Όλοι οι προπονητές την ίδια εξυπνάδα κάνουν…

• Μετά από 30 χρόνια που παρακολουθώ ποδόσφαιρο από αυτή τη θέση, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως αυτήν την «εξυπνάδα» που έκανε ο Ρανιέρι απόψε, την κάνουν όλοι οι προπονητές.

• Θέλουν, δηλαδή, να αναδεικνύουν ποδοσφαιριστές, που έχουν αγνοήσει ή, που δεν έχουν τέλος πάντων «σταμπάρει» άλλοι συνάδελφοί τους. Να δείξουν έτσι ότι αυτοί μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

• Το επιχείρησε ο Ρανιέρι με την περίπτωση του Μάνταλου, του οποίου οι παραστάσεις σε κάποιο πιο υψηλό επίπεδο, περιορίζονται στα προ ενός έτους παιχνίδια της Ξάνθης με την Σταντάρ Λιέγης.

• Δεν του βγήκε του Ιταλού, όπως δεν του βγήκε κι η άλλη κίνησή του να ξεκινήσει όχι με ένα, όχι με δύο, αλλά με τρεις παίκτες που τελευταία φορά είχαν παίξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, πριν από δυόμιση μήνες! Εννοώ τον Σαμαρά, τον Μήτρογλου και τον Χολέμπας. Με τους δύο πρώτους να μην έπαιξαν το καλοκαίρι ούτε φιλικό, τον δε Χολέμπας να έχει όλα κι όλα ένα ημίχρονο κι ένα 20λεπτο σε όλη την προετοιμασία.

• Το να έπαιζε ένας από αυτούς, έστω δύο, μάξιμουμ μάξιμουμ, είναι άλλο από αυτό που έγινε.

• Και δεν ξέρω αν τραυματίστηκε ο Σάμαρης, αλλά εγώ αυτόν είδα ως ένα από τα πιο ζωντανά στοιχεία της εθνικής μας ομάδας. Οπότε δεν μπορώ να πολυκαταλάβω την αλλαγή του.

• Όπως δεν μπορώ να καταλάβω, πως εξακολουθεί να είναι βασικός παίκτης της Ελλάδας ο Σαλπιγγίδης.

• Με αυτά και με αυτά, κάπου μπορεί να εξηγηθεί ότι κάναμε τη μοναδική καθαρή ευκαιρία για γκολ λίγο πριν το 90’, με μία στημένη φάση και με τους Ρουμάνους με ένα παίκτη λιγότερο μισή ώρα…