Ολυμπιακός: Οι πολύ μικρές λεπτομέρειες μίας πολύ μεγάλης νίκης!

•Ξεκινούσα χθες το άρθρο μου, γράφοντας, «το καλό είναι ότι ο Ολυμπιακός μοιάζει να μην έχει βολευθεί με το κλασικό, κι εδώ που φτάσαμε είναι μεγάλη δουλειά. Και είναι έτοιμος να κάνει το καλύτερο δυνατό κι απέναντι σε μία από τις τέσσερις καλύτερες ομάδες αυτή την στιγμή του αγγλικού πρωταθλήματος».

•Και το έκανε χθες τη νύχτα το καλύτερο δυνατό ο Ολυμπιακός απέναντι στην Άστον Βίλα! 4-2! Το έκανε; Να θυμίσω ότι ΜΕΤΑ το 4-2 η ομάδα του Μεντιλίμπαρ είχε δύο πολύ επικίνδυνα σουτ του Τσικίνιο και του Φορτούνη. Το πρώτο το έβγαλε ο γκολκίπερ της Εθνικής Σουηδίας Όλσεν και το δεύτερο έφυγε λίγο άουτ-αν και νομίζω ότι εάν ο Φόρτου πάσαρε δίπλα του στον αμαρκάριστο Όρτα μπορεί να δημιουργούνταν συνθήκες καλύτερης επίθεσης.

•Δεν μου φτάνει ένα 4-2; Μην τρελαθούμε. Αν έλεγες πριν το παιχνίδι, πάρε 4-2, θα το παίρναμε τρέχοντας. Όμως, αναλύοντας τον αγώνα θα δούμε ότι ο Ολυμπιακός έκανε οκτώ ευκαιρίες για γκολ! Τις τέσσερις τις αξιοποίησε, τις δύο τις εξουδετέρωσε ο αντίπαλος τερματοφύλακας (το σουτ του Τσικίνιο προς το τέλος και την κεφαλιά του Ιμπόρα στην αρχή) και τα δύο σουτ του Φορτούνη από καλές θέσεις έφυγαν λίγο άουτ. Ο Ιμπόρα, όπως διαπιστώσαμε από το ριπλέϊ, δεν ήταν οφσάιντ κι αν η μπάλα πήγαινε στα δίκτυα, ο VAR έστελνε τον διαιτητή στη σέντρα.

•Πόσες ευκαιρίες είχε η Άστον Βίλα; Τα δύο γκολ, το χαμένο πέναλτι και δύο επικίνδυνα σουτ του Ρότζερς στην αρχή και του Μακ Γκιν στο τέλος, που έβγαλε ο Τζολάκης. Συνολικά πέντε. Δεν ήταν μακριά δηλαδή ο Ολυμπιακός από μία νίκη με τρία γκολ διαφορά! Και δεν είναι υπερβολή, είναι πραγματικότητα. Ενώ η Βίλα έδειχνε όντως να αναπτύσσεται καλύτερα και να ήταν πολύ καλή με την μπάλα στα πόδια, καθαρές ευκαιρίες δεν έκανε πολλές.



• Αδιαμφισβήτητο είναι ότι ως ομάδα έχει την ικανότητα να πιάσει κάποια μικρά διαστήματα (συνήθως τετράλεπτα-πεντάλεπτα) μέσα στο παιχνίδι, που θα σε κάνουν να υποφέρεις. Χθες το έκανε δυο φορές στο α΄ ημίχρονο, από το 6’ έως το 14’ κι από το 44’ έως το 45+3’ και τρεις φορές στο β΄ ημίχρονο, από το 49’ έως το 52’, από το 72’ έως το 78’ κι από το 84’ έως το 87’!

•Τέλος πάντων, για άλλη μία φορά αποδείχθηκε, αναφορικά με τον Ολυμπιακό, πως όταν αυτή η ομάδα ανοίγει το σκορ είναι πολύ δύσκολο να της το γυρίσεις-γιατί ακόμη κι αν το φέρεις το ματς στα ίσα, θα σου ξαναεπιτεθεί.

•Αν θέλαμε να σταθούμε σε κάποιες μικρές λεπτομέρειες, που έπαιξαν ρόλο στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος, θα στεκόμουν…

ΣΤΟ 1-0, είχε την πλάκα του που ο Φορτούνης έχασε στο ξεκίνημα της φάσης την μπάλα κι έτσι αυτή άθελα του κατέληξε στον Τσικίνιο, που πρέπει να έκανε το καλύτερο τακουνάκι της καριέρας του, υπό τη μορφή ασίστ στον Ελ Κααμπί, τον οποίο παρεμπιπτόντως δεν έχουμε ξαναδεί να πλασάρει με τέτοια και τόση ψυχραιμία όσο χθες! Πάντα λέγαμε ότι είχε ψεγάδι το κακό τελείωμα μπροστά στον αντίπαλο γκολκίπερ. Χθες, έκανε το δύο στα δύο! Και είχε και τρίτο τετ α τετ, στο 2ο λεπτό των καθυστερήσεων του α΄ ημιχρόνου, όπου ο Όλσεν τον νίκησε, αλλά με τον επόπτη να έχει υποδείξει οφσάιντ, χωρίς ποτέ η αγγλική τηλεόραση να μας ξαναδείξει τη φάση για να δούμε αν ήταν.



ΣΤΟ 2-0 η φάση ξεκίνησε από μία έγκαιρη και άμεση επέμβαση του Ρέτσου, σε άλλη μία από τις πάμπολλες περιπτώσεις που έκανε ψηλά άμυνα με επιτυχία. Η μπάλα πέρασε από τα πόδια των Φορτούνη και Τσικίνιο, με τον Ποντένσε να βγάζει την ονειρεμένη ασίστ στον Ελ Κααμπί, που στο μεταξύ είχε κάνει την υπέροχη κίνηση να βγει στην πλάτη της άμυνας. Και στα δύο γκολ, ο στράικερ του Ολυμπιακού ευνοήθηκε από τις κακές τοποθετήσεις των δύο ακραίων μπακ της Βίλα, που δεν είχαν τραβηχτεί έγκαιρα για το οφσάιντ, σε αντίθεση με τους στόπερ.

ΣΤΟ 3-2 όλα τα λεφτά ήταν η επιμονή του Ελ Κααμπί να διεκδικήσει μία μπροστινή μπαλιά του Ρόντινεϊ, σε μία φάση που φαινόταν χαμένη. Το πείσμα του έφερε κέρδος το κόρνερ, από την εκτέλεση του οποίου από τον Φορτούνη, ο Ρέτσος (κι εδώ μέσα!) πήρε την κεφαλιά για να βρει ο Ντάγκλας Λουίς την μπάλα με τον αγκώνα του ψηλά σηκωμένο. Ο Ελ κααμπί ανταμείφθηκε για την επιμονή του εκτελώντας το πέναλτι και κάνοντας χατ τρικ. Να προσέξουμε ότι έξυπνα έκανε πώς έβλεπε την αριστερή γωνία του Όλσεν, που το είδε κι έπεσε από εκεί, με τον Άραβα γκολτζή να πλασάρει στην αντίθετη γωνία.



ΣΤΟ 4-2 ο Έσε δικαιώθηκε γιατί εδώ και καιρό επιμένει να σουτάρει από τα 20-22 μέτρα. Παίρνοντας την μπάλα από τον Ποντένσε, που έκανε τον Ματ Κας να υποφέρει, δεν έκανε δεύτερη σκέψη και σούταρε. Δεν ήταν το καλύτερο σουτ-γενικά δεν μοιάζει να το έχει-αλλά για να μπει ένα γκολ πρέπει να γίνει ένα σουτ. Μία κόντρα στην πλάτη του στόπερ ήταν αρκετή για να στείλει την μπάλα στα δίκτυα!

•Να κλείσω με τον τίτλο στο χθεσινό μου κομμάτι, εδώ: «Ο Ολυμπιακός φέτος στην Ευρώπη βάζει 2 γκολ ανά ματς, τρώει 1,5 και κερδίζει μίνιμουμ μία φορά αντίπαλο του σε νοκ άουτ!». Πλέον ο Ολυμπιακός έφτασε τα 35 γκολ στα 17 ευρωπαϊκά παιχνίδια του, ξεπερνώντας ακόμη και τον μέσο όρο των δύο γκολ ανά ματς, ενώ το παθητικό του είναι 26 γκολ, άρα ξεπέρασε ελάχιστα και το μέσο όρο των 1,5 γκολ ανά ματς. Μακάρι να δούμε αυτό το μέσο όρο και στη ρεβάνς και να κερδίσει την Άστον Βίλα με 2-1!

•Όχι ότι θα μας χάλαγε και πολύ αν προκρίνονταν στον τελικό ο Ολυμπιακός ακόμη και με ισοπαλία. Η, με ήττα με ένα γκολ διαφορά. Η, με ήττα με δύο γκολ διαφορά και στα πέναλτι! Εδώ που φτάσαμε, μετράει να πάει στον τελικό.