Όλοι στο ίδιο σακί;

Σίγουρα είναι επώδυνη η διαδικασία της μη αδειοδότησης αρκετών συλλόγων της μεγάλης κατηγορίας του ελληνικού πρωταθλήματος. Και δυσάρεστη όχι μόνο για τους συγκεκριμένους συλλόγους, αλλά και γενικά για όσους παρακολουθούμε ελληνικό ποδόσφαιρο. Διότι πολύ απλά κάποιες ομάδες στερούνται, μέσω των συνεπειών της μη αδειοδότησης, κάποιες ευκαιρίες μεγαλύτερης ενδυνάμωσής τους.

• Από την άλλη, όμως, πρέπει να σκεφθούμε κι ότι πρέπει να υπάρχει μία δικαιοσύνη στη Λίγκα μας. Δεν μπορεί να είναι στο ίδιο σακί οι σύλλογοι που πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους και λειτουργούν σωστά και νοικοκυρεμένα, με τους συλλόγους που χρωστάνε δεξιά κι αριστερά και που τέλος πάντων δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Εάν δεν τους επιβληθούν κάποιες συνέπειες, ποιος μας λέει ότι δε θα κάνουν τα ίδια και τα ίδια, πάλι;

• Κανονικά οι επιπτώσεις θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερες από τις μεταγραφές μέχρι κάποιο όριο. Αλλά για να μη χαλάσει εντελώς η ισορροπία του πρωταθλήματος, βρέθηκε αυτή η κατά κάποιο τρόπο μέση λύση. Και κατά την γνώμη μου, μία επιπλέον επιλογή θα ήταν μία διαφορετική μεταχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της κάθε ομάδας, ώστε να εξασφαλίζονταν κάποιες οφειλές, π.χ. σε παίκτες κλπ, κλπ.

Κι αντί οι ομάδες που υποτίθεται πως θίγονται να φωνάζουν, θα ήταν πιο ωφέλιμο να κοίταζαν να έλυναν τα προβλήματά τους, αξιοποιώντας και τα περιουσιακά στοιχεία τους, δηλαδή κάποιους ποδοσφαιριστές τους….

Κ. Νικολακόπουλος