Όταν καλύτερος παίκτης σου με τον Απόλλωνα είναι ο στόπερ…

· Εξηγούσα χθες αρκετές ώρες πριν τον αγώνα, γιατί έβλεπα δύσκολο το παιχνίδι με τον Απόλλωνα για τον Ολυμπιακό.

· Για να είμαι ειλικρινής, σκεφτόμουν να γράψω ότι και με μισό μηδέν να κέρδιζε ο Ολυμπιακός ευχαριστημένος θα ήμουν! Διότι, όταν είσαι ο Ολυμπιακός κι έχεις πάρει ένα πόντο από τους εννιά διαθέσιμους στις τρεις προηγούμενες αγωνιστικές (ΠΑΟΚ 0-1, ΑΕΚ 1-1, ΟΦΗ 0-1), το πρώτο που πρέπει να κοιτάξεις είναι να γυρίσεις στις νίκες. Όλα τα άλλα έπονται.

· Υπό αυτή την έννοια, για τον Ολυμπιακό ήταν μεγάλη δουλειά που κέρδισε χθες, έστω τον ουραγό και άποντο Απόλλωνα. Απλά ας φανταστούμε πώς θα ήταν σήμερα η κατάσταση στον Ολυμπιακό αν το χθεσινό παιχνίδι έληγε 0-0. Η, ακόμη και 0-1, γιατί και 0-1 θα μπορούσε να λήξει…

· Από εκεί και πέρα, η εμφάνιση ήταν όντως για προβληματισμό. Όταν παίζεις μέσα στο Καραϊσκάκη με τον Απόλλωνα κι ο μοναδικός σου σταθερά καλός παίκτης σε όλη τη διάρκεια του αγώνα είναι ο σέντερ μπακ, αυτό τα λέει όλα. Διότι μπορεί να αναδείχθηκε mvp λόγω του γκολ ο Μάνος, αλλά ο μόνος ‘ερυθρόλευκος’ που έπαιξε καλά και σοβαρά και αποφασιστικά σε όλο το παιχνίδι ήταν ο Βούκοβιτς.

· Σαν συνέχεια της έξοχης εμφάνισης του την Πέμπτη στο Λουξεμβούργο, ο Σέρβος διεθνής ήταν ένας πραγματικός ηγέτης της άμυνας του Ολυμπιακού. Κι από τους λίγους που έβγαλαν προσωπικότητα μέσα στο παιχνίδι, μαζί με τον Φορτούνη, τον Λάζαρο και τον Νάτχο. Είχε καλές επεμβάσεις σε κάποιες όχι εύκολες καταστάσεις, πήρε όλες τις κεφαλιές στο αμυντικό κομμάτι, απείλησε κι επιθετικά με μία κεφαλιά κοντινή μεν, αλλά από δύσκολη θέση κι έκανε και κάτι πάρα σημαντικό για τέτοια παιχνίδια: κυκλοφόρησε πάρα πολύ σωστά την μπάλα από πίσω. Έβγαλε ωραίες πάσες και στον Φορτούνη και στους κυνηγούς κι από μία τέτοια δημιουργήθηκε κι η καλύτερη φάση του α΄ ημιχρόνου, του Λάζαρου.

· Ο Βούκοβιτς είχε μία αρχηγική παρουσία, ακόμη κι όταν πήγε και τα «έχωσε» στον ανεκδιήγητο χθες (διαιτητή) Ζαχαριάδη. Κι αποτελεί ευτύχημα για τον Ολυμπιακό, που φαίνεται να βρίσκει πάλι τον καλό εαυτό του ο αριστεροπόδαρος άσος, αυτό τον εαυτό που είχαμε δει στο ξεκίνημα της σεζόν. Κι ίσως είναι μία λύση να μην υπερχρησιμοποιηθεί πάλι, ώστε να βγάζει φρεσκάδα το παιχνίδι του.

· Τώρα, αν θέλετε την γνώμη μου, το μεγάλο πρόβλημα επιθετικά ο Ολυμπιακός το είχε γιατί ήταν απογοητευτικά τα μπακ του, στα δημιουργικά τους καθήκοντα. Σε τέτοια παιχνίδια, κόντρα σε μαζικές άμυνες, αν δεν πάρεις βοήθειες από τα άκρα σου, την έβαψες. Και το παιχνίδι του Ολυμπιακού βασίζεται ακριβώς στις προωθήσεις των ακραίων του μπακ.

· Όμως, χθες ο μεν Κούτρης αμυντικά ήταν καλός και κέρδιζε τις μονομαχίες, αλλά έμοιαζε άδειος από βενζίνη κι είναι ζήτημα αν πέρασε μία καλή σέντρα σε ολόκληρο το 90λεπτο, ο δε Ομάρ επίσης δεν είχε πρόβλημα πίσω, αλλά δεν έκανε ούτε μία καλή ενέργεια μπροστά! Παρότι μάλιστα ο Σισέ στα πρώτα 20 λεπτά του έβγαλε δύο έξοχες πάσες μέσα στην περιοχή του Απόλλωνα. Όταν δε του έκανε ένα ωραίο τακουνάκι ο Φορτούνης, ο Ομάρ το μόνο που έκανε ήταν να γλιστρήσει…

· Τώρα για τον Φετφατζίδη, τι να σχολιάσω. Στο πρώτο του τετ α τετ, με τον ΠΑΣ, έστειλε την μπάλα στο δοκάρι, με εξουδετερωμένο τον γκολκίπερ. Στο δεύτερο τετ α τετ, με την Μπέτις, τον νίκησε εύκολα ο αντίπαλος γκολκίπερ. Στο τρίτο τετ α τετ, με την ΑΕΚ, δεν βρήκε καν εστία. Στο τέταρτο τετ α τετ, με τον Απόλλωνα, πάλι δεν βρήκε εστία!

· Κι αυτό που πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω, είναι ότι κοντρολάρει την μπάλα και δεν σηκώνει το βλέμμα του να δει που είναι ο γκολκίπερ, που είναι η εστία. Έχει τα μάτια του μόνο πάνω στην μπάλα. Και γι΄ αυτό χάνει και το γκολ-μοιάζει σαν να μην έχει καμία αίσθηση του χώρου…