Σκηνές από τα προσεχώς με Φορτούνη-Λοβέρα!

• Λογικό είναι να έπεσαν τα φώτα πάνω στον Φορτούνη και τον Λοβέρα χθες. Για τον πρώτο ήταν η μεγάλη επιστροφή μετά από έξι μήνες στα πιτς. Και για τον δεύτερο τα πρώτα του γκολ με τα «ερυθρόλευκα»!

• Ο Φόρτου έδειξε καλά! Με εξαίρεση τα τρεξίματα, που πάντως ποτέ δεν ήταν και το φόρτε του, φάνηκε ότι δεν θα αργήσει η ώρα που θα μπει ξανά δυνατά. Οι περισσότερες πάσες δεν του βγήκαν, αλλά λογικά θα βρει πάλι την εμπιστοσύνη στον εαυτό του παίζοντας.

Είχε ένα καλό σουτ, ένα καλό στημένο, μία καλή κάθετη και δεν σκόραρε σε ένα γύρισμα του Ομάρ μόνο γιατί βρέθηκε ένα βήμα πίσω από τη φάση. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό έχει να κάνει με την μεγάλη συμμετοχή του στο παιχνίδι-ζητούσε μπάλα και για 40 λεπτά ήταν πολύ «μέσα» στο ματς.

• Ο Λοβέρα βγάζει πραγματικά καλές στιγμές. Του λείπει η διάρκεια, κάνει μερικές φορές τα εύκολα δύσκολα με το να φλυαρεί με την μπάλα ανάμεσα σε τρεις αντίπαλους, όμως αυτά τα πράγματα διορθώνονται. Και κάθετα παίζει και καλά χτυπήματα από φάουλ έχει και ντρίμπλα στο ένας μ΄ ένα (και στο ένας με δύο!) και αλλάζει καλά το παιχνίδι έχει και είδαμε ότι μπορεί να σκοράρει κι όμορφα γκολ.

Προσωπικά γκολ, καθότι στο μεν πρώτο ο ίδιος έκλεψε την μπάλα, στο δε δεύτερο πήρε την απόκρουση της άμυνας και εξαπέλυσε τον κεραυνό του! Να προσέξουμε ότι στο 1-0, είχε την επιλογή της πάσας και στο ξεκίνημα της φάσης στον Γκερέρο και στην κατάληξη στον Ραντζέλοβιτς. Όμως, φανέρωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση και τέλειωσε μόνος του, με υποδειγματικό τρόπο. Κι είναι και μαχητής, γυρίζει και μαρκάρει-προφανώς του έκανε καλό που ο προπονητής τον έβαλε σε ρόλο οκταριού στο πρώτο ματς Κυπέλλου, για να μάθει να έχει και καλύτερη ανασταλτική συμπεριφορά.

• Τι πρόσεξα και μου άρεσε περισσότερο απ΄ όλα; Ότι έπαιξαν για πρώτη φορά μαζί ο Φορτούνης κι ο Λοβέρα (ο Αργεντίνος με την είσοδο του Έλληνα διεθνή μετατοπίστηκε στα πλάγια από εκεί που ήταν δεκάρι) για 40 λεπτά και έδειξαν καλή χημεία. «βρίσκονταν» εύκολα ο ένας με τον άλλο, προφανέστατα γιατί κι ο μικρός είναι καλός μπαλαδόρος. Μου δημιουργήθηκαν στο μυαλό σκηνές από τα προσεχώς με Φορτούνη-Λοβέρα…

• Ευχάριστο είναι που βρήκε πάλι το χαμόγελο του ο Γκερέρο με τα γκολ που έβαλε-και δη με επίσης πολύ καλά τελειώματα στις φάσεις. Έχασε κι άλλες τέσσερις ευκαιρίες (στη μία άγγιξε το χατ τρικ), αλλά έτσι είναι με τους σέντερ φορ, πρέπει να μπουν σε όσο το δυνατόν περισσότερες φάσεις και να βάλουν όσο το δυνατόν περισσότερα γκολ. Τουλάχιστον να ανέβει λίγο η ψυχολογία του, γιατί είδαμε και πόσα εύκολα λάθη έκανε, ιδίως πριν κάνει το πρώτο γκολ.

• Ο Ραντζέλοβιτς είναι αυτός που φάνηκε λιγότερο απ΄ όλους. Μοιάζει να έχει χάσει λίγο το ηθικό του, προφανώς γιατί περίμενε να παίξει περισσότερο στο πρωτάθλημα. Πάντως, δύο-τρεις καλές κινήσεις σε 52 λεπτά Κυπέλλου με την Καλαμάτα είναι πολύ φτωχός απολογισμός.

• Ο πιτσιρικάς ο Λιάτσος είναι επιθετικογενής παίκτης που έχει και τα δύο πόδια και δείχνει να το έχει στο συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Αγχωμένος ήταν, αλλά σημασία έχει ότι έκανε ένα μεγάλο βήμα στα 17 του παρακαλώ!

• Από τον Λάζαρο αυτό που μου άρεσε χθες ήταν οι καλές του έξυπνες πάσες, που δημιούργησαν τέσσερις προϋποθέσεις για ευκαιρίες, εκ των οποίων οι δύο έγιναν γκολ! Το έχει αυτό ο έμπειρος άσος και πρέπει να επιμείνει σε αυτό. Στον κυνηγό δεν είναι μόνο το γκολ-παρεμπιπτόντως, τη μία φορά που βρέθηκε σε θέση βολής ήταν πολύ άστοχος. Ο κυνηγός πρέπει και να φτιάχνει γκολ κι ο Λάζαρος το έχει κι αυτό το στοιχείο. Και θα έρθουν και τα γκολ.