Ο Σα είναι για πολύ ψηλά, αλλά πρέπει να απαιτήσει περισσότερα από τον εαυτό του

• Όταν στα τρία πρώτα ευρωπαϊκά παιχνίδια σου στη σεζόν δεν έχεις φάει γκολ, ασφαλώς και αξίζουν τα εύσημα στον τερματοφύλακα σου Άρα, λογικά ο Ζοσέ Σα αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή του Ολυμπιακού σε αυτό το ξεκίνημα της χρονιάς.

• Γνώμη μου για τον Πορτογάλο είναι ότι με βάση τα αθλητικά προσόντα του (κορμί για τετ α τετ, ταχύτητα στην έξοδο, ελαστικότητα κάτω από τα δοκάρια), είναι για πολύ μεγάλα πράγματα. Έχει προδιαγραφές για καταξίωση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με μία διαφορά: πρέπει κάποια στιγμή να κόψει το εύκολο λάθος.

• Δεν σας προβληματίζει γιατί τον άφησε η Πόρτο, αλλά και γιατί δεν τον πήρε πίσω, παρά την περιπέτεια του Κασίγιας; Προφανώς γιατί επηρεάστηκε από κάποια σοβαρά λάθη που έκανε όταν πήρε την ευκαιρία κι έγινε βασικός τερματοφύλακας της ομάδας για ένα μεγάλο διάστημα τη σεζόν 2017-18. Διάστημα στο οποίο έδειξε, παράλληλα, και τις μεγάλες αρετές του.

• Ο Σα ξεκάθαρα ήταν κομβικός στα δύο εκτός έδρας παιχνίδια του Ολυμπιακού, στην Τσεχία και στην Τουρκία-με συνολικά τέσσερις εξαιρετικές, σωτήριες επεμβάσεις, και με αποκορύφωμα βέβαια το πέναλτι της Μπασάκσεχιρ στο 92’ (η μία από τις τέσσερις ήταν σε τετ α τετ με τον φορ της Πλζεν, που υποδείχθηκε οφσάιντ ενώ οριακά δεν ήταν, αλλά χωρίς ποτέ να ξέρουμε τι θα είχε κάνει ο Ιταλός επόπτης, εάν η μπάλα είχε καταλήξει στα δίχτυα του…). Κι όχι μόνο αυτό: Βγήκε έγκαιρα μακριά από την περιοχή του, με την μπάλα χαμηλά η, σε στατικές φάσεις, κάτι που μπορεί να μην εντυπωσιάζει όσο δύσκολες επεμβάσεις, αλλά είναι εξίσου ωφέλιμο για την άμυνα, γιατί της δίνει ανάσες.

• Από την άλλη, όμως, σε κάθε παιχνίδι έκανε από ένα πολύ μεγάλο λάθος. Δεν κόστισε, αλλά από συγκυρίες. Στην Τσεχία βγήκε σε μία όχι πολύ δύσκολη σέντρα, έχασε την μπάλα μέσα από τα χέρια του κι ευτυχώς ο αντίπαλος φορ αστόχησε σε ουσιαστικά κενή εστία. Και στην Τουρκία σε μία ακίνδυνη κεφαλιά και με την μπάλα να φεύγει άουτ, πήγε να την μπλοκάρει, του έφυγε και προφανώς για να αποφύγει το κόρνερ την γύρισε μέσα στον αγωνιστικό χώρο με συνέπεια να βγάλει επί της ουσίας ασίστ στον αντίπαλο κυνηγό, που ευτυχώς για τον Ολυμπιακό σούταρε πάνω στο συμπαίκτη του, πάλι με εξουδετερωμένο τον «ερυθρόλευκο» γκολκίπερ.

• Σίγουρα δεν είναι του επιπέδου του Σα και τα διωξίματα με την μπάλα, τα βολέ του, που στα τελευταία παιχνίδια «βρίσκουν» τους παίκτες της άλλης ομάδας κι όχι τους δικούς του, αλλά αυτά τα λάθη καθαρά από τύχη δεν στοίχισαν άσχημα στον Ολυμπιακό. Και ναι, είναι αλήθεια, ότι όλοι οι τερματοφύλακες κάνουν λάθη, ακόμη κι οι καλύτεροι. Κι ο Σα είναι μέσα στους καλύτερους και ίσως κάπου λειτουργεί κι αυτό που λέμε η ρέντα του καλού γκολκίπερ!

• Αλλά όπως κι αν έχει, όσο πιο καλός είναι ο γκολκίπερ, τόσο πρέπει να περιορίζει τα μεγάλα λάθη του. Κι ο Σα πρέπει να δουλέψει κι άλλο, να δει περισσότερο το κομμάτι της συγκέντρωσης του, να απαιτήσει γενικά περισσότερα πράγματα από τον εαυτό του. Γιατί πολύ απλά οι προδιαγραφές του είναι για μεγαλύτερα πράγματα απ΄ όσα (ήδη πολύ σημαντικά) δείχνει.

• Το ότι δεν πλήρωσε ο Ολυμπιακός τα δύο λάθη του στο Πλζεν και στην Πόλη, όπως δεν είχε πληρώσει και τα λάθη του στα γκολ της ΑΕΚ και της Μίλαν στις σπουδαίες νίκες (4-1 και 3-1) στο Καραϊσκάκη, είναι πολύ καλό. Και για την δική του ψυχολογία, αλλά και για την εμπιστοσύνη που του έχουν οι συμπαίκτες του κι ο κόσμος. Ακόμη καλύτερο, όμως, είναι να περιοριστούν τέτοιου είδους λάθη.

• Κι αυτό θα γίνει με τη δουλειά. Πέρσι για παράδειγμα ήταν μία εποχή που δέχονταν υπερβολικά συχνά γκολ από σουτ έξω από την περιοχή. Φαντάζομαι ότι δεν είναι συμπτωματικό ότι έκτοτε βελτιώθηκε στο συγκεκριμένο κομμάτι-προφανώς συγκεντρώθηκε πιο πολύ, προφανέστατα δούλεψε. Την ίδια συνταγή πρέπει να ακολουθήσει. Συγκέντρωση και δουλειά με τον καλό προπονητή του (Αγριογιάννη). Γιατί δεν είναι δυνατόν π.χ. από δικές του πολύ επιτυχημένες μεταβιβάσεις 60 μέτρων ο Ολυμπιακός επανειλημμένως να έχει απειλήσει και να έχει σκοράρει, και στα τελευταία εκτός έδρας παιχνίδια να μην μπορεί να βρει συμπαίκτη. Αφού το «έχει», κάτι δεν κάνει καλά.

• Ο Σα βγάζοντας σταθερότητα και διάρκεια είναι για να κοντράρει στα ίσα τον έστω πολύ πιο έμπειρο Ρουί Πατρίτσιο της Γουλβς για την ενδεκάδα της Εθνικής Πορτογαλίας!