Ολυμπιακός: Όταν οι φάσεις και τα γκολ ξεκινάνε από τα στόπερ

· Οι περισσότερες νίκες πλέον στο ποδόσφαιρο ξεκινάνε από την άμυνα-και δεν αναφέρομαι απλά στο κλασικό, ότι αν κρατήσεις πίσω το μηδέν κάνεις το πρώτο μεγάλο βήμα για το τρίποντο.

· Ο Ρέτσος στο Ολυμπιακός-Γκενκ άρχισε δύο από τις καλύτερες επιθέσεις και στη συνέχεια ευκαιρίες της ομάδας του, αφενός μεν παίζοντας καλή άμυνα, αφετέρου δε μεταβιβάζοντας σωστά την μπάλα. Ο πολύς κόσμος μένει στην πάσα που έβγαλε ο Φορτούνης και στην ευκαιρία που έχασε ο Μασούρας, αλλά σημασία έχει και πώς φτάνει η μπάλα στον Φορτούνη και στον κάθε Φορτούνη.

· Στον αγώνα με τον Πανσερραϊκό και τα δύο γκολ του Ολυμπιακού ξεκίνησαν από έναν άλλο στόπερ, τον Ντόη! Τόσο στο 1-0, όσο και στο 2-0, αυτός βγήκε πρώτος στη φάση και κέρδισε την μπάλα, για να πάει αυτή τη μία φορά στον Φορτούνη και την άλλη φορά στον Ρόντινεϊ, που συνεργάστηκαν δημιουργώντας τα γκολ. Κανείς δεν προσέχει κάποιες τέτοιες λεπτομέρειες, όμως όχι απλά έχουν τη σημασία τους, αλλά είναι και μεγάλη. Αποτυπώνουν δε και την απαίτηση του προπονητή Μαρτίνεθ από τους κεντρικούς αμυντικούς, να παίζουν ψηλά και να βοηθάνε κι επιθετικά κόβοντας+πασάροντας.

· Και περιμένουμε ει δυνατόν άμεσα και περισσότερες βοήθειες από αυτά τα παιδιά και στα επιθετικά στημένα του Ολυμπιακού, ας μην είναι 1μ90. Σημασία δεν έχει μόνο το ύψος, αλλά και η αλτικότητα και κυρίως η αντίληψη της φάσης και του χώρου-για παράδειγμα ο Μπα τέσσερα χρόνια κι έχει κάνει μία καλή κεφαλιά (σε ένα 1-1 με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα) σε κόρνερ και φάουλ, γιατί δεν το έχει ρε παιδί μου κι είναι πανύψηλος και δυνατός.



· Στο παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό ο Ρέτσος κι ο Ντόη πήραν τέσσερις κεφαλιές (από δύο ο καθένας) από εκτελέσεις κόρνερ του Μπιέλ! Καμία δεν ήταν απειλητική για την αντίπαλη εστία, κάποιες ήταν πιο πολύ πάσες, όμως ήταν ένα πρώτο βήμα. Δεν νοείται να κερδίζει τόσα κόρνερ και φάουλ ο Ολυμπιακός και να μην αξιοποιούν κάποια οι στόπερ του.

· Παρεμπιπτόντως, να σταθούμε και στο ότι ο Μαρτίνεθ σε ένα ματς στο οποίο προφανώς θέλησε να δώσει ανάσες στον Φρέιρε, επέλεξε τον Ντόη κι όχι τον Πορόζο, μία μεταγραφή ενός διεθνή από το γαλλικό πρωτάθλημα που έπαιξε στο Μουντιάλ του Κατάρ τον περασμένο Νοέμβριο και για τον οποίο ο Ολυμπιακός κάλυψε θέση ξένου. Έδειξε ο Ισπανός προπονητής μία εμπιστοσύνη σε ένα παιδί του Ολυμπιακού, στον οποίο προφανώς βλέπει πράγματα, αφού τον είχε βάλει αλλαγή και στα δύο ματς με την Γκενκ και βασικό σχεδόν σε όλα τα φιλικά.

· Ο Ντόη έχει προδιαγραφές, όπως θεωρούσε άλλωστε κι ο Μίτσελ. Μόνο που χρειάζεται να έχει μέσα στο παιχνίδι καλύτερες τοποθετήσεις και να γίνει…λιγότερο μονοκόμματος. Θυμάμαι μία φάση στο α΄ ημίχρονο που διεκδίκησε την μπάλα με αντίπαλο και ενώ η φάση ήταν δική του τελικά έχασε τον παίκτη γιατί πολύ απλά δεν έβαλε σωστά το σώμα του-χρειάστηκε δε να επέμβει σωτήρια ο Ρέτσος σε μία χαμηλή επικίνδυνη σέντρα για να αποφύγει καμιά ζημιά ο Πασχαλάκης. Και μία άλλη φάση στο β΄ ημίχρονο που δεν πήγε γρήγορα στη φάση κι έδωσε τη δυνατότητα στον κυνηγό των Σερρών να σουτάρει από λίγο πλάγια και να απειλήσει.



· Είχε μία μεγάλη ευκαιρία την περασμένη σεζόν και την άρπαξε ο Ντόη. Τώρα, φέτος, πρέπει να δείξει και βελτίωση. Την Κυριακή πήρε πολλές κεφαλιές, ήταν δυναμικός, πήγαινε πρώτος στην μπάλα. Θέλει και καλύτερες πάσες και καλύτερες θέσεις και να βρει τρόπους να καλύψει το όποιο χάντικαπ της έλλειψης ταχύτητας.

· Ζητάμε πολλά από ένα παιδί 21 ετών; Όταν παίζεις στον Ολυμπιακό δεν κρίνεσαι με την ηλικία σου, ατυχώς ούτε με βάση το συμβόλαιο σου, αλλά με αυτά που κάνεις μέσα στο γήπεδο. Και το ίδιο ισχύει για τον Ντόη και για τον 37άρη Ιμπόρα και για όλους.