Η γενναία αλλαγή του Κάρλος, τα 40' χωρίς τελική και οι 4 του Ολυμπιακού στο όριο!

Μετά λοιπόν από 136 (!) λεπτά παιχνιδιού (16 λεπτά κράτησε συνολικά καθυστέρηση ο Σουηδός διαιτητής) ο Ολυμπιακός απέκλεισε την Σλόβαν, κάνοντας χατ τρικ στις προκρίσεις απέναντι στην παραδοσιακά ισχυρότερη ομάδα της Σλοβακίας. Απλά το 2010 ήταν με δύο νίκες, πέρυσι ήταν με μία νίκη και μία ισοπαλία και φέτος με δύο ισοπαλίες!

Για άλλη μία φορά το κυριότερο πρόβλημα του πρωταθλητή Ελλάδας ήταν η αδυναμία του να κρατήσει το μηδέν: στην Χάιφα έφαγε το 1-1 στο 92’, χθες έφαγε το 1-1 στο 94’...Χθες παρότι σε γενικές γραμμές η ομάδα αμυντικά στάθηκε αρκετά, μην επιτρέποντας στον αντίπαλο τη δημιουργία πολλών ευκαιριών, πληγώθηκε από δύο στημένες φάσεις, θυμίζοντας μας τόσα και τόσα ευρωπαϊκά παιχνίδια του πρόσφατου παρελθόντος.

Ο Κορμπεράν άλλαξε μάλιστα τρόπο άμυνας, σε σχέση με τη ζώνη του Μαρτίνς, παίζοντας μαν του μαν στα κόρνερ και στα φάουλ, αλλά ο απολογισμός του παθητικού των δύο γκολ ήταν απογοητευτικός. Κι είναι να σηκώνεις τα χέρια ψηλά, βλέποντας ότι στην πρώτη ισοφάριση της Σλόβαν, ουδείς παίκτης του Ολυμπιακού πήγε να κάνει άμυνα στο σημείο της εκτέλεσης, αφήνοντας δύο αντιπάλους να παίξουν την μπάλα όπως θέλουν στο κόρνερ και ότι στη δεύτερη ισοφάριση της Σλόβαν οι παίκτες της πήραν τρεις (!) κεφαλιές στην περιοχή του Ολυμπιακού…

Το ευχάριστο είναι ότι είδαμε κάμποσες φορές καλή κυκλοφορία μπάλας και δημιουργία, έτσι, φάσεων από πλευράς του Ολυμπιακού, με αποκορύφωμα φυσικά τη φάση του 1-0, με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν την μπάλα στα πόδια τους επί 40 δευτερόλεπτα και αλλάζοντας 14 πάσες, ώσπου ο Μασούρας βρήκε τον Ζίνκερναγκελ για το καλό σουτ, έστω με λίγη δόση τύχης, υπό την έννοια ότι κόντραρε λίγο η μπάλα σε αμυνόμενο και δυσκόλεψε περισσότερο τον γκολκίπερ στην κλειστή γωνία του. Αλλά και στην ευκαιρία του αγώνα, που έχασε ο Ελ Αραμπί, ο Ολυμπιακός έπαιξε λίγο ισπανικό ποδόσφαιρο, κυκλοφόρησε την μπάλα για 35 δευτερόλεπτα, και μέσα από 12 πάσες ο Κούντε στο τέλος έβγαλε αριστοτεχνικά τον Μαροκινό σε θέση για γκολ, με τον Σλοβάκο γκολκίπερ όμως να τον νικάει, θυμίζοντας την επέμβαση του Βατσλίκ επίσης με το δεξί πόδι στο 89΄του πρώτου αγώνα.

Εκείνη η επέμβαση του Τσέχου τερματοφύλακα, και το γκολ του Αραμπί τρία λεπτά νωρίτερα είχαν κρατήσει όρθιο τον Ολυμπιακό, με συνέπεια να έρθει η πρόκριση χθες, έστω με δραματικό τρόπο. Κάπως έτσι, άλλωστε, με το γκολ τους στο 92’, οι Ισραηλινοί είχαν πάρει ανάσα με το 1-1 στη Χάιφα και απέκτησαν ψυχολογία ενόψει της ρεβάνς στο Καραϊσκάκη.



Για τον Ολυμπιακό ήταν σημαντικό ότι άνοιξε το σκορ σε σημείο κλειδί, στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου, στο 53’, αλλά ήταν και τραγικό ότι από το 53΄έως το 93’ δεν είχαν καν τελική!!! Επί 40 λεπτά απλά έπαιζαν πασίτσες κι όταν έχαναν την μπάλα έπαιζαν μονίμως άμυνα. Και μπορεί να μην έκαναν τη μεγάλη φάση οι γηπεδούχοι, ωστόσο έστω υπό τη μορφή πίεσης μπόρεσαν και βρήκαν το γκολ της ισοφάρισης στο 94’, αφού ένα λεπτό νωρίτερα ο Μασούρας καθυστέρησε σε μία ιδανική για το 0-2 αντεπίθεση του Ολυμπιακού κι αντί να πασάρει πιο γρήγορα τελικά επέλεξε να σουτάρει, όχι άσχημα, αλλά με την μπάλα να βρίσκει το πάνω μέρος του οριζόντιου δοκαριού.

Από πλευράς Κορμπεράν μπορούμε να σταθούμε σε κάποιες κινήσεις του στη μάχη των πάγκων. Όταν στο 69΄ο αντίπαλος έμπειρος προπονητής άλλαξε το 3-4-3 και το έκανε 4-4-2, ο νεαρός τεχνικός του Ολυμπιακού επέλεξε να απαντήσει γυρνώντας το δικό του 4-3-3 σε ένα 5-4-1, με την είσοδο του Μανωλά αντί του Ραντζέλοβιτς. Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε ότι παίζοντας με τρεις στόπερ ο Ολυμπιακός γύρισε ακόμη πιο πίσω κι έτσι ισοφαρίστηκε στο 94’, όπως το ίδιο είχε συμβεί και είχε ισοφαριστεί στο 92’ στη Χάιφα, όταν ο Μαρτίνς είχε περάσει τον Παπασταθόπουλο παίζοντας και τότε με τρία στόπερ στο τέλος του αγώνα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι έπρεπε να βγει ο Ραντζέλοβιτς-και νωρίτερα μάλιστα, αφού είχε χάσει τις δυνάμεις του από το ξεκίνημα σχεδόν του β΄ημιχρόνου. Θα μπορούσε να συνεχίσει ο Κάρλος με 4-3-3, βάζοντας τον Βαλμπουενά στη θέση του Σέρβου, αλλά με τον Ολυμπιακό να αμύνεται ίσως να μην ήταν η πιο σοφή ιδέα η χρησιμοποίηση του Ματιέ. Ο Μπουχαλάκης κι ο Κανέ (που μπήκαν αργότερα) θα μπορούσαν να ήταν δύο ακόμη λύσεις, όμως η αλήθεια είναι ότι τα προβλήματα με τους τραυματισμούς τόσων παικτών κατά τη διάρκεια του αγώνα, δεν ήταν τόσο εύκολα διαχειρίσιμα. Με τον Μπα να βγαίνει στο 85’ και τον Τικίνιο στο 91΄κι ενώ είχε μπει στο 68’! Τον δε αντίπαλο προπονητή να παίζει από το 90’ με τέσσερις επιθετικούς! Δύο φορ (Σάπονιτς, Ραμίρες) και δύο εξτρέμ (Γκριν, Γκάβιτς), που περισσότερο είναι φορ.



Αν μη τι άλλο ο Κάρλος έδειξε μία γενναιότητα κάνοντας δεύτερη αλλαγή στην αλλαγή, καθώς ενώ είχε περάσει τον Κανέ αντί του Τικινιο στο 91’, μετά από 20 λεπτά πέρασε έξω τον Κανέ για να κάνει πιο επιθετική την ομάδα αμέσως μετά τη δεύτερη ισοφάριση της Σλόβαν βάζοντας τον Βαλμπουενά, προσπαθώντας να εκμεταλλευθεί μία καλή του πάσα η, ένα καλό «στημένο», με την Σλόβαν να παίζει με παίκτη λιγότερο.

Τώρα, η μοναδική επιλογή του Ολυμπιακού είναι να κοιτάξει να δουλέψει ενόψει των δύο αγώνων με τον Απόλλωνα Λεμεσού, που είναι μια χαρά ομάδα, όπως απέδειξε και στο 2-0 επί της Μακάμπι Χάιφα, με τα δύο γκολ στα πρώτα 20 λεπτά!

Γενικά οι κυπριακές ομάδες αξίζουν και με το παραπάνω τον σεβασμό μας. Ας δούμε π.χ. ότι η ΑΕΚ Λάρνακας μετά τον αποκλεισμό της στα πέναλτι από τη Μίντιλαντ της Δανίας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, απέκλεισε στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ την Παρτίζαν (με τον Μάρκοβιτς στην ενδεκάδα της) παίρνοντας 2-2 στο Βελιγράδι από τη Νο 2 ομάδα της Σερβίας. Ο δε ΑΠΟΕΛ έχει ήδη δυο προκρίσεις στο Κόνφερενς Λιγκ.
Να θυμηθούμε δε ότι ο Ολυμπιακός είναι πλέον χωρίς νίκη σε εφτά συνεχόμενα ευρωπαϊκά παιχνίδια του (Άντβερπ 0-1, Αταλάντα 1-2 και 0-3, Μακάμπι 1-1 και 0-4, Σλόβαν 1-1 και 2-2)…Έστω κι αν με την αλλαγή προπονητή βγάζει μία καλύτερη εικόνα η ομάδα.

Παρεμπιπτόντως, τέσσερις παίκτες του είναι στο όριο καρτών: Μασούρας, Σισέ, Τικίνιο και Κανέ. Όπερ σημαίνει ότι όποιος πάρει μία κάρτα στο πρώτο ματς στην Κύπρο την άλλη Πέμπτη, δεν θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη…Εκνευριστικό ότι ο Σισέ και τις δύο κίτρινες τις έχει πάρει για συμμετοχή του σε τσαμπουκάδες.

Κατά τα άλλα, αυτό σημαίνει κυνηγός-γκολ: Ο Ζάχαβι μπήκε αλλαγή στο 65’ και των δύο αγώνων της Μακάμπι Τελ Αβίβ με τον Άρη και τον «σκότωσε» και τις δύο φορές με ισάριθμα γκολ, δίνοντας ουσιαστικά την πρόκριση στην ομάδα του.