Ολυμπιακός: Καλογερόπουλος η επιστροφή, Κωστή γκολάρες, Καρμπόβνικ…

• Αν για κάτι χάρηκα στο τελευταίο παιχνίδι του Ολυμπιακού Β, προχθές στο 1-1 με την Ξάνθη στο Ρέντη, ήταν για ένα παίκτη του Ολυμπιακού, από τους πιο μικρούς σε ηλικία.

• Στον Καλογερόπουλο αναφέρομαι, στον πιτσιρικά (17,5 ετών) στόπερ, τον οποίο είχαμε γνωρίσει στο τέλος της περσινής σεζόν, όταν ο Πέδρο Μαρτίνς, προς γενική έκπληξη, για τα δικά του δεδομένα, τον είχε προωθήσει στην πρώτη ομάδα και του είχε δώσει μάλιστα τρία παιχνίδια στα πλέι οφς, τα δύο βασικός (ΠΑΟ-Ολυμπιακός 1-4 και Αστέρας-Ολυμπιακός 0-0).

• Στη φετινή σεζόν, λοιπόν, αγωνιζόμενος με τον Ολυμπιακό Β, νομίζω ότι ο Καλογερόπουλος άρχισε να κάνει μάλλον βήματα προς τα πίσω, παρά εμπρός. Είχε κι ένα τραυματισμό που τον άφησε εκτός δράσης πάνω από ενάμιση μήνα και προφανώς επηρεάστηκε. Αλλά στο παιχνίδι με την Ξάνθη, το παιδί ήταν πάλι ο Καλογερόπουλος που είχαμε δει πέρυσι, στα καλά του σημεία του παιχνιδιού εννοώ. Για την ακρίβεια ήταν ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού.

• Έβγαινε πρώτος κι έκοβε, έκανε τάκλιν, έπαιρνε κεφαλιές, περνούσε καλές πάσες μπροστά, έβγαζε μία ηρεμία στο παιχνίδι του και ήταν ένας κεντρικός αμυντικός για τον οποίο δεν μπορούσες να βάλεις στοίχημα ούτε ένα Ευρώ ότι είναι 17,5 ετών. Δεν λέω ότι ήταν τέλειος, αφού οι τοποθετήσεις του θέλουν δουλειά, και παραστάσεις, αλλά μακάρι να συνεχίσει έτσι, να βρει μία σταθερότητα και μία διάρκεια, γιατί τέτοια ταλέντα δεν βρίσκονται εύκολα. Δεν ξέρω τι θα κάνει στον Ολυμπιακό ο Κινκουέ, ο στόπερ που αποκτήθηκε από την Ίντερ-ξέρω ότι ο Ολυμπιακός Β έχει δύο πολύ καλά στόπερ, τον πιο έμπειρο (21χρονο) Μπαγκαλιάνη, που επίσης είχε καλή παρουσία προχθές, και τον Καλογερόπουλο. Όπως ξέρω κι ότι ο Κινκουέ έχει να εμφανιστεί να παίξει στον Ολυμπιακό Β από τις 18 Δεκέμβρη. Άρα, εδώ κι ενάμιση μήνα.

• Κατά τα άλλα, η ομάδα του Ιμπαγάσα έβγαλε ανωριμότητα στο παιχνίδι της Τετάρτης: να προηγείσαι στο 93’ και μέσα σε ένα λεπτό και 15 δευτερόλεπτα να ισοφαρίζεσαι, στο 94’, μόνο αυτό δείχνει, ανωριμότητα. Αντί να συγκεντρωθούν να κρατήσουν το σκορ στο τελευταίο λεπτό, πήγαιναν και πανηγύριζαν σαν τρελοί, άλλοι στον πάγκο, άλλοι μόνοι τους, άλλοι έβγαζαν τις φανέλες τους κλπ, κλπ. Συγκέντρωση μηδέν και 1-1, σε μία φάση στην οποία δεν λειτούργησε απολύτως τίποτα σε ολόκληρη την ενδεκάδα από την αριστερή πλευρά και τον άξονα.

• Κρίμα για το πολύ ωραίο γκολ του Κωστή (κι αυτός κοιμήθηκε στο 1-1). Ο Κύπριος είναι ο κατ΄ εξοχήν παίκτης του Ολυμπιακού Β επιθετικά, που έχει το χάρισμα της καλής τελικής, γκολ (κυρίως) κι ασίστ. Εξ ου και πρώτος σκόρερ του, με πέντε γκολ, παρότι άλλες φορές παίζει δεκάρι κι άλλες πλάγια στην επίθεση. Έχει ορισμένα πραγματικά πολύ καλά τελειώματα, με τη διαφορά ότι δίνει σε σχεδόν κάθε παιχνίδι μόνο ψήγματα της αξίας του. Έτσι όμως δεν γίνεται. Με δύο-τρεις καλές στιγμές σε έναν αγώνα, δεν μπορείς να πας πουθενά, εννοώ πιο πάνω. Για κάποιο λόγο δεν το κατανοεί ακόμη ο Κωστή, στα 22 του.



• Για τον Ξενιτίδη (22) έχω βαρεθεί να γράφω καλά λόγια. Δεν πρέπει να υπάρχει παιχνίδι στο οποίο να μην έχει διακριθεί. Ήταν δημιουργός του γκολ, είχε όμορφες ενέργειες και μπορούσε να σκοράρει κι ο ίδιος-απλά πρέπει να σταματήσει να κάνει το λάθος να σουτάρει από τα 25 μέτρα. Γκολ θα έχει πραγματικά σοβαρές πιθανότητες να βάλει, όταν σουτάρει από τα 20 και τα 18 μέτρα…Δεν ξέρω αν ο Ολυμπιακός, σε επίπεδο πρώτης ομάδας, του δώσει την ευκαιρία, που θα έπρεπε δικαιωματικά να είχε πάρει περισσότερες κι όχι μόνο μία στο Αγρίνιο στο Κύπελλο, όπου ήταν και πολύ καλός. Ξέρω, όμως, ότι μπορεί να παίξει σε οποιαδήποτε ομάδα Α΄ Εθνικής.

• Κι ο Αποστολόπουλος κάνει καλή δουλειά. Είναι θετικός πίσω. Έχεις μαζί του το κεφάλι σου ήσυχο σε γενικές γραμμές για την ηλικία του (19). Αν όμως ζητάει τα παραπάνω βήματα πρέπει να δουλέψει πολύ περισσότερο το επιθετικό του κομμάτι. Να εκμεταλλευθεί ότι καθαροί αριστεροπόδαροι μπακ δεν υπάρχουν πολλοί. Και να μην απογοητευθεί που ο Μαρτίνς έχει πάρει στην πρώτη ομάδα για εναλλακτική λύση στη θέση του αριστερού μπακ τον Κίτσο, που είναι αριστερό εξτρέμ. Να κάνει τη δουλειά του ο Αποστολόπουλος και άμα βελτιωθεί θα δικαιωθεί.

• Αυτός που πραγματικά απογοητεύει είναι ο Πινακάς. Στην αρχή έλεγα ότι του λείπουν παιχνίδια, ρυθμός κλπ. Αλλά τώρα έχει παίξει πέντε παιχνίδια βασικός και ψάχνεις με το φανάρι να βρεις μία καλή του ενέργεια. Ο Μαρίνος σε αυτό το ματς επέστρεψε στη μετριότητα, μετά το ωραίο γκολ του τέσσερις ημέρες νωρίτερα- το ίδιο κι ο έτερος εξτρέμ Τσέλιος. Απογοητευτική δε ήταν η εικόνα του Σουρλή, που υποτίθεται ότι ερχόμενος από την πρώτη ομάδα πρέπει να κάνει τη διαφορά.

• Τέλος, βλέποντας τον Καρμπόβνικ σε ρόλο δεξιού μπακ, σκεφτόμουν αν είναι καλύτερος από τον βασικό δεξιό μπακ της Β ομάδας, τον Νίκολιτς…Όταν ο Γιούγκο «έχει τα μυαλά του», δεν βλέπω διαφορά. Η, μάλλον βλέπω…