Καλά και… λιγότερο καλά από τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο

• Όπως είπα και πριν στο ραδιόφωνο, ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε κανένα… θηρίο χθες! Αλλά ήταν μία καλή νίκη, μετά από δύο ισοπαλίες και μία ήττα στο πρωτάθλημα, που προκάλεσαν μεγάλο άγχος στην ομάδα του Μεντιλίμπαρ.

• Τη δε Καλλιθέα μην την υποτιμάμε, είναι σκληρό καρύδι για τις πιο μεγάλες ομάδες. Ας θυμηθούμε το Καλλιθέα-Παναθηναϊκός 2-2, το Καλλιθέα-ΑΕΚ 0-0, το Ολυμπιακός-Καλλιθέα 2-1 με γκολ στο 79' και το Άρης-Καλλιθέα 2-0, με το σκορ στο εύθραυστο 1-0 έως το 88'. Και χθες μπορεί το παιχνίδι να είχε το απίστευτο 0-15 (!) στις τελικές, αλλά για όποιον βλέπει ποδόσφαιρο και όχι μπάλα, οι γηπεδούχοι είχαν υπερβολικά πολλές επικίνδυνες αντεπιθέσεις, άσχετα αν καμία δεν έφερε μία τελική.

• Και αυτό, κατά την γνώμη μου, είναι το μεγαλύτερο μείον του χθεσινού παιχνιδιού της Λεωφόρου εκ μέρους του Ολυμπιακού, ότι άφησε την αντίπαλο του να βγει τόσες πολλές φορές σε κόντρα επιθέσεις-κάτι που είχε συμβεί και στο β' ημίχρονο του αγώνα της Τρίπολης την περασμένη Κυριακή (με αποκορύφωμα τις δύο μεγάλες ευκαιρίες του Μακέντα μέσα σε ένα δίλεπτο).



• Η Καλλιθέα δεν έκανε μεγάλες ευκαιρίες γιατί δύο φορές ο Πασχαλάκης βγήκε σαν καμικάζι μακριά από την εστία του και καθάρισε πάσες στην πλάτη της άμυνας, άλλες δύο ο Μπιανκόν σταμάτησε τις αντεπιθέσεις, άλλη μία ο Αποστολόπουλος, άλλη μία ο Μασούρας κλπ. Ή και γιατί οι δικοί της παίκτες έπρεπε να κάνουν μία καλύτερη πάσα στο τέλος.

• Είναι κάτι το οποίο πρέπει να το κοιτάξει πολύ διαφορετικά ο Ολυμπιακός, πολύ απλά γιατί στα επόμενα παιχνίδια, ειδικά με τη Ρέιντζερς και τον ΠΑΟΚ, αλλά ενδεχομένως και με τον Πανσερραϊκό, που έχει καλούς και γρήγορους κυνηγούς, μπορεί να του στοιχίσει πολύ ακριβά.

• Κατά τα άλλα, από τον Ολυμπιακό μου άρεσε μία θέληση που έβγαλε η ομάδα αφενός μεν για να φτάσει στη νίκη, αφετέρου δε για να την κρατήσει. Υπάρχει ένα στιγμιότυπο στο 91ο λεπτό, που κάνουν δύο τάκλιν ο Ολιβέιρα και ο Στάμενιτς, ο οποίος είχε μπει αλλαγή στο 84' Όταν βλέπεις τους παίκτες να τα δίνουν όλα στο 91', σημαίνει ότι κάτι καλό υπάρχει σε επίπεδο νοοτροπίας.



• Το ίδιο ισχύει και με την εικόνα του Μασούρα, που τουλάχιστον τρεις φορές γύρισε πίσω να βοηθήσει τον Αποστολόπουλο κόβοντας μία σέντρα, μία επίθεση και μία αντεπίθεση της Καλλιθέας. Αλλά και ο Βέλντε, για τα δικά του δεδομένα, είδαμε ότι γύρισε πίσω να παίξει και δεξί μπακ και ήταν λίγο πιο πιεστικός στα μαρκαρίσματα του. Ακόμη θέλει δουλειά, και οπωσδήποτε περισσότερο μυαλωμένο παιχνίδι -σε μία στιγμή, ενώ είχε γυρίσει στην άμυνα και έκλεψε την μπάλα από αντίπαλο, ολιγώρησε τόσο, που του ξαναέκλεψαν την μπάλα, κοντά στην περιοχή του Πασχαλάκη…

• Και αυτό που δεν μου άρεσε ήταν μία έλλειψη αποφασιστικότητας που διέκρινα σε τρεις παρόμοιες φάσεις, με τους κυνηγούς του Ολυμπιακού που είχαν κάνει κίνηση στο δεύτερο δοκάρι. Δύο φορές έκλινε προς τα μέσα ο Μασούρας και του πέρασαν μπαλιές για να κάνει μία προβολή και να στείλει την μπάλα στα δίκτυα, όμως και τις δύο πήγε δεύτερος στην μπάλα. Το ίδιο συνέβη και με τον Βέλντε, πήγε δηλαδή δεύτερος στην μπάλα, όταν ο Κωστούλας πήρε πολύ έξυπνη κεφαλιά σε εκτέλεση κόρνερ και γύρισε την μπάλα προς το δεύτερο δοκάρι, όπου ήταν ο Νορβηγός, που, όμως, δεν αντέδρασε σωστά.