· Μας άγχωσε ο Ολυμπιακός πάλι, αλλά προσωπικά ήταν κάτι που το περίμενα, για τρεις συγκεκριμένους λόγους.
· Πρώτον, γιατί ο Πανσερραϊκός όταν έρχεται στο Καραϊσκάκη του βγάζει το λάδι του Ολυμπιακού. Πέρυσι, είχε χάσει 0-2 παίζοντας με 10 παίκτες από το 3ο λεπτό, χάνοντας πέναλτι στο 56’, δεχόμενος το πρώτο γκολ στο 63’ και το δεύτερο στο 87’ (με πέναλτι)…Και την αμέσως προηγούμενη φορά που είχε έρθει στον Πειραιά, επί Βαλβέρδε ήταν, οι Σέρρες κρατούσαν την ισοπαλία (2-2) έως το 85ο λεπτό και έχασαν με δύο γκολ στα τελευταία πέντε λεπτά…
· Δεύτερος, γιατί ο Πανσερραϊκός στη φετινή σεζόν είχε βάλει πολύ δύσκολα στους μεγάλους. Κέρδισε 1-0 εντός έδρας την ΑΕΚ μόλις την περασμένη Κυριακή, έχασε 2-3 εκτός έδρας από τον ΠΑΟΚ με δύο πέναλτι που καλύτερα να μην τα σχολιάσουμε και έχασε 1-3 εκτός έδρας από τον Παναθηναϊκό με το σκορ 1-1 έως το 81’, λεπτό στο οποίο σκόραραν το 2-1 οι «πράσινοι» με ένα τυχερό γκολ του Ντζούρισιτς (κόντραρε η μπάλα σε αμυνόμενο κι άλλαξε πορεία).
· Τρίτος, γιατί πολύ απλά ο φετινός Ολυμπιακός δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ότι θα πάρει σίγουρα το τρίποντο, ούτε εντός έδρας, απέναντι σε μία μικρομεσαία ομάδα, από την οποία έλειπαν τέσσερις-πέντε βασικοί παίκτες.
· Βεβαίως, όλα αυτά δεν αλλάζουν την πραγματικότητα, ότι εάν σκόραρε ο Ντέλετιτς στο 92’, θα είχε υποστεί τρομακτικό σοκ ο Ολυμπιακός, καθώς θα ήταν το δεύτερο στη σειρά παιχνίδι του στο Καραϊσκάκη για το πρωτάθλημα (μετά από εκείνο με τον Λεβαδειακό), στο οποίο θα έφερνε 2-2 με ομάδα του β΄ μισού του βαθμολογικού πίνακα, κι ενώ προηγούνταν στο σκορ…
· Κάπως έτσι, η φάση του αγώνα δεν ήταν αυτή στο 92’, καθώς ο Ντέλετιτς έμοιαζε να αιφνιδιάζεται κι ο ίδιος, όπως άπαντες στον Ολυμπιακό, με συνέπεια να χάσει το κοντρόλ από θέση γκολ και να μην μπορέσει να εκτελέσει-και η φάση του αγώνα να είναι αυτή στο 66’, με το νικητήριο γκολ της ομάδας του Μεντιλίμπαρ.
· Είναι δε υπόδειγμα αυτή η φάση για να σκοράρεις γκολ από σέντρα. Αφενός μεν οι παίκτες του Ολυμπιακού κυκλοφόρησαν την μπάλα έξω από την περιοχή του Πανσερραϊκού αρκετά γρήγορα, αλλά ψύχραιμα με Ζέλσον και Έσε, αφετέρου δε ο Ρόντινεϊ, στον οποίο έφτασε η μπάλα για τη σέντρα έδωσε τα σωστά φάλτσα σημαδεύοντας το κεφάλι του καλύτερου σκόρερ της ομάδας του. Μόνο που δεν ήταν μόνο αυτά.
· Πάρα πολύ σημαντικό ήταν ότι στη συγκεκριμένη σέντρα οι παίκτες του Ολυμπιακού είχαν γεμίσει την αντίπαλη περιοχή. Μέσα στο «κουτί» δεν ήταν μόνο ο σκόρερ Ελ Κααμπί, αλλά τόσο οι δύο εξτρέμ (Ζέλσον, Βέλντε), όσο και δύο από τους κεντρικούς παίκτες (Τσικίνο, Έσε). Με πέντε δικούς σου παίκτες να πατάνε στην περιοχή, είναι πιο εύκολα τα ξεμαρκαρίσματα τους, αλλά και το λάθος των αντιπάλων, όπως έγινε από τον Γεωργιανό γκολκίπερ που στην αρχή πήγε να βγει για να μαζέψει την μπάλα, αλλά αμέσως μετά έκανε πίσω.
· Θέλω να πω ότι σέντρα με σέντρα έχει διαφορά. Τόσο αναφορικά με την ποιότητα της, πόσο καλή είναι, όσο και αναφορικά με τις συνθήκες στις οποίες γίνεται. Διότι βλέπουμε π.χ. πολλές σέντρες και είναι μέσα στην περιοχή μόνο ο Ελ Κααμπί και ένας, άντε μάξιμουμ δύο συμπαίκτες του. Όταν λοιπόν ο Πανσερραϊκός παίζει με τρεις στόπερ, εάν εσύ έχεις δύο η, το πολύ τρεις στην περιοχή του την στιγμή της σέντρας, είναι πολύ δύσκολο να πάρει δικός σου παίκτης την κεφαλιά, καθότι εκτός από τους τρεις στόπερ μαζεύονται εκεί και οι δύο μπακ χαφ και οι αμυντικοί χαφ, άρα υπάρχει μεγάλη αριθμητική ανισορροπία.
· Αποδείχθηκε δε, σε αυτό το παιχνίδι ό,τι ακριβώς σχολίαζα από εδώ τις προάλλες, μετά το παιχνίδι με τον Αστέρα. Ότι ο Ολυμπιακός από τις σέντρες που είχε κάνει και τις ευκαιρίες που είχε από αυτές τις σέντρες, θα μπορούσε να είχε κάνει και διπλό στην Τρίπολη. Ακόμη περισσότερο επιβεβαιώθηκε ο Μεντιλίμπαρ που λέει πάντα, «το πρόβλημα δεν είναι οι πολλές σέντρες, είναι οι κακές σέντρες».
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.