Ολυμπιακός: 10 κόρνερ και φάουλ σε ντέρμπι-μηδέν απειλή…

• Στα πρώτα παιχνίδια του Μεντιλίμπαρ στον πάγκο του Ολυμπιακού θυμάμαι ότι είχαμε δει και κάποιες καλές κομπίνες στις στατικές φάσεις. Κάτι που μας άρεσε πολύ, καθώς εκτός όλων των άλλων, άπαντες είχαμε παρατηρήσει από την αρχή της σεζόν την τεράστια αδυναμία της ομάδας να κερδίσει κάτι βγάζοντας απευθείας σέντρες από κόρνερ και φάουλ, αφού πρωτίστως δεν είναι καλά τα κτυπήματα, δεν έχουν δύναμη και είναι εύκολα στην αντιμετώπιση από τους αμυνόμενους, συχνά κι από τους γκολκίπερ, για τόσο εύκολα μιλάμε-επιπρόσθετα ο Ολυμπιακός δεν είναι κι η πιο ψηλή ομάδα του πρωταθλήματος, ώστε να πάρει κεφαλιές σε αυτές τις εκτελέσεις και να απειλήσει.

• Ατυχώς, στα τελευταία παιχνίδια βλέπουμε την επιστροφή στον κλασικό τρόπο εκτέλεσης των στημένων φάσεων, με μηδενικό αποτέλεσμα. Και δεν μιλάμε για γκολ, αλλά ούτε καν για δημιουργία ευκαιρίας. Πραγματικά δε είναι τεράστιος ο αριθμός των κόρνερ και φάουλ που κερδίζει σε κάθε παιχνίδι ο Ολυμπιακός και που τα πετάει όλα στη θάλασσα. Είναι δε τόσο ακίνδυνη η ομάδα, που πλέον κάθε αντίπαλος δεν έχει πρόβλημα να της δώσει κόρνερ και φάουλ, πολύ απλά γιατί ξέρει ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τις εκτελέσεις.



• Τις προάλλες με τον Παναθηναϊκό, απ΄ όταν μπήκε στο 59’ ο Φορτούνης, ο Ολυμπιακός κέρδισε τέσσερα φάουλ γύρω από την περιοχή του Λοντίγκιν κι άλλα τέσσερα κόρνερ. Τα έξι τα εκτέλεσε ο Φορτούνης και τα δύο ο Τσικίνιο: είτε τα κέρδισε ο Ολυμπιακός, είτε δεν τα κέρδισε, ήταν ένα και το αυτό. Νωρίτερα, πριν μπουν αυτοί οι δύο, είχε κερδίσει άλλα δύο κόρνερ, με εκτελεστή τον Όρτα. Μία από τα ίδια. Σύνολο 10 στατικές φάσεις, με μηδέν κίνδυνο για τον Παναθηναϊκό. Όλα εκτελεσμένα με τον ίδιο, ανώδυνο, για την αντίπαλη άμυνα τρόπο. Κανένα με την μπάλα να «σφυρίζει» φεύγοντας από τα πόδια του εκτελεστή. Η, έστω να φύγει με δύναμη τέτοια που λίγο να την βρει ένας παίκτης μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα.

• Το ίδιο γίνεται σε κάθε παιχνίδι. Γύρω στις 40 (!) στημένες φάσεις είχε ο Ολυμπιακός στα παιχνίδια του με τον Αστέρα, τον Παναιτωλικό και τον Βόλο. Κι όμως, δεν έκανε καν ευκαιρία. Βλέπεις αντίθετα, ότι η ΑΕΚ σε κάθε (που λέει ο λόγος σε κάθε) κόρνερ και φάουλ απειλεί κι έχει βάλει περίπου 20 γκολ από τις στατικές φάσεις! Αν μη τι άλλο πρέπει να προβληματιστεί, κάποια στιγμή, ο Ολυμπιακός.



• Πρώτον, διότι αλλάζοντας τρεις προπονητές τον χρόνο, κανείς προπονητής δεν μπορεί να εστιάσει εν τέλει σε λεπτομέρειες του παιχνιδιού όπως είναι οι εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ. Δεύτερον, διότι έχουν περάσει ατελείωτες μεταγραφικές περίοδοι, με δεκάδες προσθήκες παικτών, και κανένας τεχνικός διευθυντής η, προπονητής του Ολυμπιακού δεν φρόντισε να βρει και να φέρει ένα παίκτη να είναι πραγματικά καλός σε τέτοιου είδους φάσεις. Τελευταίος ήταν ο Βαλμπουενά, που ακόμη κι αυτός δεν ήταν ο σπεσιαλίστας, αλλά τουλάχιστον γίνονταν κάπως επικίνδυνος, ειδικά όταν είχε πρωτοέρθει και είχε πιο πολλές δυνάμεις

• Ένας πραγματικός σπεσιαλίστας των στημένων φάσεων δεν έχει αποκτηθεί στον Ολυμπιακό, μία ομάδα που ειδικά στο ελληνικό πρωτάθλημα κερδίζει εύκολα 10 κόρνερ και φάουλ κοντά στην περιοχή του αντίπαλου ανά παιχνίδι. Ο Φορτούνης κακός δεν είναι στις εκτελέσεις, κατά καιρούς έχει φτιάξει κάποια γκολ, συνήθως με μικρότερους αντιπάλους, όμως δεν τον λες και ιδανικό, με τίποτα. Ακόμη δε και η παρουσία του δίμετρου Κάρμο δεν φαίνεται να έχει βοηθήσει την ομάδα να γίνει έστω λίγο αποτελεσματική στις στατικές φάσεις, αν και στην αρχή είχε κάποια καλά τελειώματα.

• Πάνω απ' όλα, όμως, πρέπει να σταθούμε στον σχεδιασμό της ομάδας. Είναι άραγε τόσο φοβερό να βρεθεί και να αποκτηθεί ένας επιθετικογενής παίκτης με καλές εκτελέσεις σε κόρνερ και φάουλ; Εν ανάγκη ένας ακραίος μπακ, όπως θυμάμαι κτυπούσε κόρνερ και φάουλ ο Χολέμπας. Αδυνατώ να πιστέψω ότι είναι θέμα έλλειψης προπόνησης σε αυτό το κομμάτι, διότι τότε δεν μπορούμε ν α κάνουμε καμία συζήτηση σοβαρή.



• Αλλά όταν βλέπεις ότι έχεις δυσκολίες στο σκοράρισμα, το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να κοιτάξεις να εκμεταλλευθείς τα κόρνερ και τα φάουλ που κερδίζεις. Εδώ κατ' εξοχήν προπονητές που είχαν όχι σε δεύτερη, αλλά σε τρίτη μοίρα τις στατικές φάσεις, όπως ο Γκουαρντιόλα κι ο Αρτέτα, πλέον τις έχουν αναγάγει σε επιστήμη, πολύ απλά γιατί βλέπουν ότι μπορεί απλά με ένα κόρνερ να πάρουν μία νίκη…

• Το μόνο καλό είναι ότι τουλάχιστον βλέπουμε μία βελτίωση στα αμυντικά στημένα, ίσως με καλύτερη οργάνωση από πλευράς Μεντιλίμπαρ, ίσως και με την παρουσία του πολύ ψηλού Κάρμο.