Τα συν και τα πλην Ιμπόρα και Κίνι και η εικόνα του Ρέτσου

· Μεταξύ άλλων από το χθεσινό φιλικό επιβεβαιώσαμε ότι ο Μαρτίνεθ δεν θέλει να βλέπει τον Ζίνκερναγκελ και τον Πέπε, όπως και ότι δεν υπολογίζει τον Μπιτίκι.

· Ενδιαφέρον έχει που είδαμε για πρώτη φορά τον Ιμπόρα με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Και διαπιστώσαμε τα καλά και τα άσχημα του. Για παράδειγμα είναι μία φιγούρα που και λόγω ύψους και γενικά παραστήματος δεσπόζει εκεί στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Μπορεί και κόβει και κλέβει και κυκλοφοράει την μπάλα, ενώ μας έδειξε την ικανότητα του να βγει από τα πλάγια και να σεντράρει επικίνδυνα, αλλά και να συνεργαστεί έξυπνα με τον Φορτούνη, όπως συνέβη στο ξεκίνημα της ισοφάρισης του Μασούρα. Όπως είδαμε, από την άλλη, να του περνάνε κάθετες πάσες από τον άξονα και να μην μπορεί να σταματήσει αντίπαλες επιθέσεις από τον ίδιο χώρο. Ας έχουμε στο μυαλό μας κι ότι έπαιξε με λίγες προπονήσεις στα πόδια του και σε ένα άγνωστο ακόμη γι΄ αυτόν περιβάλλον. Ωστόσο, τα γενικότερα χαρακτηριστικά ενός παίκτη δεν αλλάζουν κι αυτά είναι που μας έδειξε χθες.



· Ο Κίνι, κλασικά δεξιοπόδαρος που άρα παίζει κι από αριστερά αλλά δεν σημαίνει ότι βολεύεται από αριστερά, είχε καλές και κακές στιγμές. Στη φάση του γκολ προωθήθηκε πραγματικά ωραία, ενώ έκανε το ίδιο και λίγο αργότερα, όμως δεν έβγαλε αυτοπεποίθηση και δεν σούταρε από θέση που έπρεπε να σουτάρει. Όταν χρειάστηκε αμυντικά έκανε δυναμικά τάκλιν κι έκοψε, ωστόσο τον είδαμε και να χάνει πολύ εύκολα την μπάλα μέσα από τα πόδια του, αλλά και να του βγάζουν πάσα στην πλάτη της άμυνας χωρίς να καταλάβει τίποτα και να δημιουργείται ευκαιρία για τον αντίπαλο. Η πρώτη αίσθηση που μου έδωσε είναι ότι δεν μπορεί να αναπληρώσει ως βασικός τον Ρέαμπτσιουκ η, τον (σε νορμάλ κατάσταση ευρισκόμενο) Ρόντινεϊ. Ως εναλλακτική επιλογή, είναι κάτι διαφορετικό.

· Να υπενθυμίσω ότι χθες ο Ρέαμπτσιουκ, με καλοζυγισμένες σέντρες, έφτιαξε τις δύο από τις τρεις-τέσσερις καλές ευκαιρίες του Ολυμπιακού, του Μπιέλ στο α΄ ημίχρονο και το δοκάρι του Ελ Αράμπι στο β΄. Μολονότι είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι ακόμη στα καλύτερα του, είτε γιατί έχει το μυαλό του και στη μεταγραφή, είτε γιατί προσπαθεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα του νέου προπονητή.

· Νομίζω ότι η πιο ευχάριστη διαπίστωση από το χθεσινό φιλικό για τον Ολυμπιακό σε ατομικό επίπεδο έχει να κάνει με τον Ρέτσο. Παίζοντας στο β΄ ημίχρονο ήταν πραγματικά μία μεγάλη βοήθεια για την άμυνα, με την ικανότητα που έδειξε να βγαίνει συνεχώς πρώτος στην μπάλα, να μαρκάρει ψηλά, να κάνει πιεστικές άμυνες, να κάνει και κρίσιμη επέμβαση όταν χρειάστηκε, αλλά και να μοιράσει ψύχραιμα από πίσω.



· Το θέμα με τον Ρέτσο είναι να κατανοήσει κι ο ίδιος γιατί μπαίνοντας σε δύο παιχνίδια ως αλλαγή, ήταν πολύ καλύτερος από το ενδιάμεσο παιχνίδι στο οποίο είχε παίξει βασικός! Και να αποκτήσει μία σταθερότητα, πρωτίστως αποφεύγοντας κάποια επιπόλαια λάθη. Όπως αυτό που έκανε χθες στο 77’, γκρεμίζοντας ένα αντίπαλο επί της γραμμής της περιοχής του Πασχαλάκη σε εναέρια διεκδίκηση. Κατά τα άλλα, μου φαίνεται ότι από πλευράς δυνατοτήτων μπορεί να γίνει ένας από τους τρεις βασικούς στόπερ που πρέπει να έχει ο Ολυμπιακός. Όχι, όμως, παίζοντας μία φορά καλά, μία προβληματικά η, ακόμη και δύο φορές καλά και δύο φορές προβληματικά. Έτσι δεν γίνεται.

· Έτσι, έχουμε και τον Μπα, που πιθανόν να έχει και καλύτερα φυσικά προσόντα. Και τον είδαμε χθες μετά από δύο πραγματικά καλά παιχνίδια που είχε κάνει, να τρώει δύο φάσεις από τον παίκτη του, ενώ πάλι έκανε δουλειά, σταμάτησε σέντρες, έκοψε, πάλεψε. Αλλά, για κάποιο λόγο, αυτή τη φορά χωρίς καθαρό μυαλό.