Πέντε κουβέντες για τον Ολυμπιακό και τον Πέδρο Μαρτίνς…

· Λογικό είναι να γίνεται πολύς λόγος για τον Πέδρο Μαρτίνς, καθότι πρόκειται για τον καινούριο τεχνικό του Ολυμπιακού, με την ιδιαιτερότητα μάλιστα ότι για πρώτη φορά ο σύλλογος κλείνει προπονητή τόσο νωρίς, από την πρώτη βδομάδα του Απρίλη! Το σχετικό ρεκόρ πρέπει να το έχει ο… Μπάγεβιτς, όταν πριν 22 ολόκληρα χρόνια είχε κλείσει στον Ολυμπιακό περίπου τέτοια εποχή ή μάλλον και λίγο νωρίτερα…

· Τέλος πάντων, τώρα λένε κάποιοι ότι θα έπρεπε ο Ολυμπιακός να φέρει κάποιον άλλο προπονητή, με πιο πλούσιο βιογραφικό από του Μαρτίνς. Το πρώτο ερώτημα είναι ποιόν… Το ιδανικό, για εμένα, θα ήταν να ερχόταν ο Μάρκο Σίλβα, αλλά όλες οι ενδείξεις μας πείθουν ότι έχει το μυαλό του πάντα σε πιο μεγάλα ψάρια, από την στιγμή που δούλεψε σε δύο κλαμπ της Πρέμιερ Λιγκ. Ενδιαφέρουσα θα έβρισκα τη λύση του Βλάνταν Μιλόγεβιτς, αλλά «ενστάσεις» θα υπήρχαν και γι' αυτόν, αναφορικά με το βιογραφικό του και τις εμπειρίες του.

· Να έρχονταν λοιπόν ποιός; Κάποιος σαν τον Όσκαρ Γκαρθία, που είχε «διαφορετικό» βιογραφικό, υπό την έννοια ότι προέρχονταν από την Ακαδημία της Μπαρτσελόνα και είχε πάρει πρωταθλήματα, έστω στην Αυστρία με τη Σάλτσμπουργκ και στο Ισραήλ με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ; Μα τον είδαμε τον Καταλανό…Εδώ ο Χάσι αν μη τι άλλο έβαλε τον Ολυμπιακό στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, δίνοντας του τεράστια ανάσα στο ταμείο του. Ο Λεμονής βοήθησε στο να σταθεί η ομάδα με αξιοπρέπεια στους ομίλους της διοργάνωσης και έφερε τον Ολυμπιακό πρωταθλητή χειμώνα. Κι ήρθε ο Όσκαρ, μοναδικός Ισπανός προπονητής που δεν έχει δουλέψει στην Ισπανία… και τα γκρέμισε όλα εν ριπή οφθαλμού!

· Ας σκεφθούμε λίγο ρεαλιστικά: τόσα χρόνια ο Ολυμπιακός προσέλκυε πολύ πιο εύκολα προπονητές, αλλά και παίκτες. Γιατί είχε το δέλεαρ της απευθείας συμμετοχής στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ. Ήξερε ο άλλος ότι θα έβαζε στο βιογραφικό του παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο φετινός Ολυμπιακός δεν μπορεί να δώσει ευρωπαϊκό δέλεαρ σε προπονητή. Πιθανότατα θα παίξει στον γ' προκριματικό του Γιουρόπα Λιγκ κι ίσως ακόμη χειρότερα, στον β'! Οι δε πιθανότητες έστω για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, ως δεύτερος στο πρωτάθλημα, μοιάζουν ελάχιστες, έτσι όπως τα κατάφερε ο Γκαρθία κι οι παίκτες του στη Λιβαδειά…

· Πρέπει, άρα, να βλέπουμε την πραγματικότητα: άλλη δυναμική είχε στην Ευρώπη ο Ολυμπιακός όταν έρχονταν ο Ζαρντίμ, ο Σίλβα κ.α. και άλλη δυναμική έχει αυτή την στιγμή. Μπορεί να μην μας αρέσει, αλλά έτσι είναι. Φάνηκε, άλλωστε, ακόμη και με τον μόλις ένα πόντο που πήρε στους ομίλους, ενώ κάθε σεζόν είχε από εννέα έως και δέκα…Ακόμη και σε επίπεδο πρωταθλήματος να το δούμε, διότι είναι σημαντικό για ένα προπονητή να έχει την ευκαιρία να κάνει πρωταθλητισμό, είμαστε υποχρεωμένοι να λάβουμε υπόψιν μας ότι τόσα χρόνια ο Ολυμπιακός ήταν σε μόνιμη βάση πρωταθλητής, ενώ τώρα είναι τρίτος πίσω από τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ…

· Υπό αυτή την έννοια, όταν κλείνεις συμφωνία με ένα κατά κοινή ομολογία καλό Πορτογάλο προπονητή , τουλάχιστον στη θεωρία γιατί στην πράξη ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου βγει, δεν κάνεις κακή κίνηση. Ειδικά αν σκεφθείς όχι μόνο τον Μουρίνιο η, την επιτυχία του Φερνάντο Σάντος, αλλά και τόσους ακόμη Πορτογάλους τεχνικούς, όπως τον Ζαρντίμ, τον Μάρκο Σίλβα, τον Καρβαχάλ (πορεία σωτηρίας στην Πρέμιερ Λιγκ με τη Σουόνσι), τον Νούνο (πρώτος με τη Γουλβς στην Τσάμπιονσιπ), τον Περέιρα (πρώτος με την Σαγκάη στην Κίνα), τον Πάουλο Φονσέκα (Σαχτάρ), τον Βίλας Μπόας κ.α.

· Άσε που το ζητούμενο στον Ολυμπιακό δεν είναι τόσο πολύ το ποιος ήρθε προπονητής, όσο το πόσο θα τον αφήσουν να δουλέψει. Κόσμος, Τύπος, αλλά και κάποιοι από τον «περίγυρο» του συλλόγου…

· Και νομίζω ότι έχει μία σημασία ότι αφενός μεν ο Ολυμπιακός τον είχε σταμπάρει πολύ καιρό, για την ακρίβεια ένα ολόκληρο χρόνο τον Μαρτίνς, αφετέρου δε ότι ο άνθρωπος μοιάζει να ήρθε σε μία ομάδα την οποία σέβεται, ίσως περισσότερο από έναν άλλο νεαρό προπονητή που ενδεχομένως την έβλεπε απλά σαν ένα σκαλοπάτι η, από έναν άλλο έμπειρο προπονητή, που ενδεχομένως την έβλεπε σαν απλά «μία ακόμη δουλειά»…