Τι είδαμε και τι δεν είδαμε από τα παιδιά του Ολυμπιακού Β'

•Κατ΄ αρχάς να εκφράσω την άποψη ότι καλά έκανε ο Μαρτίνς κι έκανε εκτεταμένο ροτέϊσον στη Λιβαδειά. Δεν είναι δυνατόν να έχει παίξει ο Ολυμπιακός μέσα σε τέσσερις ημέρες με ΑΕΚ και Φενέρμπαχτσε, αλλά και να έχει μέσα σε οκτώ ημέρες ΟΦΗ, Άντβερπ, Άρη και να βάλει πάλι τους βασικούς.

•Μπορώ δε να πω ότι ίσως δεν έπρεπε καν να παίξει κι ο Μπουχαλάκης, και να έπαιζε ο Ξενιτίδης, αρχηγός του Ολυμπιακού Β, που δεν είναι κανένα παιδαρέλι, αλλά 22 ετών κι έχει αγωνιστεί και στο εξωτερικό. Παρεμπιπτόντως, αυτός κι ο Μπαγκαλιάνης, κι αυτός 21χρονος και με παραστάσεις από τον Άρη, είναι οι πιο θετικοί και σταθεροί παίκτες του Ολυμπιακού Β. Κι είναι κρίμα που δεν τους είδαμε, μαζί και τον Κύπριο διεθνή Κωστή.
Τέλος πάντων, ο Πέδρο Μαρτίνς επέλεξε κι έβαλε στον αγώνα Κυπέλλου με τον Λεβαδειακό συνολικά πέντε παιδιά που παίζουν στον Ολυμπιακό Β. Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να δούμε τι έδειξαν-και τι δεν έδειξαν…

•Ολόκληρο το 90λεπτο έβγαλε μόνο ο κεντρικός χαφ Σουρλής, που θεωρείται παίκτης της πρώτης ομάδας, με 10 παιχνίδια στα πόδια του, μόλις στα 19 χρόνια του. Η αλήθεια είναι ότι έδωσε μεγάλες μάχες στη μεσαία γραμμή. Έκλεψε πολλές μπάλες, πήρε κεφαλιές, έκοψε. Αλλά πρώτον βοήθησε λίγο δημιουργικά (θυμόμαστε μόλις μία καλή του ενέργεια) και δεύτερον πρέπει να προσέξει τα λάθη, όπως ένα κακό γύρισμα στον Κρίστινσον, που έφερε το κόρνερ για το 3-1. Πάνω απ΄ όλα, όμως, πρέπει να αντιληφθεί ότι κάνει κακό στον εαυτό του και στην ομάδα με το να κρατάει υπερβολικά την μπάλα και τελικά να την χάνει. Καθυστερεί την ομάδα, είναι κακό χούι. Όταν παίζει γρήγορα είναι άλλος παίκτης.


•Ένα ημίχρονο, το α΄, έπαιξε ο αριστερός μπακ Αποστολόπουλος, που είχε κάνει προετοιμασία το καλοκαίρι με την πρώτη ομάδα, με φιλικά κλπ. Τον περίμενα σαφώς καλύτερο τον 19χρονο πρώην παίκτη του Πανσερραϊκού. Είχε δύο καλές ενέργειες μπροστά, κέρδισε κεφαλιές, μπλόκαρε ένα σουτ, έκοψε με τάκλιν σε κόρνερ, όμως είχε και κακές πάσες, κυρίως όμως όταν έπρεπε να αμυνθεί σε κρίσιμες φάσεις δεν το έκανε σωστά σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις-δεν είναι λίγες σε ένα ημίχρονο.

•Στο β΄ ημίχρονο έπαιξε στη θέση του ο Κίτσος, μικρότερος όλων (στην κεντρική φωτογραφία του θέματος). Κάνοντας ντεμπούτο στα 18,5 χρόνια του, έβγαλε μία καλή εικόνα, κατά βάση ανασταλτικά. Σίγουρα ήταν ασφαλής αμυντικά-έκοψε ό,τι προέκυψε από την πλευρά του, ενίοτε και με δυναμικό η, κι εντυπωσιακό τρόπο, κερδίζοντας και δύο φάουλ, στη μία περίπτωση και κάρτα. Πήρε μία κεφαλιά, έκανε ένα κλέψιμο και η μοναδική του στιγμή αμυντικά που δεν ήταν καλή, ήταν όταν έχασε μία μπάλα και του πέρασε και σέντρα ο Νίκας. Στο άλλο κομμάτι, το επιθετικό, το πάλεψε, αλλά αναποτελεσματικά παρότι η θέση του είναι αριστερό εξτρέμ. Σπρίνταρε, πάτησε περιοχή, όμως πάντα κόβονταν κι έτσι δεν μπόρεσε να κάνει κάποια σέντρα, ενώ κι από τις πάσες του ουσία είχε μία στον Τικίνιο.


•Λιγότερο απ΄ όλους, μόλις 11 λεπτά, έπαιξε ο Μαρίνος (στην ακριβώς πάνω φωτογραφία), ο αριστεροπόδαρος εξτρέμ, που κινείται με καλή τεχνική από δεξιά. Κι όμως θα μπορούσε να ήταν ο ήρωας του αγώνα, αν στο 87’ σηκωνόταν λίγο καλύτερα και σκόραρε με κεφαλιά εξ επαφής από μία πρώτη κεφαλιά του Τικίνιο. Ένα λεπτό νωρίτερα είχε προλάβει να κάνει κι ένα άστοχο σουτ, γενικά παρότι είχε πολύ λίγο χρόνο πήγε να δείξει πράγματα, αλλά μάλλον όχι με το σωστό τρόπο, π.χ. να περάσει και ένα και δύο αντιπάλους η, να κάνει μία κακή πάσα. Δεν χρειάζεται να εκβιάζει πράγματα.

•Ένα ημίχρονο έπαιξε κι ο Αλγκασίμ Μπα, για τον οποίο πολλά καλά ακούγονται, χωρίς όμως να δούμε τίποτα καλό αυτή τη φορά. Δεν ξέρω αν είχε να κάνει με το ότι προέρχονταν από τραυματισμό κι από το ότι δεν έπαιξε ποτέ στη θέση του (υποτίθεται ότι είναι σέντερ φορ και ξεκίνησε σε ρόλο πίσω από τον Τικίνιο, αλλά γρήγορα πήρε εντολή να πάει αριστερά στην επίθεση), όμως ήταν πραγματικά εκτός παιχνιδιού. Άντε να θυμηθούμε από αυτόν μία καλή πάσα και μία καλή επιστροφή να βοηθήσει αμυντικά. Δύο φορές που κάτι πήγε να κάνει, τη μία κόπηκε και την άλλη είχε μία κακή σέντρα. Εξτρέμ, πάντως, δεν μπορεί να παίξει το παιδί. Φορ είναι.

•Ίσως, πάντως, αυτό το 45λεπτο του γίνει ένα μάθημα. Ακόμη και σε επίπεδο για το…ξύλο που θα τρώει από τους αντίπαλους αμυντικούς. Θέλω να πιστεύω ότι δεν χάθηκε στο παιχνίδι επειδή στη μοναδική του καλή ενέργεια, του έγινε στο 9’ ένα πολύ άσχημο φάουλ από τον Μεχία (έμπειρο αρχηγό του Λεβαδειακού, με βρόμικα μαρκαρίσματα σε όλο το ματς), αλλά εξίσου αλήθεια είναι ότι ο Θεσσαλονικιός διαιτητής Τσακαλίδης έκλεισε τα μάτια σε αυτή την καταφανή περίπτωση κίτρινης. Ντροπή του.



•Εξίσου με πείραξε, πάντως, τουλάχιστον εμένα η στάση των υπόλοιπων παικτών του Ολυμπιακού στη φάση. Δεν είδα ούτε έναν να πάει να διαμαρτύρεται για το αντιαθλητικό μαρκάρισμα. Όπως γενικά σε όλο το 90λεπτο, αυτό που βλέπαμε ήταν οι «ερυθρόλευκοι» να κάθονται και να τρώνε ξύλο, χωρίς καν να αντιδράνε ποτέ, να κάνουν κι αυτοί ένα φάουλ, ούτε έστω να διαμαρτύρονται προς τον διαιτητή, που έβγαλε πρώτη κάρτα για φάουλ στο 80’…

•Από κάθε πλευρά ήταν ένας Ολυμπιακός «να χάνεις πάσα ιδέα», ένας Ολυμπιακός που δεν θέλεις να τον ξαναδείς την Τετάρτη το απόγευμα στη Λιβαδειά.