Πάλι από κάτω μας οι Γερμαναράδες!

• Να λοιπόν που η 5η ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος απέκλεισε την 7η ομάδα ολόκληρης Μπουντεσλίγκα! Κι η Μάϊνζ προστέθηκε στην αλυσίδα των γερμανικών συλλόγων, που λύγισαν μπροστά στους αντιπάλους τους από την Ελλάδα. Μπορούσια Ντόρτμουντ, Μπάγερ Λέβερκουζεν, Βέρντερ Βρέμης, Χέρτα, Σάλκε, Αμβούργο! Όλες έχουν βρεθεί από κάτω!

• Ο Αστέρας Τρίπολης έκανε μία εκπληκτική προσπάθεια και στα δύο παιχνίδια και με το σπαθί του πήρε τη μεγαλύτερη πρόκριση της ιστορίας του, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται για μία ομάδα με χαρακτήρα. Μην ξεχνάμε ότι σταθερά τα τελευταία τρία χρόνια η Τρίπολη είναι στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας, από την 3η έως την 6η θέση, έφτασε τελικό Κυπέλλου, παλεύει για την Ευρώπη, παίζει στην Ευρώπη και αυτό που της έλειπε σε αυτό το επίπεδο ήταν το κάτι παραπάνω, που το βρήκε απόψε, αν και θα μπορούσε να το είχε βρει και νωρίτερα, πέρσι με τη Ραπίντ Βιέννης η, πρόπερσι με την πορτογαλική Μαρίτιμο, όταν είχε μείνει έξω στις λεπτομέρειες.

• Αλλά η τρίτη φορά ήταν κι η τυχερή για τον Αστέρα, για τον οποίο παρεμπιπτόντως πρέπει να πω ότι άξιζε από τον κόσμο της
Αρκαδίας αν μη τι άλλο να γέμιζε το γήπεδο σε αυτό το ματς…

• Πρωταγωνιστές της ομάδας οι Αργεντίνοι, με τον Ντε Μπλάσις, που περιέργως δεν κινεί το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων μας, να πετυχαίνει ένα εντυπωσιακό, πράγματι τυχερό γκολ, αλλά και να δίνει την ασίστ για το δεύτερο και τον Μάσα να ξεπερνάει τον εαυτό του στο φινάλε και μετά από ένα μέτριο 60λεπτο να έχει τρεις τελικές: δύο γκολ κι ένα δοκάρι!!! Συν το δοκάρι που είχε στη Γερμανία (αλά…Σίντεφελντ, με τα δοκάρια σε Λιέγη και Λεωφόρο!). Αυτός ο Αργεντίνος, σε αντίθεση με τον Ντε Μπλάσις, δεν δείχνει επικίνδυνος, αλλά όταν βρεθεί σε θέση βολής...πονάει πολύ τον κάθε γκολκίπερ-κι ο νεαρός Γερμανός είναι πολύ καλός κι αμφιβάλλω αν ο Καπίνο του πάρει τη θέση.

• Ο Αστέρας έπαιξε και τα δύο παιχνίδια χωρίς το βασικό του φορ, τον τραυματία Μπαράλες και απόψε ουσιαστικά έχασε πολύ γρήγορα και δεύτερο βασικό κυνηγό του, τον Μπαντιμπαγκά, λόγω τραυματισμού! Κι όμως τα ξεπέρασε όλα, αφού στο ποδόσφαιρο πάντα μετράει ποιοι παίζουν-και πως παίζουν-κι όχι οι απόντες…

• Ο νεαρός προπονητής Βεργέτης με εξέπληξε που δεν ξεκίνησε τον Σανκαρέ, την στιγμή που για τους γρήγορους κυνηγούς της Μάϊνζ πιστεύω πως χρειάζονταν ένας στόπερ-καμικάζι, παρά ο Ζησόπουλος. Όμως, η δική μου έκπληξη δεν έχει καμία σημασία. Ο Βεργέτης εμφάνισε μία πολύ ανταγωνιστική ομάδα, αντιμετώπισε τακτικά με επιτυχία όλες τις αναποδιές και θεωρώ ότι σήμερα ήταν και πιο έξυπνος από πλευράς στρατηγικής σε σχέση με το πρώτο ματς.

• Διότι, μπορεί ο Αστέρας στη Γερμανία να μας έβγαλε τα μάτια στο α΄ημίχρονο, οπότε κι είχε λιώσει τους γηπεδούχους, αλλά στην επανάληψη έδειξε να είχε «σκάσει» και έπαιξε ως το 90’ απλά για να κρατήσει την ήττα στο 0-1. Δικαιώθηκε, βέβαια, αφού το γύρισε το ματς στην Τρίπολη με το εντυπωσιακό 3-1, όμως το πλάνο βοήθησε ακόμη περισσότερο αυτή τη φορά: ο Αστέρας κράτησε τώρα πολύ περισσότερες δυνάμεις για να κτυπήσει δυνατά στο φινάλε, θέλοντας να ασφαλίσει μέχρι το 60’ την εστία του.

• Του έκατσε το τυχερό 1-0, με τον Ντε Μπλάσις να είχε, πάντως, την ευκαιρία με κεφαλιά ψαράκι να έβαζε από νωρίτερα την ομάδα του μπροστά στο σκορ,. Έφαγε το γκολ που ήθελε να αποφύγει από μία φάση-καρμπόν με άλλη φάση λίγα λεπτά νωρίτερα πάλι με τον σκόρερ Κου, τον οποίο δεν πρέπει να αφήσεις να «γυρίζει». Και είναι η αλήθεια ότι στη συνέχεια ο Αστέρας κάθισε ψυχολογικά κι είχε την τύχη να μην δεχθεί σε τρεις φάσεις ένα δεύτερο γκολ, που θα ήταν ταφόπλακα.

• Όμως, με τις αλλαγές του Βεργέτη έγινε η επική αντεπίθεση στο β΄μισό του β΄ημιχρόνου. Η μία αλλαγή, ο Μπακασέτας ξεκίνησε δεξιοτεχνικά το 2-1 κι ο δεύτερη αλλαγή, ο Σανκαρέ σε ρόλο φορ παρακαλώ (!) έφτιαξε το 3-1. Για να γυρίσει πίσω μετά και να είναι ο πανύψηλος στόπερ ο βράχος της άμυνας ως το τέλος.

• Πραγματικά μιλάμε για μαγκιόρικη πρόκριση. Να χάνεις πρώτο ματς έξω 0-1, να ισοφαρίζεσαι στο σπίτι σου 1-1 στο φινάλε του ημιχρόνου και να κάνεις το 3-1, είναι μεγάλη μαγκιά.

• Χρειάζεται και η τύχη, την οποία είχε ο Αστέρας στο δοκάρι του φοβερά επικίνδυνου Οκαζάκι, αλλά κοιτώντας και τα δύο παιχνίδια, πρέπει όλοι να δεχθούμε πως δεν ήταν μία τυχερή πρόκριση. Ήταν μία πρόκριση την οποία κυνήγησαν τα παιδιά της ομάδας της Τρίπολης και την πήραν άξια!