Κι έτσι ο Ολυμπιακός έχασε φέτος δύο στόχους του χωρίς ήττα, με τέσσερις ισοπαλίες!!!

•Παρότι καταλαβαίνω την πίκρα για τον αποκλεισμό από τον τελικό του Κυπέλλου, νομίζω ότι ο Ολυμπιακός άξιζε περισσότερο από τον ΠΑΟΚ την πρόκριση. Μόνο που αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείσουμε τα μάτια στα πάρα πολλά και σοβαρά θέματα που έχει εμφανίσει ο φετινός Ολυμπιακός και δη σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό από τότε που πήρε μεγάλη βαθμολογική διαφορά στο πρωτάθλημα, δηλαδή από το Γενάρη.

•Ο Ολυμπιακός άνοιξε το σκορ στο 105’ χθες και μόλις δύο λεπτά μετά, στις καθυστερήσεις του α΄ ημιχρόνου της παράτασης, ο ΠΑΟΚ πρόλαβε να έχει τελική, με τον Τσόλακ και μάλιστα από καθόλου κακή θέση. Δεν μπόρεσε δηλαδή, να αποφύγει κίνδυνο για την εστία του ούτε δύο λεπτά μετά το γκολ του. Η νοοτροπία «γυρίζουμε πίσω για να κρατήσουμε το 1-0 μόλις το βάλουμε» υπάρχει σε όλη τη σεζόν και έχει αποτύχει παταγωδώς.

•Ξεκινάει το β΄ ημίχρονο της παράτασης και στο 107’ κερδίζει φάουλ ο Καρβάλιο στη σέντρα. Οι παίκτες του Ολυμπιακού αντί να παίξουν την μπάλα μπροστά, την παίζουν πίσω, την γυρνάνε στον Βατσλίκ! Σαν να προσκαλούν τον ΠΑΟΚ στην περιοχή τους! Σα να του λένε, «έλα»! Κι ο ΠΑΟΚ πήγε. Και σκόραρε ένα λεπτό μετά, στο 108’…

•Θα μπορούσε άραγε να κάνει κάτι καλύτερο ο Μαρτίνς από πλευράς αντίδρασης του στη μάχη των πάγκων; Εδώ υπάρχουν δύο σημεία.

•Ένα ότι στο 99’, με το αποτέλεσμα στο 0-0, είχε επιλέξει να βάλει μέσα τους Βρουσάι και Κούντε, προφανώς αντί των Λαλά και Μπουχαλάκη. Και οι δύο αλλαγές ήταν έτοιμες, δίπλα στον 4ο διαιτητή, για να περάσουν στο ματς. Όμως, στο 100΄χάνει τη μεγάλη ευκαιρία ο Αγκιμπού και στο 101’ κερδίζει το πέναλτι ο Ελ Αραμπί και σκοράρει. Ο Μαρτίνς παίρνει πίσω τις αλλαγές.

•Δύο ότι με το που κάνει το 1-0 ο Ολυμπιακός ο Λουτσέσκου αλλάζει τακτική και βάζοντας και τον Τσόλακ παίζει καθαρό 4-4-2 με δύο σέντερ φορ, Ολιβέιρα και Τσόλακ. Ίσως όχι τυχαία, ο πρώτος φτιάχνει το γκολ και ο δεύτερος το βάζει, στο 1-1. Ο Μαρτίνς βάζει εν τέλει τους Βρουσάι και Κούντε αμέσως μετά το 1-1 αντί των Λαλά και Μπουχαλάκη.



•Κάπως «κουνήθηκαν» οι δύο αλλαγές, όμως η ουσία και το πλέον επώδυνο, κι απογοητευτικό, είναι ότι ο Ολυμπιακός μετά την ισοφάριση του ΠΑΟΚ είχε μπροστά 13 λεπτά με τις καθυστερήσεις και επί της ουσίας δεν είχε καν τελική. Απλά στο τελευταίο δίλεπτο (102-103) αρχικά ο Ρέαμπτσιουκ πήρε μία κεφαλιά αλλά στέλνοντας την μπάλα πάνω στον πρώτο αμυντικό που ήταν μπροστά του και στη συνέχεια ο Σισέ πήγε να κάνει κάτι σε μία προώθηση του μαζί με τον Κούντε, αλλά πρόλαβε ο Πασχαλάκης.

•Ίσως ήταν μία λύση, απέναντι στο 4-4-2 του Λουτσέσκου ο Μαρτίνς να περνούσε τον Μπα στο ημίχρονο της παράτασης αντί του Μπουχαλάκη και να έπαιζε με τρεις στόπερ, 3-4-3, με Εμβιλά, Αγκιμπού στα χαφ. Για να οχύρωνε την καρδιά της άμυνας. Και μπορούσε ενδεχομένως να το κάνει κι αλλιώς το 3-4-3, χωρίς αλλαγή, αλλά γυρνώντας τον Εμβιλά σε ρόλο στόπερ, με τους Μπουχαλάκη και Αγκιμπού στα χαφ.

•Κατά τα άλλα, οι ενδεκάδες με τις οποίες ξεκίνησαν οι δύο προπονητές ήταν οι ίδιες με του πρώτου αγώνα (!), απλά με μία αναγκαστική αλλαγή για την κάθε ομάδα: ο Σισέ πήρε τη θέση του τραυματία Μανωλά κι ο Μουργκ τη θέση του τραυματία Ζαμπά.

•Η πρώτη αλλαγή του Μαρτίνς ήταν η έξοδος του Μαντί στο 61’ κι η είσοδος του Καρβάλιο. Συμπτωματικά, ο Μαντί βγήκε αμέσως μετά την καλύτερη πάσα που έκανε στο παιχνίδι, βγάζοντας τον Μασούρα σε καλή θέση, με τον κυνηγό του Ολυμπιακού όμως να κόβεται πάνω στο σουτ από τον Ίνγκασον χάνοντας τη μία από τις συνολικά τρεις ευκαιρίες του για να σκοράρει. Τον Καρβάλιο τον έβαλε ο Μαρτίνς σε ρόλο πλέι μέικερ για να γίνει πιο δημιουργικός ο Ολυμπιακός, αλλά τελικά ο Πορτογάλος έπαιξε σε αυτή τη θέση μόνο 13 λεπτά, αφού στο 74’ μπήκε κι ο Αγκιμπού αντί του Ροντρίγκες-κατά σύμπτωση κι εδώ αμέσως μετά το καλό σουτ του Ροντρίγκες που έδιωξε ο Πασχαλάκης. Ο Αγκιμπού πέρασε 10άρι κι ο Καρβάλιο έξω αριστερά, σε θέση που δεν είναι και το φόρτε του.



•Στο ίδιο λεπτό, στο 74’, μπήκε κι ο Ελ Αραμπί αντί του Τικίνιο-κι εδώ έχουμε την φοβερή σύμπτωση ότι ο Βραζιλιάνος βγήκε αμέσως μετά την καλύτερη του κίνηση στο παιχνίδι, το ξεπέταγμα του και την ασίστ στον Μασούρα (νομίζω ότι θα μπορούσε ο Τικίνιο έχοντας όλο τον χώρο και τον χρόνο να βγάλει ακόμη καλύτερη πάσα, αλλά τέλος πάντων, η τελική του Μασούρα ήταν πραγματική απογοήτευση). Ο Αραμπί ήταν κάπως κινητικός, αλλά ο Αγκιμπού πίσω του δεν έκανε σχεδόν τίποτα ουσιαστικό-παράλληλα δε περιορίστηκε κι η όποια δημιουργικότητα του Καρβάλιο.

•Ας το πούμε κι έτσι: εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι πρώτον κακώς μπήκε ο Αγκιμπού, ότι δεύτερον ίσως έπρεπε να βγει πρώτα ο Μασούρας (λόγω κακής ψυχολογίας από τα χαμένα γκολ) και μετά ο Ροντρίγκες και ότι τρίτον μία κίνηση στο τέλος απέναντι στο 4-4-2 του ΠΑΟΚ ενδεχομένως να βοηθούσε περισσότερο.

•Από εκεί και πέρα, πρέπει και να σε θέλει λίγο. Ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι αποκλείστηκε από τη Λούντογκορετς στο Τσάμπιονς Λιγκ επειδή από φέτος δεν ισχύει το εκτός έδρας γκολ στα Κύπελλα Ευρώπης (είχε 1-1 μέσα και 2-2 έξω). Και τώρα αποκλείστηκε κι από τον ΠΑΟΚ στο Κύπελλο επειδή εδώ ακόμη μετράει το εκτός έδρας γκολ (είχε 0-0 έξω και 1-1 μέσα)!!! Έχασε τους δύο στόχους του, χωρίς ήττα, με τέσσερις ισοπαλίες σε τέσσερα ματς!!!