Οι διαφορές στα ΟΦΗ-Ολυμπιακός και ΟΦΗ-ΑΕΚ!

• Το κλειδί για το τρίποντο του Ολυμπιακού στο Γεντί Κουλέ ήταν ξεκάθαρα το γρήγορο πρώτο γκολ, του Ποντένσε στο 10ο λεπτό. Ο ΟΦΗ απορρυθμίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις-μία μόνο ήττα είχε μέχρι χθες στο πρωτάθλημα, στην Τρίπολη από τον Αστέρα (0-3). Και εκεί έχανε 0-1 με γκολ στο 10ο λεπτό…Κι αν προσέξατε, ακόμη και χθες στα πρώτα 10 λεπτά, πριν το γκολ δηλαδή, ο ΟΦΗ ήταν πολύ ανταγωνιστικός.

• Να θυμίσω ότι η ομάδα του Νταμπράουσκας όταν υποδέχθηκε τις προάλλες την ΑΕΚ την κέρδιζε με 1-0 με γκολ μόλις στο 5ο λεπτό…Βολεύεται πολύ ο ΟΦΗ του συγκεκριμένου προπονητή όταν προηγείται στο σκορ (βλέπε και στο 3-2 επί του Άρη, είχε προηγηθεί με γκολ στο 17’). Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα πέρυσι στη Λεωφόρο: παρότι έπαιζε με παίκτη λιγότερο λόγω αποβολής στο 10ο λεπτό, με το που προηγήθηκε στο σκορ, άντεξε μέχρι το 97ο λεπτό, οπότε και τον ισοφάρισε ο Παναθηναϊκός για το τελικό 1-1.

• Ο ένας λόγος που ο ΟΦΗ ήταν διαφορετικός κόντρα στην ΑΕΚ και διαφορετικός χθες κόντρα στον Ολυμπιακό, ήταν αυτός: 1-0 στο 5’ με την ΑΕΚ, 0-1 στο 10’ από τον Ολυμπιακό. Υπήρχε, όμως, και δεύτερος λόγος. Η ΑΕΚ στο δικό της παιχνίδι, το είχε παρατραβήξει με το ροτέισον. Κι ο Ολυμπιακός είχε κάποιες απουσίες (Φορτούνης, Ρόντινεϊ, Φρέϊρε και στον πάγκο τον Ελ Κααμπί), αλλά όχι σαν αυτό που είχε κάνει ο Αλμέιδα στο Ηράκλειο.



• Τότε, η ΑΕΚ δεν είχε έξι παίκτες, τους Λιβάι, Γιόνσον, Βίντα, Χατζησαφί, Άμραμπατ, Σιντιμπέ και όμως είχε αφήσει στον πάγκο άλλους πέντε (!), τους Μουκουντί, Πινέδα, Γκατσίνοβιτς, Πόνσε, Αραούχο, επιλέγοντας να ξεκινήσει, μεταξύ άλλων, με Φαν Βέερτ, Γαλανόπουλο, Μήτογλου. Μετά το 60’ ο Αλμέιδα έβαλε τέσσερις βασικούς, πλέον όμως ήταν αργά. Ο ΟΦΗ, που είχε παίξει κομπλέ, όπως και χθες, ήταν η ομάδα που είχε πάρει το πάνω χέρι.

• Παρεμπιπτόντως, σημαντικό στοιχείο για το χθεσινό παιχνίδι η υποχρεωτική αλλαγή του Μπάκιτς, τον οποίο ο ΟΦΗ έχασε λόγω τραυματισμού στο 22ο κιόλας λεπτό. Ο διεθνής με το Μαυροβούνιο μεσοεπιθετικός είναι πολύ σπουδαίο εργαλείο για την ομάδα του Νταμπράουσκας, ο συνδετικός κρίκος του κέντρου και της επίθεσης. Κι ίσως ο Λιθουανός προπονητής λάθεψε που έβαλε τον Φελίπε κι έπαιξε με δύο καθαρούς φορ. Ίσως ο Τοράλ να ήταν καλύτερη κίνηση, όπως τον είδαμε όταν μπήκε.

• Βέβαια, αν δούμε τη μεγάλη εικόνα, ο Ολυμπιακός ήταν σαφώς καλύτερος του ΟΦΗ, σε ομαδικό κι ατομικό επίπεδο. Το πρώτο γκολ ήταν χάρμα οφθαλμών, με τέσσερις παίκτες (Μαντί, Κίνι, Μασούρα, Ποντένσε) να κάνουν την τέλεια κίνηση-αντίθετα με τον Λάρσον, που έχασε τη θέση του κι έμεινε μπροστά, όμως τα γκολ συνήθως κάπως έτσι μπαίνουν, κάποιοι θα κάνουν κάτι καλό και κάποιοι άλλοι όχι.



• Λάθος πραγματικά υπάρχει στη φάση του δεύτερου γκολ, στην κακή συνεργασία Βούρου-Πασαλίδη, με τον Γιόβετιτς, που είναι «γριά αλεπού» να το μυρίζεται, να κλέβει και να συνεχίζει την τέλεια κίνηση των τεσσάρων στο 1-0, σιγουρεύοντας το γκολ με την ασίστ στον Ποντένσε, ενώ θα μπορούσε ο ίδιος να τελειώσει τη φάση. Το πιστώνεται το γκολ ο διεθνής επιθετικός, ενώ ο Ποντένσε θέλοντας να ευχαριστήσει τον Μασούρα για την ωραία του πάσα στο 1-0, έγινε εξίσου ομαδικός με τον Γιόβετιτς σε μία παρόμοια φάση στο α΄ ημίχρονο, μόνο που δεν πάσαρε σωστά στον Μασούρα, ενώ έπρεπε να επιλέξει να σουτάρει ο ίδιος, καθώς ήταν σε πολύ καλή θέση για να σκοράρει.

• Ο Μαρτίνεθ, αν κρίνουμε κι από τις αντιδράσεις του στον πάγκο, σημείωσε και δύο άλλες στιγμές: γιατί ομαδικός δεν ήταν αμέσως μετά ο Μασούρας, που σούταρε και μάλιστα πολύ άστοχα, ενώ είχε την επιλογή της πάσας σε δύο συμπαίκτες του. Ατυχώς τον μιμήθηκε κι ο Μπιέλ όταν μπήκε, που ενώ έπρεπε να κάνει πάσα σε συμπαίκτη του, προτίμησε να σουτάρει και δη με τον χειρότερο τρόπο, κι αυτός.

• Να κρατήσουμε, τέλος, την καλή εικόνα του Ολυμπιακού με εφτά μεταγραφές στην αρχική του ενδεκάδα και με άλλες τρεις ως αλλαγές…