Γιατί ο Μίτσελ επιμένει για Μπιέλ στην 11άδα του Ολυμπιακού

· Να κατακρίνουμε όσο θέλουμε τον Ολυμπιακό για την εικόνα του σε μεγάλα διαστήματα του αγώνα με τον ΠΑΟΚ, αλλά να καταγράψουμε και ότι για…νιοστή φορά μέσα στην Τούμπα στάθηκε όρθιος σε αγώνα του ελληνικού πρωταθλήματος.

· Για όσους το ξεχνάνε, ο Ολυμπιακός εδώ και 25 χρόνια έχει χάσει στη Θεσσαλονίκη από τον ΠΑΟΚ σε επίπεδο πρωταθλήματος μόνο δύο φορέςόταν μιλάμε για παιχνίδι που είχε ενδιαφέρον για τον ίδιο τον Ολυμπιακό: έχασε 1-3 από τον ΠΑΟΚ το 2019 που ο ΠΑΟΚ πήρε το πρωτάθλημα και σε εκείνο το ματς ο Ολυμπιακός έπαιζε το τελευταίο χαρτί του στην υπόθεση τίτλος και έχασε 0-1 το 2010 που ο ΠΑΟΚ τερμάτισε πρώτος στα πλέι οφς που γίνονταν τότε για τη δεύτερη θέση. Ο Ολυμπιακός σε όλα τα άλλα, πάνω από 20 (!) παιχνίδια του στην Τούμπα, είτε κερδίζει, είτε φέρνει ισοπαλία που τον ευνοεί έναντι του ΠΑΟΚ. Ναι, έχει και τέσσερις ήττες, αλλά όταν είχε πάει στην Τούμπα ως πρωταθλητής, αδιάφορος βαθμολογικά, το 2011, το 2014, το 2017 και το 2021.

· Αν πάμε στο πιο αγωνιστικό κομμάτι, υπάρχει ένα ερώτημα που διατυπώνεται εσχάτως για τον Μπιέλ με αφορμή αφενός μεν την δυστοκία του στο σκοράρισμα, αφετέρου δε με ένα ντεφορμάρισμα που μοιάζει να έχει. Ερώτημα που αφορά τον Μίτσελ, γιατί δηλαδή επιμένει τόσο πολύ στο συμπατριώτη του και τον βάζει βρέξει χιονίσει ανεξαρτήτως της κατάστασης του.



· Κι είναι αλήθεια ότι αν βγάλεις το ντεμπούτο του Μίτσελ στον Ολυμπιακό, το 2-0 επί του Ατρόμητου στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη, ο Μπιέλ είναι στην αρχική ενδεκάδα σε όλα τα παιχνίδια του Ολυμπιακού, εκτός από εκείνα τα ελάχιστα στα οποία ο Ισπανός προπονητής έκανε ολικό rotation. Σε όλα; Εκτός από το μοναδικό στο οποίο έχει χάσει ο Ολυμπιακός σε πρωτάθλημα και Κύπελλο με τον Μίτσελ στον πάγκο, στο 1-2 από τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, στο οποίο ο τεχνικός των «ερυθρόλευκων» για κάποιο, όχι κατανοητό, λόγο δεν τον είχε βάλει ούτε λεπτό.

· Δεν ξέρω αν ακριβώς γι΄ αυτό, επειδή το είχε θεωρήσει μεγάλο λάθος του ο Μίτσελ, έκτοτε έχει τον Μπιέλ πάντοτε στις βασικές επιλογές του! Ξέρω, όμως, κάτι άλλο: ότι ακόμη και τώρα που ο Μπιέλ δεν είναι σε κακό φεγγάρι (ένα γκολ κι αυτό από πέναλτι στα εφτά τελευταία παιχνίδια του), ο προπονητής του Ολυμπιακού πάντοτε περιμένει από τον αριστεροπόδαρο κυνηγό του κάποιες στιγμές ποιότητας από αυτές που μπορεί να κάνουν τη διαφορά.

· Για παράδειγμα στην Τούμπα από μία πολύ έξυπνη και γρήγορη πάσα του Μπιέλ, ο Χάμες είχε εκείνο τον κεραυνό στο οριζόντιο δοκάρι του Κοτάρσκι. Και από μία ωραία ενέργεια και συνεργασία του με τον Χάμες ο Μπιέλ έβγαλε σε καλή θέση στο β΄ ημίχρονο τον Μπακαμπού, εκεί που ο φορ του Ολυμπιακού καθυστέρησε τόσο όσο να τον προλάβει ο αντίπαλος αμυνόμενος.

· Βεβαίως, μπορεί κάποιος να πει, για δύο καλές ενέργειες τον κρατάς 80 λεπτά τον Μπιέλ; Αν σκεφθούμε πόσο λίγες τέτοιες καλές ενέργειες πήρε ο Ολυμπιακός από συνολικά όλους τους επιθετικογενείς παίκτες του, μάλλον παίρνουμε μία απάντηση, καθώς μόνο ο Χάμες κι ο Μπιέλ είχαν κινήσεις από αυτές που λέμε ότι κάνουν τη διαφορά.



· Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ντεφορμάρισμα του Μπιέλ, που τις περισσότερες φορές κόβονταν εύκολα ή είχε λάθος πάσες και σέντρες ακίνδυνες. Στο δε αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού του, αρχικά ήταν εντελώς ανεπαρκής, με τον αριστερό μπακ του ΠΑΟΚ να κάνει πάρτι μόνος του, αλλά στη συνέχεια ο Ισπανός του Ολυμπιακού βελτιώθηκε, είχε καλύτερες επιστροφές κι έκοψε επιθέσεις.

· Ίσως βγάζει και μία κόπωση ο Μπιέλ, υπό την έννοια ότι πρώτον πριν έρθει στον Ολυμπιακό είχε παίξει κι εννιά παιχνίδια με την Κοπεγχάγη αρχίζοντας την δράση από τις 17 Ιουλίου (!) και δεύτερον εδώ και καιρό δεν παίζει στον Ολυμπιακό στη θέση του, πίσω δηλαδή από τον σέντερ φορ, αλλά στα πλάγια όπερ σημαίνει πολύ περισσότερα τρεξίματα καθώς ο προπονητής του ζητάει να γυρίζει και να βοηθάει και την άμυνα.

· Σε καμία περίπτωση δεν τον δικαιολογώ τον Μπιέλ, γιατί κάθε παίκτης πρέπει να τα δίνει όλα σε κάθε θέση που τον χρειάζεται η ομάδα, όμως ας λάβουμε υπόψιν μας ότι ξεκάθαρα η θέση από την οποία μπορείς να πάρεις το 100% από τον συγκεκριμένο παίκτη είναι αυτή του μεσοκυνηγού κι όχι του πλάγιου στην επίθεση.