Τι μας έδειξαν οι Γκιγέρμε, Μπουχαλάκης πρώτη φορά μαζί

· Ο Πέδρο Μαρτίνς είχε βάλει για πρώτη φορά στον αγώνα με τον ΟΦΗ κεντρικό αμυντικό δίδυμο τους Μεριά και Μιράντα. Προφανέστατα δεν του βγήκε που έβαλε μαζί αυτούς τους δύο παίκτες μαζί για πρώτη φορά και δη σε έναν εκτός έδρας αγώνα-κι όχι μόνο κρίνοντας από το τελικό σκορ.

· Τώρα, στο Χαριλάου, έκανε κάτι ανάλογο: έβαλε για πρώτη φορά, και δη πάλι σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι, κεντρικό δίδυμο στα χαφ μαζί τους Γκιγέρμε και Μπουχαλάκη. Στα δικά μου μάτια είναι ξεκάθαρο ότι και πάλι δεν του βγήκε, παρά το θετικό σε αυτό το παιχνίδι αποτέλεσμα. Και δεν ξέρω πόσο σοφό είναι να γίνονται τέτοιες δοκιμές σε παιχνίδια πρωταθλήματος και δη ιδιαίτερης δυσκολίας, όπως αποδείχθηκε ότι ήταν και τα δύο, με τον ΟΦΗ (0-1) και με τον Άρη (1-0).

· Τέλος πάντων, από καθαρά αγωνιστικής πλευράς, πάντοτε υπάρχει ενδιαφέρον στις καινούργιες ιδέες ενός προπονητή. Στη Θεσσαλονίκη λοιπόν ο Μαρτίνς επέλεξε να παίξει ουσιαστικά με δύο εξάρια και χωρίς οκτάρι. Διότι μέχρι τώρα, σε όλα τα προηγούμενα παιχνίδια του Ολυμπιακού από την αρχή της σεζόν, χρησιμοποιούσε σαν εξάρι είτε τον Μπουχαλάκη (κυρίως αυτόν), είτε τον Γκιγέρμε-και μία φορά είχε βάλει τον Νάτχο, όταν τον πέρασε αλλαγή του Μπούχα στο 35’ του αγώνα με την Μπέτις.

· Η αλήθεια είναι ότι με τον Άρη ούτε ο Μπουχαλάκης ήταν κακός, ούτε ο Γκιγέρμε. Αλλά δεν ήταν και τόσο καλοί, όσο θα μπορούσαμε να τους περιμένουμε. Ο Έλληνας διεθνής ούτε καν προσέγγισε την απόδοση που είχε 10 ημέρες πριν στο Λουξεμβούργο, ενώ ο Βραζιλιάνος άσος έκανε αρκετά λάθη αδικαιολόγητα για την αξία του.

· Ο Γκιγέρμε είναι αυτός που έπαιξε λίγο περισσότερο σαν εξάρι. Πέρασε κάποιες καλές κάθετες στον Φορτούνη, βοήθησε σε ορισμένες περιπτώσεις τα στόπερ, έπαιξε ενίοτε ωραία την μπάλα με τη μία, είχε καλά κλεψίματα και επεμβάσεις, βγήκε μπροστά στην αρχή κι απείλησε τόσο με δύο σουτ, όσο και με την γενικότερη παρουσία του επιθετικά και δεν ξέρω αν ήταν επηρεασμένος από τη συμμετοχή του σε ολόκληρο το 90λεπτο τρεις ημέρες πριν στον αγώνα Κυπέλλου στο χωράφι του γηπέδου της Πάτρας, αλλά είχε και ουκ ολίγες κακές στιγμές, τις οποίες δεν περιμένεις σε τέτοια κρίσιμα παιχνίδια από παίκτη που τον αγόρασες 2,5 εκ. Ευρώ και τον πληρώνεις ένα εκ. ευρώ.

· Π.χ. στο 49’ και έκανε σοβαρό λάθος χάνοντας την μπάλα και στη συνέχεια έχασε και στο σπριντ τον Μπρούνο Γκάμα, που ευτυχώς για τον Ολυμπιακό δεν σήκωσε το κεφάλι να πασάρει αριστερά σε αμαρκάριστο συμπαίκτη του, αλλά προτίμησε να σουτάρει χωρίς τύχη. Και στο 53’ ενώ ο "ερυθρόλευκος" χαφ έκανε την σωστή κίνηση και έσπευσε να καλύψει τα στόπερ σε μία προσωπική ενέργεια του Ματέο Γκαρσία, έμεινε τελικά στη μισή δουλειά, αφού έδιωξε επιπόλαια την μπάλα αντί για κόρνερ πάνω στον παίκτη του Άρη, στη φάση εκείμη που η μπάλα κατέληξε στον ολομόναχο Γιουνές, ο οποίος ατυχώς για τον Άρη βρέθηκε πολύ πλάγια και δεν πρόλαβε.

· Ο Γκιγέρμε είχε κάνει και το φάουλ στο 16’ (παίρνοντας κίτρινη) πάνω στον Γκαρσία, με τον Άρη να κερδίζει δικαίωμα για απευθείας εκτέλεση σε πολύ πλεονεκτική θέση. Ο δε Βραζιλιάνος είχε ένα κακό φινάλε στο παιχνίδι του (εξ ου κι έγινε αλλαγή στο 83’), όχι μόνο με λάθος πάσες, αλλά και χάνοντας κάποια στιγμή την μπάλα μέσα από τα πόδια του και δίνοντας έτσι αντεπίθεση στους γηπεδούχους.

· Ο Μπουχαλάκης που σαν να έπαιξε λίγο περισσότερο οκτάρι, έκανε μία εμφάνιση μάλλον χαμηλών τόνων. Πέρασε τέσσερις-πέντε ωραίες μπαλιές, είχε ένα ωραίο κλέψιμο της μπάλας και μία έξοχη επέμβαση μπροστά από τα στόπερ, αλλά από τον δεύτερο αμυντικό σου χαφ περιμένεις πολύ παραπάνω πράγματα ιδίως στο επιθετικό κομμάτι. Όμως και λάθη εύκολα έκανε και δύο φορές που σούταρε την πρώτη κοντραρίστηκε και τη δεύτερη ήταν αψυχολόγητη η επιλογή του. Και δύο φορές που βγήκε μπροστά σε αντεπίθεση με καλές ενέργειες και προϋποθέσεις, την μία χάλασε επιπόλαια την επικίνδυνη ενέργεια του Ποντένσε και τη δεύτερη αντί να πασάρει αριστερά του στον Χασάν πήγε σε κάτι εντελώς εξεζητημένο και κόπηκε εύκολα.

· Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος αν η όλη εικόνα τους έχει να κάνει με την έλλειψη χημείας καθότι έπαιζαν ουσιαστικά για πρώτη φορά μαζί στην ενδεκάδα, όμως δεν ήταν αυτή παρουσία κεντρικών χαφ του Ολυμπιακού σε ένα παιχνίδι ζωή η, θάνατος. Μου φαίνεται, μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, ότι καλύτερα είναι να παίζουν άλλοτε ο ένας κι άλλοτε ο άλλος, ανάλογα με την ιδιαιτερότητα του κάθε αγώνα και τη φόρμα τους. Π.χ. ο Μπουχαλάκης όταν έχει φρεσκάδα, βγάζει φοβερή ένταση στο παιχνίδι του. Αλλά αυτή η φρεσκάδα του δεν έχει διάρκεια σε μία σειρά αγώνων.

· Πάντως, κι οι δύο μαζί δεν έκαναν τις δύο καλές πάσες που έβγαλε ο Νάτχο μπαίνοντας αλλαγή στο 57΄, μία στη φάση του γκολ στον Κούτρη και μία αργότερα στον Ποντένσε, που ένα μέτρο έξω από την περιοχή του Άρη κόπηκε σε φάση, που αν περνούσε τον Σόουζα θα έβγαινε σε τετ α τετ. Ίσως και να κόπηκε με φάουλ (περιέργως η ΕΡΤ δεν έδειξε σε ριπλέι τη φάση), αλλά η ουσία είναι ότι κόπηκε, με τον αντίπαλο στόπερ σε ενέργεια καμικάζι.

· Παρεμπιπτόντως, να υπενθυμίσω ότι ο Νάτχο, όπως τώρα με τον Άρη μπήκε στο 57’ κι έβγαλε στο 67’ την λεγομενη… προασίστ του πολύτιμου γκολ, έτσι και στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι πρωταθλήματος, με τον Απόλλωνα, είχε μπει αλλαγή πάλι στο 58΄και στο 59’ είχε δώσει την πάσα πάρε βάλε στον Φετφατζίδη, που το είχε χάσει στο τετ α τετ με τον αντίπαλο γκολκίπερ.

· Απλά ακόμη δεν έχουμε καταλάβει ακόμη, αν ο έμπειρος μέσος είναι χρησιμότερο για τον Ολυμπιακό να παίζει βασικός η, αλλαγή...