Ολυμπιακός: Με το δοκάρι στο 96’ εδώ και το γκολ στο 95’ εκεί, αλλά κυνηγώντας την τύχη του…

· Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα την πρόκριση του Ολυμπιακού. Θυμάστε στις αναλύσεις μου χθες πριν το ματς κατέγραφα ότι σχεδόν πάντα προκρίνεται όταν κερδίζει το πρώτο παιχνίδι (12 στα 12 έχει πλέον τα εννιά τελευταία χρόνια!), ότι εκτός έδρας στέκεται καλά τα τελευταία χρόνια κλπ, κλπ. Θα ήμουν ψεύτης, όμως, αν ισχυριζόμουν ότι περίμενα πρόκριση με τέτοιο τρόπο.

· Τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός έχει πάρει στην Ευρώπη σπουδαίες νίκες και προκρίσεις με γκολ στα τελευταία λεπτά των αγώνων του. Όπως οι προκρίσεις επί της Άρσεναλ με το γκολ του Ελ Αράμπι στο 120’ της παράτασης στο Λονδίνο κι επί της PSV με το γκολ του Χασάν στο 88’ στο Άιντχοβεν, αλλά και οι νίκες επί της Μαρσέιγ και επί της Φενέρμπαχτσε στο Καραϊσκάκη με τα γκολ των Χασάν και Τικίνιο στο 90΄.

· Τέτοια νίκη και δη πρόκριση σαν την χθεσινή, με γκολ τόσο αργά μέσα στο παιχνίδι, στην κανονική διάρκεια του, στο 95ο λεπτό, όπως το γκολ του Αλεξανδρόπουλου, δεν θυμάμαι άλλη! Μπορώ να τη συγκρίνω ίσως μόνο με τη νίκη 2-1 επί της Σταντάρ Λιέγης στο Καραϊσκάκη με το γκολ του Στολτίδη στο 93ο λεπτό στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ το 2009, που είχε βοηθήσει πολύ τον Ολυμπιακό να προκριθεί στα νοκ άουτ.



· Θα ήταν ό,τι καλύτερο για τον Ολυμπιακό να παίρνει φέτος προκρίσεις και αποτελέσματα στην Ευρώπη με γκολ στο 90’, και μετά το 90’! Όπως πέρυσι έχανε συνεχώς στην Ευρώπη από γκολ στο 90’ η, και μετά το 90’ (βλέπε ήττα 1-2 στη Ναντ και ισοπαλίες 1-1 στην Φράιμπουργκ, 1-1 στη Μακάμπι Χάιφα, 2-2 στην Σλόβαν και 1-1 με τον Απόλλωνα Λεμεσού)!

· Από εκεί και πέρα, κακά τα ψέματα, όταν προκρίνεσαι με ένα γκολ στο 95΄, πρέπει να έχεις και τύχη. Κι ο Ολυμπιακός και στα δύο παιχνίδια του με την Γκενκ είχε στις πιο κρίσιμες στιγμές, στα τελευταία λεπτά, την τύχη με το μέρος του: στη νίκη του 1-0 στο Καραϊσκάκη η Γκενκ είχε δοκάρι στο 96’…στην ισοπαλία του 1-1 στο Βέλγιο η Γκενκ έφαγε το γκολ στο 95’…Αυτές οι δύο φάσεις λένε πολλά. Πάντοτε, όμως, την τύχη σου την κυνηγάς. Δεν έρχεται από μόνη της.

· Μακάρι ο Μαρτίνεθ να αποδειχθεί προπονητής που έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας, να θυμίσω όμως ότι στην ίδια φάση με το δοκάρι της Γκενκ στο 96’ στο Καραϊσκάκη ο Ρέτσος είχε σωτήρια επέμβαση-καμικάζι στο σουτ των Βέλγων που ακολούθησε το δοκάρι κι ότι χθες το γκολ στο 95’ ήρθε μετά από μεγάλη επιμονή του Αλεξανδρόπουλου και ως προϊόν πολύ μεγάλης πίεσης του Ολυμπιακού προς το τέλος του αγώνα, με τις τελικές από το 70΄ έως το 110’ που σφύριξε ο Γερμανός τη λήξη του ματς να είναι 10-2 υπέρ του Ολυμπιακού! Με τρία σουτ και μία κεφαλιά του Μπιέλ, τρία σουτ του Αλεξανδρόπουλου, ένα του Ιμπόρα, ένα του Φορτούνη και μία κεφαλιά του Ελ Αράμπι.



· Δεν υποτιμάω φυσικά ότι αυτό το 10-2 στις τελικές ήρθε με τον Ολυμπιακό να παίζει με παίκτη παραπάνω από το 63’, λόγω της ανόητης αποβολής του σκόρερ της Γκενκ, που τρελαμένος από ένα φάουλ (τράβηγμα φανέλας) του Κίνι, του έριξε κλοτσιά στην ψύχρα. Αλλά και η Γκενκ στο αμέσως προηγούμενο ευρωπαϊκό παιχνίδι της είχε παίξει με παίκτη παραπάνω και δη 117 λεπτά (!) λόγω αποβολής παίκτη της Σερβέτ από το 3ο κιόλας λεπτό. Κι όμως αποκλείστηκε στα πέναλτι…

· Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο Ολυμπιακός μέσα από αυτά τα δύο πρώτα παιχνίδια του με την δευτεραθλήτρια Βελγίου μας έβγαλε τις αγωνιστικές αδυναμίες του. Μας έβγαλε, όμως, και τον χαρακτήρα του και τη διάθεση των παικτών φέτος να είναι πιο ομάδα. Βλέπαμε πώς κάλυπταν ο ένας τον άλλο και βοηθούσαν με αλληλλοκαλύψεις, π.χ. ο Ρόντινεϊ τον Φρέιρε, ο Φρέιρε τον Ρέτσο κλπ.

· Να σταθώ και στον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν και στα δύο παιχνίδια οι Έλληνες παίκτες του Ολυμπιακού: ο Ρέτσος ήταν ο καλύτερος και στα δύο παιχνίδια!... Ο Φορτούνης κι ο Αλεξανδρόπουλος έβαλαν τα γκολ της πρόκρισης… Ο Πασχαλάκης νικήθηκε μόνο από το σημείο του πέναλτι και μάλιστα στην επανάληψη…Ακόμη κι ο Μασούρας, που στο πρώτο ματς έχασε ευκαιρίες και χθες δεν διακρίθηκε, «σκίστηκε» και στα δύο παιχνίδια…Ο Ντόη μπήκε αλλαγή και τα έδωσε κι αυτός όλα…όπως έκανε χθες κι ο Βρουσάι.