Ο σημαντικός παίκτης, που σε… εκνευρίζει!

• Χθες επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά, γιατί ο Σαμαράς δεν κάνει το παραπάνω βήμα και παραμένει στη Σέλτικ. Και το λέω αυτό, διότι πιστεύω πως το παιδί έχει προσόντα για μεγαλύτερα πράγματα από το ποδόσφαιρο της Σκοτίας-χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Σέλτικ δεν είναι ένα μεγάλο κλαμπ.

• Όμως, αν δεν αλλάξει νοοτροπία ο Έλληνας διεθνής, δεν νομίζω ότι θα μπορέσει στο τέλος να κάνει την καριέρα που του αξίζει. Και χθες, σε ένα σχεδόν θριαμβευτικό παιχνίδι της εθνικής μας ομάδας, κατάφερε κάποιες στιγμές να μας εκνευρίσει!

• Αυτή η φάση στα μέσα του ημιχρόνου, που αντί να πασάρει σε κάποιον συμπαίκτη του η, έστω να σουτάρει καλά, τελικά πλασάρει σαν σε προπόνηση πάνω στον αντίπαλο γκολκίπερ, είναι φάση που πρέπει να την δείχνει ένας προπονητής στους επιθετικούς, ως παράδειγμα για το τι δεν πρέπει να κάνουν! Και το χειρότερο είναι ότι περίπου το ίδιο πράγμα, δηλαδή επίδειξη πνεύματος εγωϊσμού κι όχι ομαδικότητας, το ξαναέκανε πάλι μέσα στο ματς.

• Η δε αυτή ευκαιρία που έχασε στο 94’, εξ επαφής, με την κεφαλιά από το έξοχο κόρνερ του Καραγκούνη, δεν πρέπει να χάνεται από ένα κυνηγό, ειδικά 1μ85. Κι ελπίζω να μην την θυμηθούμε αυτή την ευκαιρία την Τρίτη, στο τέλος της ρεβάνς με τους Ρουμάνους…

• Όταν παίζεις πρόκριση για Μουντιάλ, δεν είναι δυνατόν να παίζεις με τη νοοτροπία που είχε χθες ο Σαμαράς. Κι είναι κρίμα, γιατί τις ικανότητές του δεν έχουν πολλοί παίκτες.

• Ο Σαμαράς θα πρέπει να καταλάβει ότι το σωστό ποδόσφαιρο είναι αυτό που έπαιξε στη φάση του γκολ του Σαλπιγγίδη, όταν άνοιξε υπέροχα την μπάλα στον Τοροσίδη και αυτό που έπαιξε στο β΄ ημίχρονο στη φάση της μεγάλης χαμένης ευκαιρίας του Κατσουράνη, όταν άνοιξε ωραία την μπάλα στον Χολέμπας.

• Δύο καλές ενέργειες έκανε ο Σαμαράς σε όλο το ματς και από αυτές τις δύο ενέργειες προέκυψαν οι καλύτερες φάσεις της εθνικής μας! Διότι, όλες οι άλλες ήταν από στημένες φάσεις η, εξέλιξη στημένων φάσεων.

• Τόσο σημαντικός παίκτης για την ομάδα μας είναι ο Σαμαράς. Αρκεί κάποια στιγμή να το αντιληφθεί κι ο ίδιος…