Ο Ολυμπιακός έδειξε και plan B και για πρώτη φορά είχε «έτσι» τις αλλαγές

•Κατ΄ αρχάς, μην υποτιμάμε τη Φενέρμπαχτσε: σε αυτές τις πέντε αγωνιστικές του Γιουρόπα λιγκ έχει χάσει μόνο από τον Ολυμπιακό (έχει 3-0 νίκη στο Βέλγιο με τρία γκολ στα πρώτα 30 λεπτά, 1-1 ισοπαλία στην Φρανκφούρτη χάνοντας πέναλτι και 2-2 με την Άντβερπ στην Πόλη πάλι χάνοντας πέναλτι…), στο δε τουρκικό πρωτάθλημα έχει διπλό (2-1, με γκολ στο 94’) στο ντέρμπι με τη Γαλατασαράι.

•Δηλαδή στα μεγάλα παιχνίδια έχει βγάλει δυναμική η Φενέρ και ειδικά στην Ευρώπη είχε κι ατυχία, συνυπολογίζοντας στα χαμένα πέναλτι ότι με τον Ολυμπιακό είχε δοκάρια, τόσο στην Πόλη με το σκορ 1-0, όσο και στον Πειραιά στο 0-0…Προχθές δε έπαιξε χωρίς τέσσερις βασικούς παίκτες, τον γκολκίπερ Αλτάι, τον Οζίλ, τον φορ Βαλέντσια και τον χαφ Γκουστάβο. Και στο 3-0 του πρώτου αγώνα της είχαν λείψει πάλι ο Οζίλ και οι Καφχετσί, Τίσεραντ, Σόσα.

•Από εκεί και πέρα, τώρα ίσως το πιο ευχάριστο για τον Ολυμπιακό την Πέμπτη το βράδυ, πέραν βεβαίως του προφανούς δηλαδή του νικηφόρου αποτελέσματος, είναι ότι απέδειξε σε ένα τόσο κρίσιμο ματς, πως έχει και εναλλακτικό πλάνο στα παιχνίδια του.

•Να θυμίσουμε ότι και οι εννέα προηγούμενες νίκες του Ολυμπιακού (οκτώ στο πρωτάθλημα και ένα στο Γιουρόπα) είχαν έρθει με την ομάδα του Μαρτίνς και στα εννιά αυτά παιχνίδια να προηγείται στο σκορ με γκολ είτε στα πρώτα λεπτά, είτε μάξιμουμ στο πρώτο 20λεπτο. Κι όλοι είχαμε την αγωνία για το πώς θα αντιδρούσε όταν ένα παιχνίδι δεν της πήγαινε έτσι. Όπως δεν της πήγε αυτό της Πέμπτης.

•Και είδαμε ότι ο Ολυμπιακός κέρδισε εν τέλει δεύτερο ευρωπαϊκό παιχνίδι του στο Καραϊσκάκη με εντελώς διαφορετικό τρόπο σε σχέση με το πώς κέρδιζε κατά κόρο φέτος όλα σχεδόν τα παιχνίδια του. Με τη Φενέρ, όπως και με την Άντβερπ, το ημίχρονο ήταν στο 0-0 και η νίκη ήρθε για τους «ερυθρόλευκους» στο β΄ ημίχρονο. Και δη εντελώς διαφορετικά στο ένα παιχνίδι από το άλλο: με τους Βέλγους ο πρωταθλητής Ελλάδας άνοιξε γρήγορα (52΄) το σκορ στο β΄ ημίχρονο, ισοφαρίστηκε σε «κακό» χρονικό σημείο (74’) και πήρε το τρίποντο στο 87’. Με τους Τούρκους πάλι το ματς όδευε προς την ισοπαλία, αλλά στο 0-0, μέχρι που πάλι στο φινάλε έγινε το χρυσό γκολ, αυτή τη φορά στο 90’.

•Κατά κοινή ομολογία, ρόλο στην άλλη εικόνα του Ολυμπιακού στο β΄ ημίχρονο έπαιξαν οι αλλαγές του Μαρτίνς. Μόνο που εδώ έχω μία «διαφορετική» από τους πολλούς παρατήρηση: δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο Πέδρο άλλαξε τους Ονιεκουρού, Μαντί γιατί δεν ήταν καλοί στα πρώτα 45 λεπτά! Προσέξτε, ότι ότι ήταν πολύ καλοί, αλλά κακούς δεν τους λες.

•Ιδιαίτερα ο Ονιεκουρού είχε παρουσία σε σχεδόν σε όλες τις καλές στιγμές της ομάδας στο α΄ ημίχρονο: στη χαμένη ευκαιρία του Αγκιμπού (αυτός άλλαξε έξοχα πλευρά, προς τον Μασούρα), στη φάση του πέναλτι που θα μπορούσε να του δοθεί, στην κόντρα του Αραμπί με τον αντίπαλο γκολκίπερ να διώχνει σωτήρια, στην άστοχη κεφαλιά του Αραμπί (αυτός έβγαλε την καλή σέντρα). Ειδικά στο πρώτο μισό του ημιχρόνου, ο Νιγηριανός ήταν ένας κίνδυνος για την αντίπαλη άμυνα, έστω κι αν κάποιες φορές κόπηκε εύκολα.

•Ο δε Μαντί και έκοψε και πέρασε μία φανταστική κάθετη πάσα στον Ονιεκουρού. Και αυτός, όμως, και ο Ονιεκουρού δεν είχαν μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι, ένα κουσούρι που ο Νιγηριανός το έχει. Νομίζω, όμως, ότι ο προπονητής αποφάσισε να ρισκάρει να κάνει δύο αλλαγές από το ημίχρονο κιόλας, κι ενώ είχε χάσει και μία αλλαγή, λόγω της αναγκαστικής αποχώρησης του Σωκράτη, για άλλο, πιο βασικό λόγο, από την απόδοση των δύο Αφρικάνων. Πολύ απλά γιατί ήθελε να παίξει άλλο ποδόσφαιρο ο Ολυμπιακός στο β΄ ημίχρονο. Σε συνδυασμό, βέβαια, με την ανάγκη να έχει τέσσερα φρέσκα πόδια, που θα έδιναν άλλη ώθηση στην ομάδα.


•Στο α΄ ημίχρονο είδαμε ένα Ολυμπιακό πιο προσεκτικό, να ψάχνει πιο πολύ στο χώρο τις επιθέσεις για το γκολ. Στο β΄ ημίχρονο ο Μαρτίνς ήθελε ένα Ολυμπιακό πλέον να παίζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο, να παίρνει αυτός την μπάλα στα πόδια του και να έχει τον πλήρη έλεγχο του αγώνα. Αυτό δε το πλάνο το εξυπηρετούσαν καλύτερα ο Μπουχαλάκης κι ο Λόπες, παίκτες που μπορούν να κρατήσουν την μπάλα και να την κυκλοφορήσουν με μεγαλύτερη ασφάλεια. Όπερ και εγένετο.

•Τόσο ο Μπούχα, όσο κι ο Λόπες δεν έκαναν καμία σπουδαία εμφάνιση σε ατομικό επίπεδο. Μάλιστα ο Μπούχα δεν πέρασε παρά μόνο μία πάσα (εκείνη την πολύ έξυπνη στον Αραμπί), καθώς οι περισσότερες μπαλιές του δεν ήταν καλές, όπως και τα δύο σουτ που επιχείρησε (πολύ επιπόλαιο το δεύτερο), ενώ έδωσε κι ένα τζάμπα φάουλ στο 92΄, βάζοντας τη Φενέρ στην περιοχή του Βατσλίκ. Ο δε Λόπες δεν πέρασε καμία καλή πάσα και δύο φορές που πήγε να βγάλει τον Λαλά σε θέση εξτρέμ πάλι δεν είχε καλές μπαλιές.

•Την εικόνα του Ολυμπιακού στο β΄ ημίχρονο άλλαξε πρωτίστως η επιλογή του Μαρτίνς να αλλάξει τρόπο παιχνιδιού η ομάδα του και να πάρει αυτή πλέον τα ηνία, αλλάζοντας το παιχνίδι από ποδόσφαιρο αναμονής σε σε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Εκεί που βοήθησαν οι αλλαγές ήταν ότι και οι δύο παίκτες είχαν πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή στο παιχνίδι (κι ο Μπούχα έναντι του Μαντί και ιδίως ο Λόπες έναντι του Ονιεκουρού), περνούσε η μπάλα πολύ περισσότερο από τα πόδια τους.

•Μάλιστα ο Λόπες είχε καλύτερη εικόνα από τον Μπουχαλάκη, υπό την έννοια ότι συνεργάστηκε άριστα με τον Ρέαμπτσιουκ στις δύο σέντρες για γκολ που έβγαλε ο Μολδαβός και τα έχασαν ο Ελ Αραμπί κι ο Λαλά στο πεντάλεπτο 74-79 και έβγαλε και μία καλή διάθεση από πλευράς αγωνιστικότητας. Με το που μπήκε στο ματς γύρισε πίσω κι έκλεψε μία μπάλα, ενώ το ίδιο επανέλαβε λίγα λεπτά αργότερα.


•Γενικά πρέπει να έχουμε υπόψιν μας για τον Λόπες ότι είναι εντελώς άλλος τύπος εξτρέμ από τον Ονιεκουρού και τον Γκάρι Ροντρίγκες. Ο Βραζιλιάνος δεν είναι μπουκαδόρος και δεν μένει στα πλάγια. Του αρέσει να συγκλίνει συνεχώς προς τον άξονα και να σπάει από εκεί την μπάλα η, να βρίσκει χώρους να σουτάρει. Για να είμαστε ρεαλιστές, μέχρι τώρα τη διαφορά δεν την έχει κάνει όσο έχει παίξει, αλλά εξίσου αλήθεια είναι ότι και στο Αγρίνιο που είχε συμμετοχή 55 λεπτών είχε αφήσει υποσχέσεις.

•Παρεμπιπτόντως, βοήθειες έδωσε στην ομάδα προχθές κι ο Βαλμπουενά στα 25 λεπτά στα οποία πήρε χρόνο. Πήρε μπάλες, κέρδισε φάουλ, είχε καλά κτυπήματα στα στημένα, κυνήγησε και το γκολ ο ίδιος όταν του δόθηκε η ευκαιρία (με το σουτ που είχε ευρισκόμενος σε θέση βολής στο 85’). Γενικά έβγαλε μία δραστηριότητα, αντικαθιστώντας τον Μασούρα, από την οποία ωφελήθηκε νομίζω ο Ολυμπιακός.

•Και επιτέλους είδαμε για πρώτη φορά μετά από καιρό τον Ολυμπιακό να παίρνει πράγματα από τις αλλαγές του σε ένα μεγάλο παιχνίδι, από όλες τις αλλαγές. Με αποκορύφωμα φυσικά το γκολ του Τικίνιο, που μέχρι τώρα δεν είχε σκοράρει ποτέ ερχόμενος από τον πάγκο, κάτι που αντιθέτως έκανε ο Ελ Αραμπί, έχοντας σημειώσει τα νικητήρια γκολ και στα Γιάννινα και στο Αγρίνιο, μπαίνοντας ως αλλαγή.