στιγμή που ο Ονιεκούρου κι ο Μπουχαλάκης περίμεναν απλά μία καλή μπαλιά για να κάνουν το γκολ. Και στις καθυστερήσεις του αγώνα, ο Ρονι Λόπες έφυγε στην κόντρα επίθεση σε εξαιρετικά ευνοϊκή θέση και το μόνο που κατάφερε ήταν ένα άστοχο σουτ, την στιγμή που δύο συμπαίκτες του περίμεναν μία πάσα…

• Μνημονεύω τις τρεις πιο καθαρές περιπτώσεις για γκολ σε αντεπίθεση-όχι ότι δεν υπήρχαν άλλες! Και στις δύο, ήταν τόσο άσχημες οι αποφάσεις που πήραν ο Ονιεκούρου με τον Λόπες, που προκάλεσαν τις αντιδράσεις διαμαρτυρίας των Μασούρα και Βρουσάι αντίστοιχα.

• Γενικότερα, και στα δύο παιχνίδια ο Ολυμπιακός μπήκε σοβαρά και συγκεντρωμένα, αλλά τουλάχιστον στο επιθετικό κομμάτι αυτό το κράτησε μόνο μέχρι το 2-0, δηλαδή για 32 και 23 λεπτά αντίστοιχα στις δύο εξόδους του! Στη συνέχεια, αυτό που είδαμε ήταν απώλεια της συγκέντρωσης και της σοβαρότητας, με συνέπεια να πετάει τις ευκαιρίες κι ακόμη περισσότερο τις προϋποθέσεις δημιουργίας ευκαιριών.

• Στη Λαμία, πάντοτε μετά το 2-0, στα πρώτα λεπτά του β΄ ημιχρόνου ο Βαλμπουενά με τον Ονιεκούρου έκαναν πάρτι στην άμυνα της Λαμίας, αλλά ο Ματιέ είχε τρία σουτ το ένα χειρότερο από το άλλο…Στην Τρίπολη, επίσης μετά το 2-0, ο Τικίνιο έχασε σπουδαία ευκαιρία αποτυγχάνοντας καν να σουτάρει από άριστη θέση (!) κι ο Καμαρά λίγο νωρίτερα σούταρε αλλά άστοχα ενώ είχε κι επιλογές για πάσα.



• Πόσες άλλες ευκαιρίες ήθελε να βρει ο Ολυμπιακός ως φιλοξενούμενος για να κάνει το 3-0 και να κλειδώσει τα δύο αυτά διπλά; Μιλάμε για τρεις-τέσσερις σε κάθε ένα από τα δύο αυτά ματς, στη Λαμία και στην Τρίπολη! Όταν όμως αποτυγχάνεις τόσο εύκολα να βάλεις ένα τρίτο γκολ, το μόνο που γίνεται είναι να κρατάς ζωντανό τον αντίπαλο, ο οποίος ξέρει ότι όσο χάνει ακόμη και 2-0 έχει μία πιθανότητα, μία τύχη. Γιατί έστω ένα γκολ να κάνει, στη συνέχεια όλα θα είναι ανοικτά για μία ισοφάριση του έως το τελευταίο λεπτό. Αυτό που πήγε να γίνει στη Λαμία, η οποία μείωσε στο 72’ και στο 78’ είχε ευκαιρία και για το 2-2…

• Σε παιχνίδια όπως με τη Φενέρμπαχτσε στην Τουρκία, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ο Ολυμπιακός θα βρει λιγότερους χώρους και λιγότερες ευκαιρίες. Εάν δεν μπορείς, ενώ έχεις όλες τις προϋποθέσεις, να κάνεις το 3-0 στην Τρίπολη και στη Λαμία, πώς θα κλειδώσεις ένα ματς στην Κωνσταντινούπολη με αντίπαλο την πρώτη στη βαθμολογία του τουρκικού πρωταθλήματος, ακόμη κι αν ξεκινήσεις καλά;…

• Και κάτι τελευταίο: ο Μαρτίνς αντιμετώπισε δύο ίδιες καταστάσεις σε αυτές τις εξόδους του Ολυμπιακού στην επαρχία. Τόσο ο Γρηγορίου, όσο κι ο Ράσταβατς εκεί γύρω στο 65’ ο μεν και γύρω στο 60’ ο δε, άλλαξαν το σύστημα τους και από 4-3-3 το πήγαν σε 4-4-2, παίζοντας τα όλα για όλα. Ο Μαρτίνς στη Λαμία δεν βρήκε την καλύτερη απάντηση, την βρήκε όμως στην Τρίπολη: Εμβιλά! Μπήκε αλλαγή με το που έβαλε και δεύτερο φορ ο Αστέρας και βοήθησε σημαντικά τους Παπασταθόπουλο και Σισέ, σε ένα ρόλο τρίτου στόπερ μπροστά από τους άλλους δύο.

Ο Γάλλος ήταν πολύ επιτυχημένος σε αυτό το ρόλο, αφού και μπλόκαρε ένα σουτ αντίπαλου κυνηγού και έκοψε με τάκλιν μία άλλη επικίνδυνη επίθεση και κάλυψε όταν έπρεπε. Ήταν υποδειγματικός. Χωρίς να…παραλείψει να βγάλει σωστές πάσες και να έχει καλές συνεργασίες από το κέντρο και πάνω. Πραγματικά λείπει πολύ, όταν…λείπει ο Εμβιλά.