Οι πιο πολλές ευκαιρίες Βαλμπουενά από Αραμπί (!) και ο χρόνος Χασάν και Φορτούνη…

· Μία παρατήρηση που έκανα από τα δύο τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού, με τη Μαρσέιγ και την Πόρτο: η μπάλα πήγαινε πολύ δύσκολα στον σέντερ φορ, στην αντίπαλη περιοχή. Δεν έβγαζε ο Ολυμπιακός φάσεις για τον Ελ Αραμπί. Και προφανέστατα δεν είναι τυχαίο ότι στα δύο 90λεπτα πέτυχε ένα γκολ, στα τελευταία λεπτά μάλιστα του αγώνα του μέσα στο Καραϊσκάκη…

· Ο Αραμπί καθαρή ευκαιρία για γκολ δεν είχε σε κανένα από τα δύο παιχνίδια. Κάποιες φάσεις είχε, αλλά δεν μπορείς να του πεις τίποτα γιατί δεν σκόραρε.

Πράγματι, στην Πόρτο θα μπορούσε ίσως να είχε πιάσει καλύτερα εκείνη την κεφαλιά στη βαθιά σέντρα του Βαλαμπουενά κι όχι να την στείλει στα χέρια του γκολκίπερ.

Με τη Μαρσέιγ επίσης θα μπορούσε να στοχεύσει καλύτερα σε μία άλλη κεφαλιά (άστοχη), στο πρώτο δοκάρι, πάλι από σέντρα του Βαλμπουενά, προς το τέλος του ματς. Το ίδιο, θα μπορούσε η προβολή του στο α΄ ημίχρονο σε ένα γύρισμα του Μασούρα να ήταν καλύτερο, έτσι ώστε να μην προλάβαινε να διώξει ο στόπερ.

· Αυτές ήταν οι τρεις φάσεις τις οποίες τελείωσε στα δύο παιχνίδια ο Ελ Αραμπί. Ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν είναι εύκολο σε τέτοιο επίπεδο, με τέτοιους αντιπάλους, να κάνεις γκολ σε τέτοιες τρεις φάσεις. Και σε ένα σουτ του Μπουχαλάκη, το οποίο κόντραρε αμυνόμενος της Μαρσέιγ, είχε πεταχτεί ο Αραμπί κι έκανε κεφαλιά ψαράκι μπας και βρει την μπάλα, αλλά δεν την βρήκε. Ακόμη κι αν την έβρισε και σκόραρε, το συμπέρασμα δεν θα άλλαζε: ο Ολυμπιακός σε αυτά τα δύο πρώτα πιο δύσκολα παιχνίδια της σεζόν, δεν έβγαλε εύκολα σε θέση γκολ τον σέντερ φορ του και μακράν κορυφαίο γκολτζή του.

· Νομίζω δε ότι ήδη η ομάδα έχει λάβει το πρώτο ίσως μήνυμα από αυτά τα δύο παιχνίδια ενόψει των επόμενων: η μπάλα πρέπει να φτάνει πιο εύκολα στον Αραμπί και δη σε θέσεις βολής. Ο Ολυμπιακός αυτόν έχει σκόρερ. Αν δεν του κάνει αυτός το γκολ, δυσκολεύει πάντοτε το πράγμα μετά.

· Βεβαίως, μία κουβέντα είναι να φτάνει πιο εύκολα η μπάλα στον Αραμπί. Κι οι αντίπαλοι δεν είναι…χαϊβάνια. Βλέπουν ότι ο Μαροκινός είναι ο κύριος εκφραστής επιθετικά του Ολυμπιακού και κοιτάνε να τον κλείσουν όσο το δυνατόν καλύτερα. Κι όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και τον βασικό του τροφοδότη, τον Βαλμπουενά. Αν προσέξατε, η Πόρτο είχε διαβάσει τόσο καλά το παιχνίδι του Ολυμπιακού, που όσες φορές κι αν πήγε ο Γάλλος στην καλή του θέση, από δεξιά, για να βγάλει τη σέντρα, δεν μπόρεσε να περάσει ουσιαστικά καμία σαν εξτρέμ από εκεί. Γιατί ήξεραν ότι θα στοχεύσει τον Αραμπί και «το περίμεναν». Και το εξουδετέρωσαν.



· Προφανέστατα και δεν είναι τυχαίο ότι τις δύο μεγαλύτερες ευκαιρίες του Ολυμπιακού στα δύο παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ τις είχε ο έτερος φορ του Ολυμπιακού, ο Χασάν! Κάπως έτσι σκόραρε το χρυσό γκολ επί της Ολιμπίκ, κάπως έτσι έχασε την σπουδαία ευκαιρία στο 87’ του αγώνα στην Πόρτο για να ξαναβάλει τους πρωταθλητές Ελλάδας πίσω στο παιχνίδι. Μήπως κι αυτή η διαπίστωση πρέπει να προβληματίσει τον Μαρτίνς; Μήπως μπαίνει αργά, και στα δύο παιχνίδια η αλλαγή έγινε στο 84΄ (τη δεύτερη φορά μήπως για γούρι μπήκε στο ίδιο λεπτό;…), ενώ θα έπρεπε ο Αιγύπτιος να έχει περισσότερο χρόνο παρουσίας γιατί έτσι η αντίπαλη άμυνα δυσκολεύεται έχοντας να αντιμετωπίσει και τον ίδιο και τον Αραμπί;…

· Το πρόβλημα του Ολυμπιακού στο γκολ, γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα στο ποδόσφαιρο πάντοτε αυτό είναι, το γκολ, έχει να κάνει ασφαλώς και με το ότι ο πιο κοντινός με τον Αραμπί «ερυθρόλευκος», ο Βαλμπουενά, δεν το έχει εύκολο το γκολ-τουλάχιστον απ΄ όσα βλέπουμε με την «ερυθρόλευκη». Ο «κοντός» την τιμάει τη φανέλα και μπράβο του. Αλλά όταν σε 50 παιχνίδια ο απολογισμός είναι ένα γκολ (δεν αναφέρομαι στα πέναλτι), αυτό τα λέει όλα.

· Ας προσέξουμε ότι ο Ματιέ στα δύο αυτά παιχνίδια είχε καλύτερες ευκαιρίες για γκολ από τον Αραμπί! Αλλά τις έχασε όλες. Είχε με την Πόρτο τη λόμπα που έβγαλε ο στόπερ πριν περάσει την γραμμή και με τη Μαρσέϊγ είχε το σουτ που έδιωξε ο γκολκίπερ με τα μάτια για να σκοράρει στη συνέχεια ο Μασούρας και να ακυρωθεί το γκολ ως οφσάιντ με υπόδειξη του Var και είχε και το σουτ από λίγο πλάγια αλλά από πολύ καλή θέση πάνω στον αντίπαλο τερματοφύλακα.

· Το εντυπωσιακό είναι ότι μέχρι τώρα στην καριέρα του σκόραρε ο Βαλμπουενά. Και δεν πάω πολύ πίσω: στη διετία του στη Φενέρμπαχτσε, δηλαδή στην αμέσως προηγούμενη ομάδα του πριν έρθει εδώ, είχε 12 γκολ σε 71 παιχνίδια-τα δύο με πέναλτι και τα δύο με φάουλ. Ατυχώς στον Ολυμπιακό ούτε από απευθείας φάουλ δεν σκοράρει, μόνο με πέναλτι.

· Και δεν ξέρω μήπως μία επιλογή μπορεί να είναι, όπως σημείωνα πριν για τον Χασάν, να παίζει περισσότερο κι ο Φορτούνης. Ο Φόρτου έχει βάλει σε έξι σεζόν 72 γκολ στον Ολυμπιακό, στην Ευρώπη τα εννιά από αυτά. Από την στιγμή που η ομάδα δυσκολεύεται στο γκολ σε πολλά παιχνίδια, ποια άλλη λύση μπορεί να υπάρχει από το να παίζουν περισσότερο αυτοί που έχουν συχνότερη επαφή με το γκολ;

Άσχετο:

FEZ O QUE QUIS e so parou dentro do gol! Que isso, meu jogador? ????
Credito: Instagram / Resenhafuteboldatorre pic.twitter.com/fLj6hHM4lL

— Esporte Interativo (de ??) (@Esp_Interativo) October 22, 2020