Ολυμπιακός: Ο ανεβασμένος Κάρμο, οι αποφάσεις του Κοστίνια και ο Ρόντινεϊ, που δεν είναι εξτρέμ…

• Το έχουμε ήδη επισημάνει όλοι, αλλά πραγματικά μου έκανε εντύπωση το πόσο διαβασμένοι στα πάντα ήταν στη Ρέιντζερς για τον τρόπο του παιχνιδιού του Ολυμπιακού, αλλά και κάθε παίκτη του.

• Είχαν προσέξει ακόμη και πως όταν κάνει σέντρα ο Ολυμπιακός με το σφύριγμα της έναρξης του α' ή του β' ημιχρόνου, ο Κάρμο ψάχνει αμέσως με βαθιά μπαλιά τον Ελ Κααμπί και κοίταξαν να τον καλύψουν. Ήξεραν πώς παίζει ο Ρόντινεϊ και πρόσεχαν πώς θα κάνει την ντρίμπλα με το δεξί του εσωτερικό και τον υποχρέωσαν σε ένα ολόκληρο 90λεπτο, όχι να μη σουτάρει, αλλά να κάνει μόλις μία σέντρα και αυτή στο 80ό λεπτό… Και κοιτούσαν επιθετικά να παίξουν είτε με μακρινές διαγώνιες μπαλιές στους δύο εξτρέμ, είτε να πάρουν την μπάλα στο κέντρο από μία λάθος πάσα ενός παίκτη του Ολυμπιακού, για να πετάξουν την μπάλα μπροστά στον αρκετά γρήγορο σέντερ φορ Ντέσερς.

• Κάπως έτσι δυσκόλεψαν πολύ τον Ολυμπιακό, που με τη σειρά του είχε μία καλή λειτουργία στις αντίπαλες στατικές φάσεις (ο Έσε δύο φορές και άλλη μία ο Ελ Κααμπί καθάρισαν με κεφαλιές σε εκτελέσεις κόρνερ) και γενικά στάθηκε καλύτερα στο α' ημίχρονο ανασταλτικά, θα έλεγα και επιθετικά, παρότι σκόραρε στις αρχές του β'. Ίσως οι αλλαγές στο β' ημίχρονο, εσωτερικές και μη, έδωσαν στην αρχή λίγο καλύτερο επιθετικό τόνο, όμως γενικά δεν λειτούργησαν θετικά και στις δύο φάσεις του παιχνιδιού, άμυνα κι επίθεση.

• Ίσως ο πιο συνεπής παίκτης του Ολυμπιακού σε αυτό το παιχνίδι ήταν ο Τζολάκης -και δεν στέκομαι μόνο στις καλές επεμβάσεις από κοντά ή πιο μακριά στο α' ημίχρονο.



• Ανεβασμένο θα έλεγα σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια τον Κάρμο. Με εξαίρεση την όχι καλή άμυνα που έκανε και αυτός (όπως και οι Αποστολόπουλος, Ζέλσον, Ρέτσος) στη μεγάλη ευκαιρία του αντίπαλου φορ, όχι εκείνη, που ξέφυγε από θέση οφσάιντ, ο Πορτογάλος κεντρικός αμυντικός έκανε ένα ώριμο παιχνίδι, με αποκορύφωμα δύο φορές, που κάλυψε πάρα πολύ καλά τον Τζολάκη όταν θα μπορούσαν αντίπαλοι κυνηγοί να γίνουν πολύ επικίνδυνοι. Έβγαινε πρώτος στην μπάλα, περνούσε ωραία μπάλες μέσα από τις γραμμές της Ρέϊντζερς και είχε και καλές πιο μεγάλες πάσες. Δεν του βγήκε ένα τάκλιν, αλλά και αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι.

• Ο Κοστίνια για άλλη μία φορά το πάλεψε πολύ, και με αρκετή επιτυχία. Έκοψε πολλές φορές, ψηλά και χαμηλά, όταν χρειάστηκε να κάνει τάκλιν για να σταματήσει μία δύσκολη κατάσταση στην περιοχή του Τζολάκη το έκανε και γενικά είχε καλές άμυνες. Όπως πάντοτε, πλέον, είχε ουκ ολίγες προωθήσεις, πέρασε σέντρες και μία πολύ έξυπνη πάσα που έβγαλε την καλύτερη αντεπίθεση του Ολυμπιακού στο παιχνίδι, ενώ κάνοντας μία μάλλον περίεργη κίνηση, συγκλίνοντας προς τον άξονα (!) και αφήνοντας όλη την πλευρά στον Ρόντινεϊ, δημιουργεί ενίοτε ανισορροπίες.

• Πρέπει, όμως, να παίρνει καλύτερες αποφάσεις. Ήταν… συγκλονιστικά κακή η επιλογή του να σουτάρει έξω από την περιοχή από μακριά πάνω στον αντίπαλο γκολκίπερ, τη στιγμή κατά την οποία πέντε συμπαίκτες του περίμεναν μία σέντρα του. Σε τέτοια παιχνίδια δεν θα βρεις εύκολα τόσο γεμάτο το «κουτί» της άλλης ομάδαςν -και όταν το βρεις θα σεντράρεις, δεν θα σουτάρεις.



• Ο Ρόντινεϊ είχε καλές και κακές στιγμές στο παιχνίδι. Επιθετικά περιμέναμε κάτι καλύτερο, αλλά την καλύτερη ενέργειά του δεν την τελείωσε το ίδιο καλά, κάνοντας μία προσποίηση αντί να σουτάρει. Και όταν σε μία άλλη στιγμή βρέθηκε σε καλή θέση, κόπηκε.

Αμυντικά είχε περισσότερες θετικές αντιδράσεις, ήταν πιο προσεκτικός απ' ό,τι… συνήθως, όμως τις αδυναμίες του ξέρουμε ότι τις έχει -το πόσο εύκολα μπόρεσε και έκλινε προς τα μέσα ο αντίπαλος εξτρέμ και σούταρε, ευτυχώς πάνω στον Τζολάκη, δεν το λες καλή άμυνα. Ας λάβουμε, ωστόσο, υπόψιν μας κάτι: Ο Ρόντινεϊ δεν είναι εξτρέμ. Βοηθάει σε αυτήν τη θέση γιατί οι κανονικοί εξτρέμ δεν τραβάνε.