Τα σοφά πράγματα που είπαν ο Μίτσελ κι ο Αλμέιδα μετά το Ολυμπιακός-ΑΕΚ

• Πέρασαν στα ψιλά κάποια πράγματα, με σημασία, που είπαν στη συνέντευξη τύπου μετά το παιχνίδι Ολυμπιακός-ΑΕΚ τόσο ο Μίτσελ, όσο κι ο Αλμέιδα.

• Για να ξεκινήσουμε πρώτα από τον φιλοξενούμενο, κι ας πούμε κρατώντας μία στοιχειώδη ευγένεια που συνεχώς διαπιστώνουμε πόσο πολύ λείπει από τον χώρο μας, ο Αλμέιδα είπε εμμέσως πλην σαφώς κάποια στιγμή ότι οι παίκτες του δεν κέρδισαν τον Ολυμπιακό επειδή δεν το πίστεψαν όσο έπρεπε να το πιστέψουν. Κι ακριβώς εκεί ήταν που το δικό μου το μυαλό πήγε στον… Ολυμπιακό, αλλά στο προηγούμενο του ντέρμπι, μία εβδομάδα νωρίτερα, με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Και σκέφθηκα, μήπως τελικά ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε τον ΠΑΟ, γιατί δεν το πίστεψε όσο έπρεπε να το πιστέψει, όπως είπε ο προπονητής της ΑΕΚ για τη δική του ομάδα;

• Για όποιον δεν πρόσεξε, τα τελειώματα των παικτών της ΑΕΚ στις καλές ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν (περισσότερες από λάθη παικτών του Ολυμπιακού, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα) ήταν απογοητευτικά. Ο Λιβάι βρέθηκε τρεις φορές φάτσα με τον Πασχαλάκη και τα πλασέ του ήταν κάθε φορά το ένα χειρότερο από το άλλο, ακόμη κι αυτό που έβγαλε προ της γραμμής ο Παπασταθόπουλος μόνο σίγουρο και καλό σουτ δεν το λες-ίσως το καλύτερο σουτ του Λιβάι να ήταν εκεί που υποδείχθηκε, και ήταν σε θέση οφσάιντ, με τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού να διώχνει την μπάλα, αλλά αν ένας καλός γκολκίπερ δεν έδιωχνε εκεί την μπάλα, δεν θα ήταν καλός γκολκίπερ. Ο Ρότα στην ευκαιρία του επίσης προ του Πασχαλάκη, πλάσαρε πάνω στον γκολκίπερ του Ολυμπιακού. Ακόμη κι η κεφαλιά του Μουκουντί, πάνω στον Πασχαλάκη πήγε. Το μοναδικό αρκετά καλό τελείωμα φάσης ήταν η κεφαλιά του Φαν Βέερτ στο 88ο λεπτό, που έφυγε λίγο άουτ.



• Ας θυμηθούμε, τώρα, και πόσο απογοητευτικά ήταν σχεδόν όλες οι τελικές των παικτών του Ολυμπιακού στη Λεωφόρο, με εξαίρεση το γκολ του Μπιέλ, που κι αυτό πρέπει να βρήκε λίγο αμυνόμενος την μπάλα και ίσως να της άλλαξε λίγο πορεία-αν και δεν είμαι σίγουρος, ενώ είμαι σίγουρος ότι τουλάχιστον αυτό ήταν ένα πραγματικά καλό σουτ. Ο ίδιος ο Μπιέλ όμως άλλες δύο φορές που βρέθηκε απέναντι από τον Μπρινιόλι, τη μία σούταρε σε μία…πλάτη αμυντικού και την άλλη πάνω στον τερματοφύλακα του ΠΑΟ, όπως το ίδιο έκανε κι ο Χάμες. Δύο τελικές του Μασούρα δεν ήταν κακές, αλλά όχι τέτοιες που θα άφηνε να πάει η μπάλα στα δίκτυα ένας απλά καλός γκολκίπερ, αφού η μπάλα πήγε προς το μέρος του κι όχι σε γωνία. Στη γωνία πήγε ένα μακρινό σουτ του Χάμες, που το έδιωξε δύσκολα ο Μπρινιόλι, αλλά ήταν αρκετά μακρινό ώστε να μην μπορεί να το αποκρούσει σε κόρνερ. Τις δε άλλες δύο φορές που ο Μασούρας κι ο Παπασταθόπουλος βρέθηκαν σε θέση για γκολ, ο μεν σούταρε καθυστερημένα και η μπάλα μπλοκαρίστηκε από αμυντικό, ο δε σούταρε πολύ άστοχα.

• Τώρα που τα βλέπω πιο ψύχραιμα, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι η ΑΕΚ δεν το πίστεψε την Κυριακή στο Καραϊσκάκη. Ήρθε με καλή ψυχολογία, πιο ξεκούραστη από τον Ολυμπιακό, με διαιτησία που ΚΑΘΕ φιλοξενούμενος θα την ήθελε για να παίξει με ένα Ολυμπιακό που ήταν κουρασμένος σωματικά από το 90λεπτο στο χωράφι της Λιβαδειάς και είχε και την ψυχολογική φθορά από αυτό που του είχε συμβεί την αμέσως προηγούμενη Κυριακή, να χάσει μέσα στη Λεωφόρο μία νίκη που την είχε στην αγκαλιά του ως το 97ο λεπτό, με μία φάση που δεν ήταν καν ευκαιρία του Παναθηναϊκού. Κι όμως, η ΑΕΚ δεν κέρδισε, γιατί έρχεται κάθε φορά στο Καραϊσκάκη και δεν το πιστεύει, μετά τα όσα έχει υποστεί (τεσσάρες κλπ) σε αυτό το γήπεδο κατά καιρούς από τον Ολυμπιακό, τον οποίο άλλωστε δεν μπορεί να τον νικήσει εδώ και 16 συνεχόμενα παιχνίδια, εντός κι εκτός έδρας. Κι αρχίζω και πιστεύω ότι κι ο Ολυμπιακός μπορεί να μην το πίστεψε όσο έπρεπε το τρίποντο στη Λεωφόρο, εκεί όπου ουσιαστικά είχε να κερδίσει από το 2013, με εκείνο το γκολ του Μήτρογλου στο 90ο λεπτό. Με το μοναδικό άλλο διπλό στα προηγούμενα 20 χρόνια να ήταν το 4-1 του Κυπέλλου πριν μία 20ετία.



• Τέλος πάντων, να πάω και στον υπαινιγμό που έκανε ο Μίτσελ, μιλώντας για τη διαιτησία. Και για όποιον δεν το κατανόησε, ο άνθρωπος ουσιαστικά είπε αυτό: «Υποτίθεται στην Ελλάδα φέρνουμε ξένους διαιτητές, για να έχουμε καλύτερες διαιτησίες στα παιχνίδια, να υπάρχει αντικειμενικότητα κι αμεροληψία μεγαλύτερη και να μην αλλοιώνονται τα αποτελέσματα. Όταν όμως φέρνεις διαιτητές από το εξωτερικό που είναι χειρότεροι από τους Έλληνες η, που τέλος πάντων για τον άλφα η, τον βήτα λόγο παίζουν χειρότερα από τους Έλληνες, τότε δεν βγαίνει κανένα νόημα. Όταν χάλια είναι κι ο Δανός στο ΠΑΟ-Ολυμπιακός κι ο Έλληνας στο Λεβαδειακός-Ολυμπιακός και ο Σουηδός στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ, τι κερδίζουμε;».

• Και τι να του πεις του Μίτσελ; Έχει άδικο, βλέποντας στα παιχνίδια του Ολυμπιακού, αλλά και στων άλλων ομάδων τόσο κακές διαιτησίες; Με αποφάσεις για γέλια και για κλάματα; Απλά, αν θέλουμε να ψάξουμε το γιατί γίνεται όλο αυτό, γιατί δηλαδή φέρνουμε τόσο μέτριους διαιτητές η, γιατί να το πούμε αλλιώς διαιτητές που σφυρίζουν έτσι όπως σφυρίζουν και μας τρελαίνουν, η απάντηση μπορεί να είναι…είτε γιατί κάποιοι είναι απλά ανίκανοι… είτε γιατί η στόχευση είναι να κοπούν εντελώς οι ξένοι και να παίζουν μόνο οι Έλληνες και δη οι προθύμως «ελεγχόμενοι»…είτε γιατί κάποιοι θέλουν να κάνουν επίδειξη δύναμης, ανεξαρτήτως εθνικότητας διαιτητών.